මං තනියෙන් | Mang Thaniyen by OOSeven [2021]

මං තනියෙන් ආවෙි
මං තනියෙන් යන්නේ
මං තනියෙන් මැරෙන්නේ
කියන්නම් දේ මං යන්න කලින්
නම තියලා යන්නේ

මං තනියෙන් ආවෙි
මං තනියෙන් යන්නේ
මං තනියෙන් මැරෙන්නේ
කියන්නම් දේ මං යන්න කලින්
නම තියලා යන්නේ

කතාව ඉවරයි
කිව්වට තාම පටන් ගත්තා විතරයි
කබලෙන් වැටෙන්නේ ලිපට
අනුන්ට කරන්න ගියාම විතරයි
වැරදි වෙනවා ඇතත බොරුව වෙනවා
මිනිස්සු විතරයි

දන්නේ කට්ට කාලා
උඩට නැගපු අයම විතරයි

තාත්තාගේ ඇස් අම්මාගේ හිනාව
මට ලැබිලා දැන් දෙවෙනි වතාව
පෙනුනා රතු රෙදි මේක අන්තිම වතාව
වගේම දැනුනා

නිදි නෑ ඇසට ඔලුව කැරකී
මනෝ විකාර පෙනුනා
ඇහුනා කතා කල හැම වචනෙම
හදවතට දැනුනා

කාසිය ලගදි පැරදි
ඇයි හොයන්නේ වැරදි මං
මතක නැති වෙලාද
අමතක ඇයි සබදකම්

වැදුනා හිස දැන් කදුලු පිස
මං ආයේ එනවා නම්
මිතුරෝ හතුරෝ වෙන්නේ ඇයි
දැන් ඉන්නේ දැනං

බලාපොරොත්තු නිසා රිදවවීම
හංගන්නේ හීනේ මරණේ
මරනේ වෙන්න කලිං මං මරනේ දැන්වීම
වරද මුල අමතක වීම අහන්නේ අනුන්ගේ කීම
අමාවක දින හද බැලීම නොවැරදීම
පතන පැතුම හොදනම් සතුටුවීම

මං තනියෙන් ආවෙි
මං තනියෙන් යන්නේ
මං තනියෙන් මැරෙන්නේ
කියන්නම් දේ මං යන්න කලින්
නම තියලා යන්නේ

මං තනියෙන් ආවෙි
මං තනියෙන් යන්නේ
මං තනියෙන් මැරෙන්නේ
කියන්නම් දේ මං යන්න කලින්
නම තියලා යන්නේ

හිත හොද වැඩි මිනිස්සූ
කාලේ ගෙවී ගියා මිනිත්තූ
මතකය මාව හිනැස්සූ
අමතක කර පිලිස්සූ
මගේ පින්තූර නැ අපේ ගෙදර
මම ප්‍රශ්න ඇහුවෙම නිතර
උත්තර කො මං අතර
හිතේ තන්හාව නෑ මං මහත

ඕනවාට වඩා කරන්න ගියාම
කටවත් අපේ අගයක් නෑ
රුපියලේ කාසි වගේ සලකන්නේ
දවසින් දවස අගයක් නෑ
අදුරට සාප කරන්නෑ
මිතුරන්ට බාද කරන්නෑ.

සතුට හොයන්න
තමන්ගේ පාඩුවේ කාටවත්
කරන්නෙපා කරදර
ඕනේ නෑ අනුන්ගේ දේවල්
මටනම් දාගන්න ඔලුවට ජරමර
ඔලුව ගිනිගෙන ඉන්න වෙලාවට
මම නිදහසේ හවසක
පොලවේ ඉදගෙන මවයි
හීන හද මත

පා තබාවි දවසක
යකඩ දඩු රලු කන්නේ මලකඩ වෙන්නේ අලු
ලෝකෙම වහගෙන පැතිරෙන
ඇතිවෙන වසංගත දුම කලු

