සඳ කිරණින් ඔබේ එළිය වැටෙනවා
තුරු සෙවණින් මිදුල වටේ සුවය දැනෙනවා
කවුළුවකින් කුමරිය ඔබෙ මුහුණ පෙනෙනවා
මැදුර තුළින් සොඳුරි මගේ සැපත ගෙනෙනවා

මහ නිළයක බලතල ගැන මගෙ සිත බිඳුණා
නව රසයක සිත පිරිසිදු පෙමකට හැරුණා
සිටු පවුලක කුමරියෙ ඔබ ගැන බිය තිබුණා
අඩු කුලයක ඉපදුණු මට ඔබෙ අත ලැබුණා

සඳ කිරණින් ඔබේ එළිය වැටෙනවා….

සිටුවරු රජ වරු කුලවතු අප දෙස බලලා
හිනැහෙයි අද අපහට උන් කුල මල ඇදලා
එක හිත වගෙ දුක සැප දෙක එක ලෙස සලකා
අත්වලු බැඳ මහ මග බැස යනු අප දෙදනා

සඳ කිරණින් ඔබේ එළිය වැටෙනවා….

සමාන වී ඉපදී දිවි තලාවේ
කුලේ නිසා ලොව සමහරු මුලාවේ
මගේ කියා මොනවද අපි ගෙනාවේ
දිනේ පැමිණි විට මරුවා හිනාවේ //

ඔබෙ ළය පැලුවත් තකිනර රතු ලේ
මගෙ ළය පැලුවත් තනිකර රතු ලේ
ඔබ මැරුණත් ඔබේ සිරුර දිරනවා
මා මැරුණත් මගේ සිරුර දිරනවා

සමාන වී ඉපදී දිවි තලාවේ…

මිනිස්කමින් ලොව කුළය හැදෙනවා
සරණාමර හිමි ලොවට දෙසනවා
ඒ දහමින් ලොව අඳුර බිදේවා
සමාජයේ ඉන් එළිය වැටේවා

සමාන වී ඉපදී දිවි තලාවේ…

written by Milton Perera

milton perera mp3,milton perera live,milton perera songs,milton perera death,milton perera album,milton perera nonstop,milton perera karaoke,milton perera mp3 songs,milton perera dj nonstop,milton perera cover songs,milton perera video songs,pem apsarawo milton perera,milton perera all songs list,milton perera songs without voice,milton perera songs pera athmayaka,mahijaya,asa randuna,singsing

උම්බෑ කිය කියා මරණ බයේ
උම්බෑ කිය කියා මරණ බයේ
කිරි ටික උරා බොයි පස්සේ මරා කයි
මිනිසා දරුණු ඇයි හේ එළදෙන අසයි
උම්බෑ කිය කිය මරණ බයේ
උම්බෑ කිය කිය මරණ බයේ

බැරි බර පටවලා කෙවිටෙන් තල තලා
කූර ගෙවෙනා තුරා විඳ විඳ දහවදේ
නිරයේ දුක දකී මුළු පවුලම රකී
අන්තිමේ මේ ගොනා මස්කර විකුණනා
කඩයට පවරනා මිනිසයි තිරිසනා
කවදාදෝ මිනිසාගේ අනුකම්පා ඇතිවන්නේ
උම්බෑ කිය කියා මරණ බයේ
උම්බෑ කිය කියා මරණ බයේ

දරුවට මව නැති දෙවරුවේ කිරිදෙති
ගොම ටික පොහොර වේ
ගොඩ මඩ සරු කෙරේ
මැරුණත් නොනවතී හමට ද බැට දෙති
මැරුණත් නොනවතී හමට ද බැට දෙති
කවදාදෝ මිනිසාගේ තිරිසන් ගති දුරලන්නේ
උම්බෑ කිය කියා මරණ බයේ
උම්බෑ කිය කියා මරණ බයේ

written by Milton Perera

උඩු ගුවන යටින් මහ දෙරණ පිටින්
හැම මුවගින් පිට වන්නේ
අපේ ආදර කතන්දරේ

උඩු ගුවන යටින් මහ දෙරණ පිටින්
හැම මුවගින් පිට වන්නේ
අපේ ආදර කතන්දරේ

පෙති හැලෙන මලේ දිය පිරෙන විලේ
මුළු දවසම පැවසෙන්නේ
අපේ ආදර කතන්දරේ

වන විහඟ තුඩින් බට පඳුරු උඩින්
දස දිගතෙහි විහිදෙන්නේ
අපේ ආදර කතන්දරේ

උඩු ගුවන යටින් මහ දෙරණ පිටින්
හැම මුවගින් පිට වන්නේ
අපේ ආදර කතන්දරේ

සිතිජය අතරේ ගං රළ පතරේ
එබිකම් කොට සැගවෙන්නේ
අපේ ආදර කතන්දරේ

උඩු ගුවන යටින්
පෙති හැලෙන මලේ

සුරැකීමට හෝ නැතිවී යනු පිණිස මා කෙරේ
එක කීමට ලොව ඇත්තේ ඒ ඔබගෙ ආදරේ
සුරැකීමට හෝ නැතිවී යනු පිණිස මා කෙරේ
එක කීමට ලොව ඇත්තේ ඒ ඔබගෙ ආදරේ

මගෙ ජීවය ගල් ලෙනකි එහි පහන ඔබ තමා
එය දල්වනු මැන හිනැහී අද පෙම් ගිතෙල් දමා
වැලපීමට හෝ සැනසීමට මතු සැරින් සැරේ
එක කීමට ලොව ඇත්තේ ඒ ඔබගෙ ආදරේ

