අව්‍යයාජ උන්ට කියන්නෑ මං වචනයක්
ඔව් ව්‍යයාජ උන්ට ප්‍රියක් නෑ මං දශමයක්
අව්‍යාජ අවංකයි කිව්ව එක වචනයක්
මං ව්‍යාජ උන්ව තියන්නේ නෑ එක තප්පරයක් //

මරණයක් ////

පෙර දින ගෙදරට ගෙන්න ගත්ත ඊරි
එලිවෙනකල් මගේ පිට පුරා සීරී
කෙතරම්ම මිහිරිද
එතරම්ම මිහිරි

තුත්තිමෙ තීරිත් වගේ පත්තීනුත්
ඉන්නෙ නොගිහින් මගේ පතිවත ඊරෙත්

වැරදුනු වෙලෙ මගෙ කලාව හැදීමෙත්
බැල්ලිගේ දත් ටික කෑවා මං පීරී
වැලහින්න වැලපෙන්නෙ
වැල වගේ රීරී

වයනවා වීනාව මං පැටවුන්ට බීරී
පීඩාගෙන දුන්නෙ මම බල්ලන්ගෙ බීරි
මැන ගැහුවේ හරි තැන දැනං මං පිහිටී

මම දැන ඉගෙන නිපුන කලා
කුසලතා පිහිටී
දකින්න මගේ දුබලතා අකමැති
ඒක පාගලා දාලත් උබලා ආවා
නැති වුන දේවල් ලබා ගන්න ඇති වුවමනාව

දැන් අසන්න මේ ඉන්නේ පරන එකාම
මේක කන්නෙ එකාලා
මේක මගෙ වෙලාව
මගේනම් ගේම ඉල්ලන්නේ
මගේම නමම දාපන්

මරණයක් වෙන්නෙඩෝ
මරණයක් මං නෙවෙ
පරන එකාත් යන්නේ
අමුතු මාරෙකක

තරගයක් නෙමේඩෝ මට නම් කාවවත්
සිහසුනා හොබාන්න මම තවදුර තනිකඩ
කටුකබව පරදන්න බෑ තව
කාපු කටු මම අරන් ආවා
අමුතුම රසකට
අකුණු ගසාගෙන
අකුණු ගලාන් එන්නෙ
ලකුනු දමාන් දෙවරක් අඩු වුනු වරදට

වෙස් මූනු දන් උන්ගෙ
පතුරු යවාගෙන
එද්දිම දිනපතා කදුලු හලාගෙන
දැන් කකුල් මැද්දට නකුට ගසාගෙන
එන්නෙපා බොරුවෙන් කකුල බදාගෙන

පෙනේනම් මුවෙන් මගේ නපුරු බවාක් ඇත
එන්නෙ සුනාමි ලෙස විස කදුරු ගසාගෙන
කකුල උලාගෙන කකුල උල්කරාගෙන
මම ලග ඉන්නම් මම එන්නම් දුම දාගෙන

පය තිබ්බෙම දරුනු කලාපෙට
දැන් උබ ආවේ උබේ අදුරුම කාලෙට
දැන් හැන්ගෙන්න වෙන්නෙ
අහුමුලු ගානෙම
මං එන්නේ සද්දෙන් දැන් එන්නෙ සද්දේ
කසුකුසු ගාගෙන
බටලන්දෙදි මරවලා බාගෙට
දෙන්නෝනි කැරියන්ව කපුටන්ට දානෙට

එන්නෙපා තල මට
අගුලුව පායයි
එන්නම් මං ස්වර්ගෙට හතුරවත්
මරාගෙන

written by Kevin Smokio

ගිනිදැල්ලක දිස්නයත්
වැහි බින්දුවල ටිත් හඬත්
සොබාදහමත් නිස්කලංක
විටෙක ප්‍රතිබිම්භයත් මාගේ
නිරීක්ෂ විශ්වයත්
මා අතින් ඇන්ද චිත්‍රයත්
වේදනාබර රිද්මයත්
උනා කල්‍යාණ මිත්‍රයා මාගේ //