තිරය පිටුපස වැඩ කරන්නේ හැමෝම
දිනන්න තනිව හොර රහසේ
දකින්න වෙනවා විදින්න විදවපු අය
රලු අහසේ
වචනේ ගිනි ගන්නේ
හතට යටව දිය වෙන්නේ
දැන්නම් පිනි
එලිය වැටෙන තැනට
ඇදෙන්නේ හැමෝම
කියවන්නේ මලමිනි

අයාලේ යනවා හිත දැන් නිකන්ම
වෙනවා පේනවා යකාට බිලි
දුක මොකටද මගේ ලග
අද නැවතිලා
අරගෙන ගිනි

බිත්ති වලට කන්
ඉන්නේ කපුටෝ හතර අතේ
ඉන්නේ නපුරෝ හතර වටේ
නොදැන නෙමෙනේ මං හෝව්

රැවටී බලන්න ඕනේ රැවටෙන එකේ රගේ
හිතපු දේවල් උනා නම්
අද ඉන්නේ කොහෙද මං
කොහෙද මං

වචන මවන මැෂින් | Wachana Mawana Machine by BEE ft. OOSeven, Zany

අදාල තැනට
කතාව කියන්නෙ කෙටියෙන්
මේ ලෝකෙට එහා ලෝකෙක අවසිහියෙන්
ඇග හිරි වැටෙන සිංහල රැප්
උන්මාදය දෙවෙනි කොටස
වචන මවන මැෂිම

බලන් ඉන්නෙ නිග
වෙන දේවල් සෙල්ලමේ
අපි දෙන්න බහිද්දී මේකෙ
උනුසුම වැඩි වේ
මේවා නම් කරාටි
බැන්දේ කලු පටිය
විනාඩි දෙකට මවන වචන
කීයද බලපං මැෂිමේ

ජීවිතේ ගැන කතා කරා
අසල් වැසියෝ
ජීවිතේ ගැන නිසදැස්
ලිව්වා කවියෝ

පදවන්නේ වැඩ දන්න නැවියෝ
නැව කියවන්නේ පිරිමි දැරියෝ

සොමියට බර දුර නොපෙනෙන
වරදි නොදැන අනාගතේ ගලපන
සිතුවිලි ධන
මානසික රින
එක මොහොතක හැමදේම එපා වෙන

ඉදපල්ලා කොල්ලෝ නාඩං
අරං එන්නේ ගමකට වදන් බොලා ආසා
අපේ සිංදු වගේ ගාථා
ඇහෙන්නේ ගම නගරේ
අහුමුලු පාසා

රැප ගැනද විවාදේ
උඩ රැදෙන්නේ අපි තමයි
අවිවාදේ
උඹ හොයනේ ප්‍රසාදේ
හලන්නේ කලාව පහලටම අගාදේ

අහපං සෙවනැලි
යන්නේ මගේ කතාව
මුලින් මැරි මැරී
මතක පොත ලිව්වේ
මතක් කරන් අපේ අතීතේ
මගේ මේ සිතුවිලි සිරගැති

කරන්නේ නැහැ කිසිදෙයක්
කාගෙවත්ම යටතේ
මගේම නීති
තීරනේ කනතේ
බොනතේ මට ඕන දේ
කරන්නේ නෑ මං සෝබනේ

කොහෙත්ම පිට කවරෙන්
මනින්න බැහැ පොත
මං ගැන අහපං මගෙන්
කියන්නම් එතකොට
රවන්නෙපා බං කාටවත්
අඩෝ උඩට යන කොට
කරන්න එපා බාධාවක්
කිසිම කෙනෙකුට

කලගුණ බලාගන්න
සලකපං සතෙකුට
කොහෙද අවදානම
මං ආසයි එතනට
අරං පලයං මාව
සැප හොයන්නේ තාම
මම යන්නෙ අභිබවා
බැදපු බැමි කපා
ඉල්ලන්නෙ කොල්ලො වතුර
මගේ වදන් ටැබා

මගේ කලාව සමානයි
වචන සංග්‍රාම
ගිවිසුම් අත්සන් කරාම
අවසන් දැන් පසුබැසීමට විරාම
අවසර ලද සැනින් දූවිලි කරාම