සුරැකීමට හෝ නැතිවී යනු පිණිස මා කෙරේ
එක කීමට ලොව ඇත්තේ ඒ ඔබගෙ ආදරේ

අඩකී පිරිලා ඇත්තේ රස මිහිර මීවිතේ
පුරවා දිය හැකි ඔබටයි අඩු කොටස ජීවිතේ
පිටුපෑමට ළං වීමට භවයේ වරින් වරේ
එක කීමට ලොව ඇත්තේ ඒ ඔබගෙ ආදරේ

සුරැකීමට හෝ නැතිවී යනු පිණිස මා කෙරේ
එක කීමට ලොව ඇත්තේ ඒ ඔබගෙ ආදරේ

අද හෝ හෙට කරුණා කොට වියලුනු දෙතොල් තෙමා
දිව ගෑමට සැනසීමට ඔබ දිය යුතුයි අමා
ඔබගේ නෙත කඳුලැලි මත පාවෙන තරම් ප්‍රියේ
දරුණු නැත මගේ හදවත හොඳ සිහිය මට තියේ
සෙලවීමට නොහැකී වැද බාධක සුළං සැරේ
එක කීමට ලොව ඇත්තේ ඒ ඔබගෙ ආදරේ

සුරැකීමට හෝ නැතිවී යනු පිණිස මා කෙරේ
එක කීමට ලොව ඇත්තේ ඒ ඔබගෙ ආදරේ

written by Milton Perera

සංසුන් රුවන් හද මන්දිරයේ
සංසුන් රුවන් හද මන්දිරයේ
ආලෝකේ අලෝකේ ඔබද ප්‍රේයේ
ආලෝකේ අලෝකේ ඔබද ප්‍රේයේ

රන්ව ඒ රන්වන් යෞවනියේ
රන්ව ඒ රන්වන් යෞවනියේ
සෙව්වන්දි පෙම් උයනේ ඔබද ප්‍රියේ ..
සෙව්වන්දි පෙම් උයනේ ඔබද ප්‍රියේ ..

ඔබගේ හදේ හැඩ මුහුනින් පෙනේ
දෙනෙතේ කැලුම් බර නිල් මල් පිලේ
තුරු හිස්‌ මුදුන් දළු සුළගින් සැලේ
සුවදක්‌ ඇවිත් පොඩි රහසක්‌ කියයි

සංසුන් රුවන් හද මන්දිරයේ
සංසුන් රුවන් හද මන්දිරයේ
ආලෝකේ අලෝකේ ඔබද ප්‍රේයේ
ආලෝකේ අලෝකේ ඔබද ප්‍රේයේ

හැලෙනා රිදි දිය ඇල්ලක්‌ වගේ
සංගීතයක්‌ අප දෙහදේ නැගේ
ගීයක්‌ ගයා හොද තනුවක්‌ හදා
හිනැහි ටිකක්‌ හොද නැටුමක්‌ නටා

රන්වන් ඒ
සෙව්වන්දි පෙම්

සිහින දෙව් දුවේ ඔබට තුන් ලොවේ එකම නමයි මා දන්නේ
ඒ නම ආදරේ
සඳෙහි ලප තියේ, මලෙහි කටු තියේ, උපමා නෑ සසඳන්නේ
ඔබෙ නම ආදරේ

චන්දන දියෙන් දොවාලා
ඔය නලලේ අත තියාලා
මම ඔබ ලඟයි කියාලා
දෙමි ලේ වලින් ලියාලා

කල්‍යාණි නමට අම පෙම්
දිවි බඳුන පුද කරන්නම්
ඉපදුනේද භවේක කිසියම්
මුලු සසරෙදිම ඔබේ මං
අවසාන මොහොත වේවා
ඔබ ලඟදී ලඟා වේවා
ගිණි නැතුව මා දැවේවා
සිහිවටන එහි මැවේවා

සඳුන් ගසක එති සමන් ලතාවක
මල් පරවී යනවා..
ඔබේ නමට පිදු මගෙ හදවත් මල
තවමත් පිබිදෙනවා..
මගේ හද, තවමත් බැබලෙනවා..
ආදර නදියක පැද ගිය ඔරුවක්
කුණාටුවක වැදුණා..
සමාජයේ කරදර හිරිහැර මැද
මිහිර පතුලෙ කිඳුණා..
ඔබේ නම, නොමැකෙන ලෙස ඇඳුණා….

සිතු දේ නොම වෙයි නොසිතු දෙයක් වෙයි
නියම දහම විලසේ..
මිණි මුතු පැතු මට ලැබුණි ද ගල් කැට
නොලැබෙයි මා සිතු සේ..
මමයි ඔබේ හිත ඔබ මාගේ ළඟ
කියා එදා කීවා..
හිරුට පියුම ලෙස කුමුදට සඳ ලෙස
කියමින් රැවටෙව්වා..
අනේ සුදු ඔබ මා රැවටෙව්වා..


සඳුන් ගසක එති සමන් ලතාවක…

ආලය පිළිබඳ නොමැකෙන සටහන්
ඇත මගෙ සොඳුරු ළයේ..
මා ළය ඔබ වෙත පිදු සෙනෙහෙස ගැන
අටුවා මොටද ප‍්‍රියේ..
නොලැබෙන දෙයකට හඬා පලක් නැත
මම මෙහි සැනසෙන්නම්..
සුදු ඔබෙ නාමෙන් හොඳ නම රැකගෙන
මම හැම දා ඉන්නම්..
මෙසේ මා ගී ගයමින් ඉන්නම්..

සඳුන් ගසක එති සමන් ලතාවක…