අතට හුරු වූ පෑන
දැනුණ හැඟුන දැක්ක දේ ලියන්න
පොතක පිටුවක් කොලේක හිස්තැනක්
අදහස් නිදහසේ කියන්න
අකුරු ගැළපිලා බැඳුණු සියලු පද පේළියක්ම
නපුරු නෑ මට තාමත් රකිනවා සැපේදිත් දුකේදිත් මාව

මා ගයනා වේදිකාව ඔසවයි මා කොහේ ගියත්
නොතියා ප්‍රහේළිකා නොකරවා මොළේ විකාර
දුෂ්ට වූ මොළේකින් ආව
ආකල්ප ලේ පිපාස
සටහනකින් පොතේ තියන්න හුරු නිසා ඉන්නෙ බේරිලා මං
අත් උස්සපන් බේරිලානම්
අත් උස්සපන් තේරිලානම්
නොදකින් නොතේරිලා නම්
අහෝ දලේයි ලාමා

තවදුරටත් වැරදි අහනවාද මමනං වැළලිලා මං
ආ පාරෙ හැරිලා යාං ඇතුල් උනේ පාරෙ වැරදිලානම්
තෝර ගත්තනං වැරදි පාර
උබ තමයි වැරදිකරුවා
ස්කන්ධය වැළලිලානම්
උබ ළඟ ඉන්නෙ වැරදි යාලුවා
වතුර තියෙනකල් විතරයි විලක ඉන්න කැමති මාලුවා
වතුර හිඳුනදා දෙවරක් නොහිත දානවා ක්ෂනික මාරු

ගිනිදැල්ලක දිස්නයත්…

සූර්යයා උදාවනා තුරාම පින්න වහිනවා
පදිනකල් ලු පාරුව සයුරෙ සෙලවිල්ල හරිද මා
කටින් හිනාව දාමින් හිත හිතා ඉන්නෙ මාරුවෙලා පනිනකල්
අපෙන් වෙන්න ඕනෙ කාරිය උනාම උගෙ ඇත්ත ආය එලියට පනිනවා

උට තිබහයි නම් තිරිසනාටත් කිරි පෙවීම හරි තමා
ඒ මුර්ගයා බං මතක නොතිබු දා ඌ බෙල්ලට පනිනවා
හරිම යාළුවා කියං හිතා ඉන්න එකාම අරිනවා
කවර කතාද මනයාකාර අවස්ථා දකිනවා සතිපතා

අවස්ථාවාදිම මනුසතා
උන්ගෙ ත්‍රස්ථවාදිකම් තහවුරු කළා
මනුස්ස ජාතියම ගරු කළා
ඌ සමස්ථ ජාතියම බලු කළා
සමස්ථ ජාතියම අළු කළා
ඌ සමස්ථ ජාතියම යයි අකුළලා
කර්මෙත් අදුරනවානෙ හොදට
යං දැන් පෙළට මරු කරා

සද්ධර්මෙ පවතින හරිම කාලෙත්
රට්ටු කොලේට වඳිනවා
අසන්නෙ සිහියෙන් නම් අනිමවාරෙන්
මේ බඩු මොළේට වදිනවා
මමත් මෙ බෙරිහන් දෙන තරම්
දැනෙන්නත් ලෝකෙට මදි තමා
ඒත් රටක්ම පාරට බහිනවානම්
සමත් මෙ ලෝකෙන්ම අපි තමා

written by Kevin Smokio

හීන කියන දේවල් ඇත්ත වෙන්නත් ඕනි (ඇත්ත කර ගන්න ඕනි)
දැක්ක හීනෙන් කාටවත්ම හානියක් නොවෙන්නත් ඕනි
මිනිසාගේ විනාශයත් මිනිසාම වූ මේ අදම ලෝකේ
ජීවත් වීම නොවෙයි ගැටලුව බේරී සිටීමයි අභියෝගේ

හරි මොහොතේදී වැරදි කෙනා ගැලවේවී
නිවැරදි කෙනා රැඳේවී
හැම තැනකදී ම තිබ්බත් ඇද්ද පලක්
බැරිනම් ඉවසන්න බැරිම තැනේදී
පුදුමයක් නොවේ නියත ධර්ම තාවයයි
කරනදේට වන්දියක් ලැබේවි
උගුරට හොරෙන් බෙහෙත් බොන්න බැරි බව
පෙත්ත කටේ දියවෙද්දි දැනේවී