හරි හතරැස් වචන හැඩ කරා ලියලා
ගනන් කරගනින් වචන ගාන කියලා
හුස්ම යන්නෙ මෙහෙ නම තියලා
දැන් දන්නවා නේද අපි කවුද කියලා

ඉදපල්ලා කොල්ලෝ නාඩං
අරං එන්නේ ගමකට වදන් බොලා ආසා
අපේ සිංදු වගේ ගාථා
ඇහෙන්නේ ගම නගරේ
අහුමුලු පාසා

රැප ගැනද විවාදේ
උඩ රැදෙන්නේ අපි තමයි
අවිවාදේ
උඹ හොයනේ ප්‍රසාදේ
හලන්නේ කලාව පහලටම අගාදේ

තෙවෙනි මානය | Theweni Manaya by Ayeshmantha ft. OOSeven & Zany

ඇවිදින්නේ තනියම
නැහැ මට තදියම
ඇවිල්ල නැහැ බං
අපි සෙල්ලමේ අනුන්ගේ පාරේ

මනින්නෙපා හැමදේම පිටින් අපරාදේ
වෙන්නම රහට ඇති ඇතුලෙන්හරි

කිරි පෙව්වේ දැනගෙන සර්පයන්ට
අපිට කෙලින්න ආවොත්
කෙලින්ම කඩන්නේ දලේ

අමාරුවෙන් ගොඩගත්තා
හෙල රැප් නැව
ඇස්පනාපිට ඩෝ බොලා තමයි
සිදුරු කලේ

වටින්නේම හිත නිස්කලංක
හිත මතුවෙන අදහස ඉස්තරම්ම
අපි කැමතිම නිදහසේ හුස්ම ගන්න
අඩෝ පිස්සුද වාසනාව මිස් කරන්න

මචං මලමිනි කාරනාව හිස් කරන්න
ඊට පස්සේ උඹේ හීනෙ හැබෑ කරගන්න ඕනෙ විදි
සැතපෙන්න සැනසීමෙන්
මැරෙන්න කලින් තියපං නම
අල්ලන්න හිතන්න බැරි

කොටු කලේ සල්ලී රාමුව දෝ
ගලනවා තොටියට පාරුව කෝ
වෙන් කලේ අපි කාලය දෝ
අඩෝ පොඩි කාලේ ලග හිටි
යාලුවෝ කෝ

අනදෙන්නේ මට මාරයා දෝ
වින්දේ වස විස මෙහි අවසානය කෝ
අපේ ජීවිතේ සිතාරය දෝ
අපි වයනවා හැබැයි මේකේ තාලය කෝ

කඩන්නේ ප්‍රශ්න නියපොත්තෙන්
මොකටද අතට ගන්නේ නිකන් පොරව
හිටගනින් බය නැතුව මගේ පැත්තෙන්
වරදින්න දෙන්නෙ නෑ මම කවදාවත් උබට

ඇවිදින්නේ අවදානෙන්
තිරිසන්නු මැද්දෙන්
මෝහනය උනේ නෑ මං වැද්දන්ගේ බනට

අන්ධකාර හෙවනැල්ල මගේ පිටිපස්සෙන්
මගේ මේ ආදරේ ලෙන්ගතු බවට

අපි තනියම ගමනක පාර හදන්
කට පාඩම් උබලට දීපු වදන්
අපි පිලිවෙලකට ආවේ ගලන්
නුඹ අහස ගැන කිව්වේ පොළව බලන්

ගියේ නෑ මග නතරකරන්
මේ හීන මැරෙන්නේ අපිව මරන්
මේක තමයි හොදම ගැලපීම
යන්නේ නෑ මේ බැදීම කඩන්

අපි තනියම ගමනක පාර හදන්
කට පාඩම් උබලට දීපු වදන්
අපි පිලිවෙලකට ආවේ ගලන්
නුඹ අහස ගැන කිව්වේ පොළව බලන්

ගියේ නෑ මග නතරකරන්
මේ හීන මැරෙන්නේ අපිව මරන්
මේක තමයි හොදම ගැලපීම
යන්නේ නෑ මේ බැදීම කඩන්

