පෙම්වන්තී අතීතය විරාමයක් දෙසිත් නතරකල
පෙම්වත්වී ගෙවූ ඒ සුයාමයත් ඒද මතකෙට
නෑසේවා බිඳක් බිඳී සැලෙයි සුසුම් ද සිර කල
නුදුරේ මා වුවත් දුරක් ගියේ ඔබයි නිහඬවම
හිත බැඳි ස්නේහවන්ති නුඹ
වැඩිපුර ආලවන්ත වුන
උනුහුම් තාල ගේන හිත
හෙමින් සැලුනා පෙමින් වෙලුනා
විරසක හීන මංසලක
නැවතුනේ මා නොවෙයි එ ඔබ
නුහුරු නුපුරුදුව ඈත දුර
ගිහින් තිබුනා පෙමින් මිදුනා
මුදු හසරැලි ශීත යායේ
මුතු කුඩ යට උන්නු කාලේ
කිසිදා හැර යන්නේ නෑ කීවේ ඔබමද සංසාරේ
හිස මත ඔය අත තියා මා සනසලා දිවුරාලා හිමිහිට
කීදේ අද බොඳ වෙලා, මා තනිවෙලා සුසුම් වෙතින්
මල්වාරම් ගයමි, හිත නිවමින්, මදහාස නගමින්
ආගන්තුක සෙනෙහෙන්, නෙතු සලමින්, බොරු හේතු කියමින්
ආසයි පෙර වාගේ, ඔය තුරුලේ, නැලවෙන්න රහසේ
දෑසින් ළංවුයේ, ඇයි මෙතරම්, වෙන්වෙන්න නම්
නිදි නැති රැය බොඳ වීලා
උණු කඳුළක නෙත සතපාලා
ආදරවන්තිය හඬවා, දුර ගිහින් හිත පාවෙලා
මුළු හද ගිනිගණ් පුපුරාලා
මට බය හෙට පායන හිරු නිසා
හිනැහෙන මතකේ දල්වාලා
සිහිනයෙන් වෙන්වෙලා
සෙවනැල්ලක් මගහැර යන අදුරේදිත්
මා ගාවින් රැදී
නුඹ හිටියද හැම සංසාරෙම
මේ වාගේ මගේ ලගටම වී
නුඹ හින්දා මං
ගැයූ පෙම් වදන්
දෝරේ ගලා ගියා
නුඹෙන් මං විදිමි හැගුමන්
මා හද නිවාලනා
දවසක් ඒවි අපිත්
අපේ හීන වලට යාවී
ඒ හැම මොහොතේ ලගින්
නුඹ හිටියොතින් ඇති
දවසක් ඒවි අපිත්
අපේ හීන වලට යාවී
ඒ හැම මොහොතේ ලගින්
නුඹ හිටියොතින් ඇති
ලෞකික සැප කාලය කා දැමීමක් නිබ්බාණෙට පිවිසෙන්න
පංචස්කන්ධයක අස්ථිර ගතිය මෙනෙහි මෙනෙහි
මං තපසෙක්ම විය නුඹ දකින්න පෙර
ඔයාගෙ ළපටි තඹර දෙකොපුල
තුහින වැටි දිලිසෙයි ඝණ අඳුර මත
ඇසට නොපෙනෙ පර්යාන්තෙක
සුන්දර බව විදපු මට ඔයාගෙ රුව දැක
බිඳුනා මගෙ සමවැදි සිටිදැහැන මෙතුකලක්
කැළඹිලා සම්මාදිට්ඨිය අද මගෙ නතරවෙලා ඔයාගෙ නෙතුමුල
මගෙ හේතුඵල ගොලුවෙලා අන්ධව අතරමග කිමද
ඝන්ද කුටියෙන් හිමිට බැස ශීලය පසෙක දමා
වින්දා නැසෙන රූපයක සොබා
එතෙරවෙන්න මං ගිය සසරමග පෙරට
ඔයා ඇවිත් අද තෘෂ්ණාවක් වෙලා
නීල දෑස හා දොඩවන්නම්
වල්ලු හඩට මම මත්වෙන්නම්
නීල වරල මා සිපගන්නම්
හීන මවා මට කතාකරන්
ගලන ගඟක රල වාගේ නිමාවක් නෑනේ
ඔබෙ රූ වරුනේ
කෂ්තිජයක ඉමක් නෑනේ නිමාවක් නෑනේ
ඔබෙ රූ වරුනේ
දවසක් ඒවි අපිත්
අපේ හීන වලට යාවී
ඒ හැම මොහොතේ ලගින්
නුඹ හිටියොතින් ඇති //
Leave a Reply