දර්මේ අනුව ඉපදීවී මැරේවී
කර්මේ අනුව මැරි මැරී ඉපදිවී
සුදුසුකම් නැත්තං මඟ ඇහිරේවී
සුදුසුනම් විශ්වයෙන් ඉඩදේවී
වත්මන් ලොව නිදහසත් හිරගෙකී
එක්තරා තැනකදී සිරවෙවී
රාමුව තුළ ජීවිත ප්‍රියවෙවී
සත්‍ය නොපෙනෙන්න ඇසි පියවෙවී

නුදුරේදී ඉතා නුදුරේදී
මනස වෙහෙසවන මිනිසුන් හිඟවේවී
සුළුවෙවී ඉතා පටුවේවී
චින්තනේ පරාසයන් හීන වේවි
මුඩුවේවි මිනිසා ඇතුළාන්තයෙන්
කලාවද හදවත් වලින් වියකෙවී
ඉතා සුළු දේකින් හිතා ඉන්න දේකින්
සංහතිය මිනිසාගේ නිමවේවි

විශ්වාස කරන්න එපා කාවවත්
සත්‍යයක් නොවේ දිස්වන්නේ මතුපිට
ස්වර්ථාවාදී ආත්මාර්ථකාමී
මිනිස් තිරිසනා කා දමාවී කටු ටිකත්
මාන්නේ දාන් ඇවිත් වාඩි වෙලා ලගින්
නාඩි කියලා අල්ලාවී මරු නිල

පරාර්ථකාමී එකෙක් හොයාගන්න අමාරුයි
කළුනික
වලදාපු එවුන් ගොඩගන්න යන් හොයාන
කළුනික
බඩ ගහපු එවුන් නැගිට්ටාන්න යන් හොයාන
කළුනික
මිත්‍යාවක් තුළ ගිනිගත්ත ඇති පිහිදාපන්
අළු ටික
පාර පැහැදිලියි මාත් එක්ක යන්
උඩුගං බලා පිහිනන

කාලේ ගොඩක් නාසිති කළානෙ විස ගහද්දි
දෙගුණයක් වේගෙන් ගහමුද
දැන් අපි ගහන ගේම හැමදාම
ඉර පායද්දී මායි උඹයි මහන්සි වෙලා
ආයෙත් ගමු නැති කරගත්ත හැමදේම
ඇදගෙන නාද්දි පෙරලෙද්දි බාල්දි
විශ්වාස ම එවුනුත් මාරුවෙවී කාටත් හොරෙන්ම

කවර කතාද
පරදුව තබාන්නේ මා පමණයි
තමාව තම දරුවාව ගෙන ලෝකෙට

රෝස මල් යහනාවක් පැතුවා නම්
මේ පාඩම අත්දැකීමක් ගන්නේ කොහෙද
මනාව රුවල හසුරවා
සැඩ සුළං මැද පදවයි ද නැව
ඉගන ගත්තනං පොතෙන්ම

කුඩා දරුවන් උනත් දෙයි ඉතා දාර්ශනික පිළිතුරු
ගැටලුව තමාගේ නොවේනම්
මීට වඩා ලෝකේ සාමකාමී වේ සාධාරණ වේ
අනිත් මිනිස්සු දකින්න පුලුවන්නම් ඔබෙන්ම

හිත් රවට්ටලා ලෝකෙම හසුරුවයි
විද්යුත් මාධ්‍ය මිත්‍යාවක් පතුරවයි
තිස්තුන් කෝටියක් දෙවියෝ වදින
මිනිස්සුත් බහුතරය කදුළු වගුරුවයි
හිස්වු මනස නොපිරුවොත් ඉක්මනින්
අපිත් රූකඩ වේ ප්‍රත්‍යක්ෂයි
ඉහළින් මවන දේ
අහන්නයි දකින්නයි කියන්නයි
ඉහළින් කරවන දේම කරන්න පමුණුවයි