මගේ කටහඩ මුසුවෙන්නේ මද පවනට
ගෝශාව කන් රිදෙන තරමට ඇසේ
පසුතැව්ලි තොර මරණ පතන්නේ නිතර
අවසන් ගමනට මගේ

මං වැටුනා කබලෙන් ලිපට
ලැබුන හැමදේම නැති උනා
කරුමෙටම වගේ

පතන්නේ හැම දවස සුබ වෙන්න කියලා
කාටද ඇහෙන්නේ කටහඩ මගේ
ජීවිත රග මඩලේ බිදුනු කැඩපත
අපි කැමති අය අපිව දාලා යනවා

වෙන් වෙන්න වෙනවා
අකමැත්තෙන් පිලි ගන්න වෙනවා

හද මැද්දෙන්
බලාපොරොත්තු බ්දෙන තැන නැවත ඉපදීම
තනියම කලුවරේ කෑ ගහලා කිව්ව
කැමතිම සිංදුව සද්දෙන්

දුකට ලිව්වා සිංදු
කැඩුනම පොරොන්දු

මතන පොත පිරෙව්වා
කදුලු වලින්ම
කවදද ලැබෙන්නේ
නිදහස මං

හිරවෙලා මේක හිත සතුටෙන් රැන්දූ
සිනහව කැන්දූ
ඉපදීම දුකක් බව වැටහුනා

දැන් අපි මොනා කරන්නද
පැටලිලා ඉවරයි දැලට
අපි දුකට බැන්දූ

කවුද වැලදගත්තේ මාව
අපි ගින්නේ තාම
කළු සුදු සිනමාව
මේ ඇස් දකින්නේ තාම
පිලිගන්නේ කෝම
ඉවසන්නේ බෝම
රෑ වැටුන වලේ
දවාලේ වැටෙන්නේ තාම

අපි තනියම ගමනක පාර හදන්
කට පාඩම් උබලට දීපු වදන්
අපි පිලිවෙලකට ආවේ ගලන්
නුඹ අහස ගැන කිව්වේ පොළව බලන්

ගියේ නෑ මග නතරකරන්
මේ හීන මැරෙන්නේ අපිව මරන්
මේක තමයි හොදම ගැලපීම
යන්නේ නෑ මේ බැදීම කඩන්

අපි තනියම ගමනක පාර හදන්
කට පාඩම් උබලට දීපු වදන්
අපි පිලිවෙලකට ආවේ ගලන්
නුඹ අහස ගැන කිව්වේ පොළව බලන්

ගියේ නෑ මග නතරකරන්
මේ හීන මැරෙන්නේ අපිව මරන්
මේක තමයි හොදම ගැලපීම
යන්නේ නෑ මේ බැදීම කඩන්

මන්දාරමේ | Mandarame by Ayeshmantha ft. Gayashan, OOSeven & Zany

හැමදේම කරේ විශ්වාස
පරදින්න නෙවේ මම ආස
පිලිගන්න වැරැද්ද වෙනස් මම නෙවේ ගියේ දුර ඈත
බොරු කලේ ඔයයි හැමදාම
රැවටෙන්නේ නින්දේ හැම රෑම
එක දවසක හමුවෙලා අහනවා ඇත්තට
ඔයා කවුද මට තාම
හැම තිස්සෙම ඇස් වල කදුලු
මං හින්දා වැටුනේ නෑ කදුලූ
මං ගෙනිච්චා ඔයාව හීන මැදින් මගේ පාරාදීසෙට අදුරු

කොහොමත් තනිකම මගේ මිතුරා
බිදි ගිය හදවත යයි දෙදරා
දැනුනද මං ගැන තව හිතලා
දුක හිතුනද කලු හිත බිදිලා.
මම සුව නින්දක ඇහැරෙන්න කම්මැලී
මගේ පාලුවේ සුවය මත දැනී
නැවතත් මම පරන කෙනාමයි
බිදෙන්න කැඩෙන්න තවත් හිත් නැතී
ඔව් මමයි වැරදි හැමදෙම දැනගෙන පිලිගත්තේ සාදරෙන්
කුමකට බිදෙන බදුන් සුරකින් ද ආදරෙන්

