ක්ෂිතිජ මායිම් පීරා ගේනා
සුවද ඔබගේ වින්දා
දෑත දැවටී උනුහුම් වූ මා
සිහිනයෙක් ලග උන්නා
ඈත සයුරේ දෑසේ මානා
ඒවිදෝඔ හිත කිව්වා
සීත මෝසම් වර්ෂාවේ මා
තෙමී නොතෙමී උන්නා
මාගේ හදේ ආශා පුබුදා
සූර්යයා සේ දිදුලන්නා
වාලුකාවේ ගිනියම් වූ ගත
රෑ පුරා මා සිහිලෙන් දෝවන්නා
සොයා මා එනවාදෝ කුමරා
මගේ ලග සැනසෙන්නා
ශෝකයෙන් මේ චන්ද්‍ර ශෝබා
නයිල් නදී ගං හැරයන්නා
ශ්වේත තවරා ස්වේද යහනා
මග බලා කල් ගෙව්වා
බමරු ඇවිදින් දෑත ඉල්ලා
නුඹ නේන බව කීවා
මැදුරු සීමා පවුරු බිදලා
එන්නදෝ මා සිතුවා
රොන් නුබේ වූ කුසුමකී මා
එන්න මා වෙත පියඹා
මාගේ හදේ ආශා පුබුදා
සූර්යයා සේ දිදුලන්නා
වාලුකාවේ ගිනියම් වූ ගත
රෑ පුරා මා සිහිලෙන් දෝවන්නා
සොයා මා එනවාදෝ කුමරා
මගේ ලග සැනසෙන්නා
ශෝකයෙන් මේ චන්ද්‍ර ශෝබා
නයිල් නදී ගං හැරයන්නා
Leave a Reply