විශ්වාස කරන්න එපා කාවවත්
සත්‍යයක් නොවේ දිස්වන්නේ මතුපිට
ස්වර්ථාවාදී ආත්මාර්ථකාමී
මිනිස් තිරිසනා කා දමාවී කටු ටිකත්
මාන්නේ දාන් ඇවිත් වාඩි වෙලා ලගින්
නාඩි කියලා අල්ලාවී මරු නිල

පරාර්ථකාමී එකෙක් හොයාගන්න අමාරුයි
කළුනික
වලදාපු එවුන් ගොඩගන්න යන් හොයාන
කළුනික
බඩ ගහපු එවුන් නැගිට්ටාන්න යන් හොයාන
කළුනික
මිත්‍යාවක් තුළ ගිනිගත්ත ඇති පිහිදාපන්
අළු ටික
පාර පැහැදිලියි මාත් එක්ක යන්
උඩුගං බලා පිහිනන

written by Kevin Smokio

යාලු මේවා බිව්වාම ලෝකේ මාරම අමුතු තැනක්
ඒ වසරත් එක්ක පපුවට වැදුනා අකුණු සැරක්
දෙපාරක් හිතුවේ නෑ යන්නත් කලින් ඇසුරු සැනක්
එකපාරයි ගැහුවේ ඇස් වල බැදුනා මකුළු දැලක්

(ඒ) කඩ තුරා කඩා ගන්න බැරුව
ඉඹ හින්දා ඇත කපා ගන්න බැරුව
ගැලුව ලේ නහර වල විසකට හැරුන
මිනිස්සු නෙවෙයි පිල්ලි ඉන්නේ බාගෙට මැරුව

ජීවිතේ දිහා බලන්නේ වහගෙන ඇස්
අතරමන් වෙලා ලෝකෙක හතරැස්
මත වෙනුවෙන් වැඩති රටක හදගැස්ම
පටන් ගත්තා රටක පසුබැස්ම

ගිදාබැහැලා ඇට මිදුළුකරා
උනුත් මැරෙමින් අනිත් එවුන්වත් නොමේරි මරා (ah)
හැමදේම සුනුවිසුනු කළා
ප්‍රශ්නාර්ථය විතරක් ඉතුරු කරා (yeh)

දැක දැක්කත් ඇස් පනාපිට
නොපිළිගෙන මුව අයාගෙන
කිමද කරනුයේ බලා හිද
ඇත්ත තිර රෙද්දකින් වසා ගෙන ///

වසා ගෙන කිළුටු වෙසක් අරන් මිතුරු
නොදැනීම ජීවිතේම කලේ සිදුරු
විදාගත නොහි පියාපත අතගලිවු
අළුයට හඩයි සියොතුන් ගිනි ඇවිලුණු (ah)

ආත්මයක් නැතිව
මත්‍යාව සත්‍යක්ව දැක ඊට ගැතිව
අශ්චිල අසම්මයට ලැදිව
ගලවාගත නොහැකි ලෙස බැදී ඇත්ත දැඩිව

සැපකයි සිතා කකුළුවා දිය සැලිය
ජීවිත උඩින් තියලා රත් කරනවා යටින් තැටිය
කොච්චර කිව්වත් තේරෙන්නේ නැති උන්ගේ ඔලුවේ මැටිය
කොහොමත් කනකට ගන්නේ නැති එක අපේ උන්ගේ හැටිය

දෙමාසික මුදලින් මත රවනයෙන්
අමතක වෙලා ජීවිතය කෙලවර වන බව මරණයෙන්
කොටසක් විතරක් බේරුනත් දශමයෙන්
තේරුම් අරන් තැනකදී අවසාන වශයෙන් (Ah)

දැවුණ දළ ඇත්තු
මිතුර මිතුර සෙවණට එද්දී හිලෑ වුනා සත්තු
විසක් කරලා කුඩු ගංජා අරක්කු
ඇත්ත ලග දන ගැහුවා නොවී මන් පරක්කු
හොයන්න අමාරුයි කළුනික
එත් අමාත්දිපිකව ඉන්න හදා හදාගත්තා මම හිත
සිහිවිලකලේ ඒ නෙමේ දැන් එපා මට මදුවිත
අලුත් මිනිහෙක්ව හැදුව ගසලා දාලා අළු ටික (ah)