තෙමු දෙකොපුල් මිදුනා
හසකැන් ඒ මා සොයනා
තනියට නුඹ ලග මා
කෙහෙරැල්ලේ සුවසොයනා
මන්දාකිනි නුඹ හින්දා නොවේ
බන්දා හිතේ නුඹ හින්දා මගේ
රැන්දූ කතාවේ රැන්දූ සිනාවේ
නුඹ තාම මාගේ පෙම්වන්තියේ

සරාගි රැගුමන් සාදේ පුරා
මට ඇස් වලින් කරන්නේ ආරාධනා ..
මීවිත මාව බදාගෙන හෙලවෙන්න බැහැ මට නැහැ සිහි කල්පනා
දැන්
වෛවාරන කෙල්ලෝ මැද්දේ මන්
නුඹවයි අද තෝරගන්නේ
මේ කෙටිකතාවකට කුමටද පටුනක් ලියන මමයි දන්නේ
සුන්දරයි භයානකයි නුඹ බාදුරා මලක් වාගෙමයි
මත් උන බබරෙක් නිසාද මංදා හොයන්නේ මං අවදානමයි
ඇස් වලින් කතාකරන්නේ දැන් ඔයා ආලෙට නෙවෙයි උන්මාදෙටයි
හදිස්සි නෑ මම අන්ධයට කිරි කවන්නෙත් එලිවෙන ජාමෙටයි
වීදුරු වගේ පොරොන්දු කැඩෙන්නෙ වැඩකුත් නෑ මට ආදරේ
කාලෙන් කාලෙකට් මාරු වෙන්නෙ බිසව මගේ රජ වාසලේ
හිතලම වැරදි කරන්නෙ ඔයා මම ප්‍රින්සිපල් නිසයි පාසලේ
මේ සාදෙ පුරාවට මට විතරයි මැනික් හම්බුනේ ඔයාගේ ආකරෙන්

මම ආසම ආසම පාට වෙනස් වෙන්නෙ නැ කවදාවත්
ඒකයි වෙනස් වෙන්නෙ නැත්තේ ජීවිතේ හැම දේම හැමදාමත්
අපි පොරොන්දු රැක්කා පොරොන්දු කැඩෙද්දී ඒ හැමදේමත්
ඔයාගේ පොරොන්දුවක් මගේ ජීවිතේම උනා හැමදාමත්
මන්දාකිනි නිම්නාවියේ මන්දාරමේ මං ආ මගෙ
සංසාරයෙ
නුඹ ඒ වගේ මං ඒ මගේ ඒ කාමයෙන් ආවොතින් ද ඒ ආදරේ

වස් කවී (Cypher) | Was Kavi (Cypher) by Big Doggy ft. 007, Master D, Freaky Mobbig, Samith Gomes & Zany [2020]

මම වේ හදවත වෙන්නේ මම දවසක
කතරක දුර කවදාවත් වෙන්නෑ අමතක
අව යානේ ලියවෙන්නේ කතරක
මවනේ කෙලවර වුනත් මේක දවසක
Shut Up Your Mouth Please දැන් Homie
අපි ආවේ බර අවියාවෙන් දැන් Homie
ස්තූතියි Big Brother BigDoggy
කලු එක එකතුව මේක තමයි Homie

පොලවෙම පය ගහලා ඉන්නම කැමති
මැරෙන්න වෙන්න බය කරලම රැවටී
හදන්නේ කඩදාසි ඔරු එතෙර වෙන්න
මම හැමදාම හවසට ගඟ ළඟදී
හීන මාව සස මං ඒවා නිසා පස්සකම්
අරන් ඇස් වහන් ඉන්න ඕනී මට තව
හරිම වේලාවට ඇසේවී කටහඬ ඇසේවී
දුර දකීවී නොවේවී කලබල අපි