දැක දැක්කත් ඇස් පනාපිට
නොපිළිගෙන මුව අයාගෙන
කිමද කරනුයේ බලා හිද
ඇත්ත තිර රෙද්දකින් වසා ගෙන ////

written by Kevin Smokio

හිතුවක්කාර අවිහින්සකාවී
ඉරි තැලුනු දෑසින් මදෙස බලාවී
සිනාසී ඉඩෝරය ඈතට පාවී
වැහි වලාවන් ඇයට අතවනාවී

නිර්දෝශී වැරදිකාරි මයෙ යෙහෙලි
පබ ගාලක පැටලිලා ඉන්නෑ
ඈව ගිනි සෑයක ඇවිලිලා ගියත්
දැන් ඕනී සුර යහනක සැතපිලා ඉන්නයි

තෝර ගත්තේ ඇය වැරදි පාරක්
එය තීරනයක් ඇය වැරදිලා ගත්
කාටත් වැරැද්දක් කරේ නෑ ඇය වැරදිලාවත්
වැරදි ලොව ඇය මත තබයි වැරදි දාහක් බියෙන්

හකුලවාගෙන ඇය පියාපත්
හින මවන්නේ දුර ඈත පියාබන්නයි
හැකිලුනු අත්තටු නැවත විදාලන්නයි
පැටලී ගිය යතාර්තය ගැට ලිහාගන්නයි

සමාජේ මුහුදක් ඇය නැව ගිලාබත් වූ
සතා කියා ඇයට කිව්වා සත්තූ
සමාජෙන් ඇයට නෑ කියන තැන තියා ගත්තු
ශුද්දවන්තයයින් ගැන කිව්වානම්
උන්ගේ වැරදී ගාව ඈ නිවැරදී තාමත්
හරි වැරැද්ද තෝරමින් ඈ වී ඇත විඩාපත්
ඇත රැවටිලා නමුත් නෑ වැලපිලා නම්
ඇය ජීවිතය අල්ලන් ඉද්දී වැරදි තාමත්

කෙල්ලෙක් වරක් දෙවරක් ජීවිතේ පැරදිලා යද්දී
නැගෙනවාද හිතේ කැත හිනාවක්
ඇය දිහා වත් තවත් දෑස පිහිදලා බලද්දී
ඇය ඔබේ නැගනියක් නම් ඈටත් වැරදිලා නම්

පාමින් සිනහා….
ඇය වෑයම් දරයි සගවලා තබන්න වේදනා..
දකින්න දරා යෙහෙලි මවා පාමින් සිනා…
ඈ වෑයම් දරයි හදවතේ සගවලා තබන්න වේදනා..
හීන මාලිගාවන් මවාන් යෙහෙලී මා….
යෙහෙලී මා….

හිතුවක්කාර අවිහින්සකාවී
ඉරි තැලුනු දෑසින් මදෙස බලාවී
සිනාසී ඉඩෝරය ඈතට පාවී
වැහි වලාවන් ඇයට අතවනාවී

නිර්දෝශී වැරදිකාරි මයෙ යෙහෙලි
පබ ගාලක පැටලිලා ඉන්නෑ
ඈව ගිනි සෑයක ඇවිලිලා ගියත්
දැන් ඕනී සුර යහනක සැතපිලා ඉන්නයි

ඈ දැන් හරි පාරක් ලග නැවතිලා නම්
ඇයි මේ සමාජෙට ඇය වැරදී තාමත්
ඇය හදන්නේ දිය වලෙන් ඈතට පිනාගන්නයි
ඈව වෙලාගත්ත දැල ඉරාගන්නයි
රහස විශ්වාසය ඇගේ දෑස කියාපායි
දැන් ඇගේ වටිනාකමට නැත ඉල්ලක්කම්

ඇත පිපාසක් දැන් ඈට ජීවත් වන්න
ස්වයන් නිදහසක් බිද හැර සීමාවන්
සමනලයන් පියාබයි ඇගේ ලැම සිසාරා
මදනැලි කුනාටුවකට හැරවිලා හමයි

හැම දිනාක්ම දැක්කේ මැලවිලායි වත
දැන් ඇගේ පිඩාවට පත් මූනේ ඇත හිනාවක්
අන්දකාරය අතරින් අරුනැල්ල කින් ආවවත්
අවසානේ දකින්න හදන්නේ රෑ නිමාවක්

පාමින් සිනා…
ඈ වෑයම් දරයි හදවතේ සගවලා තබන්න වේදනා..
හීන මාලිගාවන් මවාන් යෙහෙලී මා….
යෙහෙලී මා

written by Kevin Smokio

ලෝකෙනම් මඩේය මේ ජීවිතේ නෙළුම් පුෂ්යක්
ලෝකෙ දන්නෙ නෑ මමයි මගෙ හිතයි යුද්ධයක්
මන් මගේ පොතේ වීරයා නෙමෙයි දුෂ්ඨයා
මන් මගේ දේ ගන්නව කන්න වුනත් උණ්ඩයක්..//

කවරේ බලලා පොත මැන්නා
ඔවුන් මාව දැක්කෙ පිස්සු හුත්තෙක් වගේ
කලාවක් දැක්කෙ නෑ උන් දැක්කෙ කුඩ්ඩෙක් මගෙන්
හීනේ ජීවත් වෙන්නයි කරන්නෙ
මේ යුද්ධෙ අම්මෙ ඔය බඩෙන් ආවෙ නෑ තමයි
ඒත් මමත් අම්මෙක්ගෙ පුතෙක්
හිනාව තාත්තෙක්ගෙ මූනේ
සුන්දර සමාජ ක්‍රමේ
මල් විලක් වගෙ පෙනුනේ
මඩ අස්සෙ එරුන උන්ගෙන් කීප දෙයයි බේරුනේ
මන් ඉබේ නෙමෙයි බේරුනේ //

මට අදාලම නෑ හැංගිලා හිනාවෙන උන්ගෙන්
මන් අවසන් ගමන් යන්නෙ පිරිසක් මරාගෙන උන්ගෙන්
ජීවිත සින්න වෙනවා ලාභෙට උන්ගෙ
අසීමිතසේ වටියි මවකට මා මෙන්ම පුතෙක්

මන් ආසාවෙන් කෑවා අම්මා දහඩිය පෙරන් හදපු රොටිය
එනකොට සල්ලි ගහක් වවලා නෑ පුරවල ගන්න ගෝනි
හිතුමතෙ හුනු ගාලා තිබ්බ කටු බිත්තිවලට
ඇදලා තිබ්බෙ නෑ පොටිවත්
පොඩි තැනින් ආවෙ හීන පොදි බැදන් දැක්ක හීන නෑ පොඩිමත්

මලකුනක් මතින් හලන් කෙල මම හොයන් ආවා පන සලකුනක්
අනක් ගුනක් නැතිකමුත් තිබ්බා මුලින් අනිසි දේවල් හලන්න වුනත්
නිසි දේවල් ප්‍රධාන වුනා
නිසි ගුණාංග ප්‍රධාන වුනා
නිසි වෙලාවෙ මන් රිසි දේ ගේනකන් අසීමිතව ඉවසන්න වුනා

(Heyy) සජීවී චිත්‍ර වුනා
ලිවුව අකුරක් කිව්ව වචන ගානින්
අශීලී හිතක් වුණා
හික්මවූ හිත අත්දැකීමක් ගානෙ
මන් අද ඉදීවි හෙට තුරන් වෙයි
මන් වගෙ චරිත දෙක තුනක් එයි
ඒත් මාව ඇහෙයි සදා කාලෙ පුරාවට
මගෙ මූන නොමැරෙන මූනක් වෙයි

ලෝකෙනම් මඩේය මේ ජීවිතේ නෙළුම් පුෂ්යක්…

written by Kevin Smokio

බැඳී යදමින්
ඉච්චාබංගත්වය සුසුම්මලමින්
වැලලුනු අතීතය මතින් මං
දෙගිඩියාවෙන් පා තබා යමි