සුරපුර අකුණ වැදි සැරට කකුල
ඇඳ බඹර යකුන මතක් උනාද පතුල
ඉන්දා පින්බර කටුව ඇනලා තියන් බොටුව
මෙන්න සිංහල යකුන මතක තියන් අකුර
මට ශෝක මෙහෙම රට කරා
නෙදකින් බොම්බිලි කට්ටක් කාපු නැති
කරවලා තව එකෙක් එක්තැන් කරගන්න
තඩි මාපිලෙක්ව ඇතිකලා රටකින් පන්නලා දාපු
මාගරට් ව මැටිකලා මෙන්න මගේ සබා
තනි තනි ගනි අවි මරා වැනිසිලිය
කුණු මතින් නැති බෝතල් කරා ගඟක දිය
ඇණ මුරිච්චි රැගෙන ගියා දුවකු ප්‍රිය
අලු කෙලෙසා දැනුනා මට තෙරක බිය

අතත් කම්බුල ඇති
දැන කන්නද මැතිඳා
අතත් හෙව්වට වැදිලා
මතක් වියදම් පැතිලා
කතක් හෙව්වට නටලා
ගොඩක් තැන්වල ගැටිලා
මගේ රැප්වල පැටලී
වැටිලා දතක් කැඩිලා

සුන්දරයි මේ නගරේ
වළාකුල් නෑ දූවිලි අතරේ
ගින්දරයි හිත පපුවේ
සරා දන්නෑ අපි ගැන මිතුරේ
රම් පනම් පට මැඳුරේ
කන් පලන් එන මගේ රැප මිතුරේ
මේන් බලන් සකි වදුලේ
වන සතුන් නටවන්නම රට මේ

පව කරයි පිණට වඩා පවට
කෘතක්ජනයා නැඹුරුයි
මගේ වචන මගේ මිණි වලටත් වඩා ගැඹුරුයි
කාලකන්නි ලෝකේ නෑනේ හිතේ ශෝකේ
කපලා බලපන් දිරන කය බන්
ඇතුලේ ඇති දෙයක් නෑ ඕකේ
බෙහෙත් නැහැ මිනිස් විසට අරගන්න එපා
හිතට තමන්ට හෙවනැල්ල වෙන්නේ තමන්ගෙම හිසට

ස්පර්සෙට මුල අනිත් දේවල් එන්නේ දිගට
ඇගිලි හතරක් උඩට මැද ඇඟිලි දෙක එකට
සාසනේ වැනසුම සාසනේ සුල මුල බුදු වදන
දෙසූ සේක මුලදිම

භක්ති පැතක මිසයට මුල
පලතුරු වට්ටි අනුව දෙවියෝ තෝරයි රුකුල
එක බොරුවක් තවත් බොරු 100 කි වහයි
උඹලා ලෝකේ ගැන දන්නේ තව 5% යි
ඉල්ලුම නාද කොලේට මම නම් නෑ උනේ වහල්ඩෝ
මේ Freaky Mobbig කැපිලා තව්තුසාවේ සහල්

කැපකලා රට අවුරුදු 20ක් මගේ ප්‍රානේ
කොපි කරලා ජන උරා බිව්වා සාරේ
අතාරියේ නෑ ගිනි දකිනකන් අවසානේ
තාමත් වඩා හොඳයි මට රාවනාගේ වාහනේ
කාලීන රැප් සංගායීනාව මේක මහ මෙව්නාව
නාම පුවරුව පත්වෙලා මුල් පිටුවට
මාව තාම නීරෝ වගේ මාන බලන් ඉන්නේ තාම
හැමදාම ගසන්නෙපා කොකා වැහිලා
ඉන්නේ දැන් කාලිංග මාග

කාලකන්නි කඩපු දස පතනම වැහුනම
යකා හිතේ මොනවත් නෑ අවනත
මයික් එක ඉදිරියේ මං බිගීට සම සම
හිතවත් කීර්ති නාමත් නැත දැන්වත් කුහකකම
පුරාවෘත්ත වෙන්න කලින් මමත් තවත් කෘතියක්
සංස්කෘතිය වෙනස් කලා දැනගෙන සෘතියක්
විහික් කරපන් මගේ නම සිංහල රැප ලෙල දෙති
අමරණීයයි අන්තිම හුස්ම වත් කලයට මුසුවෙයි

අහපන් මගේ සංකර කවි
හද පතුලෙන් එන භක්තිය වැඩී
හෙල පතුරම් මගේ රස්නය වැඩී
ඇස ගැටුනෙත් මට රස වැටුනෙත්
‍රැප ගෙන ආවත්..
අහපන් මගේ සංකර කවි
හද පතුලෙන් එන භක්තිය වැඩී
හෙල පතුරම් මගේ රස්නය වැඩී
ඇස ගැටුනෙත් මට රස වැටුනෙත්
‍රැප ගෙන ආවත්..

උඩ බලන් ඉද්දී ගෙවිලා යන දවස් අතේ
ඇඟිලි මදි ඒත් ගනිනවා තවත්
අතරමන් වෙලා දූපතේ වතුරේ ගිලුනම
අත වැනුවත් නවතින් නෑ
ළඟින් යන නැවත්
ඇද වැටිලා පය ලිස්සා ගෙඅට වෙලා
ඉවරයි ගෙවිලා විස්සයි විස්සත්
ලිස්සපු පය තබා උන් නටපු
අත ඇස් පනම් පිට යවා
ආයෙත් දියවන්නාවට පිස්සන්

දැන් සැප කෝටියයි රටයි
අපි වගේ වෙන්න තිබූ රෝහලයි
රෝගියයි ශෝකයයි භීතියයි
මැදින් කනට කරලා හොරෙන් අහපන්
තිගෙන් හෙමින් මෙච්චර
උඹලා නෝටි ඇයි
තද කරපන් අමතක පුරුදු මේවා
කුලුදුල් මේවා ආයෙත් වේවි දවසක
වෙයන් අපගේ හීනේ හොයන්
නැගපන් ඉනිමග
අත් ඇදලා ඇරපන් හිරියන නිදිමත

සුන්දරයි මේ නගරේ
වළාකුල් නෑ දූවිලි අතරේ
ගින්දරයි හිත පපුවේ
සරා දන්නෑ අපි ගැන මිතුරේ
රම් පනම් පට මැඳුරේ
කන් පලන් එන මගේ රැප මිතුරේ
මේන් බලන් සකි වදුලේ
වන සතුන් නටවන්නම රට මේ

ජීවිතේ විකාර චාරිකාවකී
තමාට මාලිමාවකි
තමාව වාසනාවකි
විනාස චේතනාවකි
නිමාව වේදනාවකි
අවංක වෙන්න බයද
බොරුව ලග තියං අතරමං වෙති

හැමෝම දකින සතුරා තාවකාලිකයි
අකාලෙ අපරාදේ
වැනසෙන්න ගෙවන්න කරුම මේ සමාජේ
මිනිසාගේ අවසානේ
පිලිගන්නේ මම දකිනා දේ
කෙලෙසින්ද මිතුරුකම දැක්කම
තිත්ත වෙනවා ලෝකේ
කන අතටම හැරෙනවා වාගේ
මේ සල්ලි මැව්වේ මාරයා
අපිද මෝඩයා

පිලිගනින් සල්ලි බාදුරා මලක්
අපගේද සුන්දරයිලු යාලුවේ
පැටලිච්ච කාටවත්ම බේරිලා නගින්න බෑලූ
එනවාලු සෙවනැල්ල සේ විකාර කරුමේ
ගෙවන්න වෙන්නෙ තමාට
පෑරෙන මතකේ දෙන විලාප
මට වද දෙන තැවෙන්නෙ මාව
වයන්නේ මාරයා වීනාව
වැයෙන්නෙ මරනයේ තේමාව
සාගරේ වේදනාවෙන් වෙන්න බෑ එගොඩ
කෙලවරක් නෑ වගේ

සුන්දරයි මේ නගරේ
වළාකුල් නෑ දූවිලි අතරේ
ගින්දරයි හිත පපුවේ
සරා දන්නෑ අපි ගැන මිතුරේ
රම් පනම් පට මැඳුරේ
කන් පලන් එන මගේ රැප මිතුරේ
මේන් බලන් සකි වදුලේ
වන සතුන් නටවන්නම රට මේ