අහිමි වූ ඈ නමින්
වැටෙයි කඳුලු බිඳු ඇස් අගින්
ඇති බැඳීම කෙසේ මනිම්ද
ඈමයි තන්හා ඈමයි රඟා රතී

නෙත් පෙරැම් පුරයි දකින්න
දිව්‍යාංගනාවියෙ යලිත් වඩින්න
වැස්සක් වෙලා හයියෙන් වහින්න
ඈත් වෙන්න එපා ඉන්න ලඟින්ම

ආදරෙන් හිස පිරිමදින්න
සීමාවන් බිඳ දමා හරින්න
බැඳෙමින් මා සමඟින් තදින්ම
නවතින්න මා ලඟින්ම ඉන්න

නෙත් අගින් වැටුන කඳුලැලි පිසලමින්
සිරවෙමින් ඉමු සිතේ සුසුමන් පිටලමින්
ඉන්න දිනේ එනතුරාමයි
තාමත් මා දින ගනින්නෙ

නිදහසී නිදහසේ මා සිපගනින් x4

වැස්සක් නොලද පොලොවක් වගේ මං
අන් කිසිවක් එපා නුඹ මගේනම්
නුඹ ලැබේනම්
නුඹේ නමින් සිනාසෙන්න ලැබේනම්

ගලා යන්න මගෙ නහර පුරා
මා මියැදෙන තුරා
ඈ තැවුනත් අහසින් නෙත තුරා
මං බලන් ඉන්නෙ නුඹ එන තුරා

ඈතින් ඒවි ගිනිසිලුවක් වාගෙ නෑ
ඈ නොවේ මා හිතුවක්කාරි
හැඩකරවමින් නිරුවත් රාත්‍රීන්
නිදහසී කළ මැන සංක්‍රාන්ති

නිදි සිළු රාමු සීමා වලින්
ප්‍රාකාර කරළු බවට හරවාලමින්
දහාලෙ කඳුලු වගුරුවාලමින්
තාමත් නිදහසී සොයමි මායාවින්

නෙත් අගින් වැටුන කඳුලැලි පිසලමින්
සිරවෙමින් ඉමු සිතේ සුසුමන් පිටලමින්
ඉන්න දිනේ එනතුරාමයි
තාමත් මා දින ගනින්නෙ

නිදහසී නිදහසේ මා සිපගනින් x4

written by Kevin Smokio

sailor song lyrics,lyrics,gigi perez lyrics,gigi perez sailor song lyrics,sailor song lyrics gigi perez,sailor song gigi perez lyrics,die with a smile lyrics,lyrics gigi perez,lyrics sailor song,gigi perez lyrics sailor song,music,sailor song,sailor song gigi perez,lady gaga die with a smile lyrics,bruno mars die with a smile lyrics,lyrics die with a smile,lyrics gigi perez sailor song,lyrics sailor song gigi perez,lady gaga bruno mars die with a smile lyrics

අවිදින්න පුළුවන් උන කාලේ ඉදලා මන් මේ බෝඩරේ වටේ බහින්නේ
අමුතු පැත්තක් මාර සැපක් ඒකයී බෝඩරේ නම රකින්නේ
ඉතාම සීමීත පිරිසක් තමයී හැන්ගිලා රේන්ද කැලේ ඇදෙන්නේ
බහුතරයක් පැහැදිලී උන්ට මේවා දන්නවා වැස්ස වහින්නේ
ජීවත් වෙන පළාත තමයී කෙනෙක්ගේ හදන්නේ චරිතේ
උඹලා එකගයිද මම හරිනේ?
කටුකාල නලුකාලා නඩුකාලා නැත්තම් අත්දැකිම් මදිනේ
බේරීලා ඉන්න පුරුදුකරපු නිසයී මේ බෝඩරේ අපිට වටින්නේ!

කොල්ලන්ගේ තාදයී මෝස්තරේ
මේ කෙල්ලන්ගේ මාරයී සෝබනේ
කලාබාන් එන්නේ පොලොව
ප්‍රාන්තේ වෙන්න කොලඹ
පිළියන්දල ආතල් දාන බෝඩරේ//

බුරන්නේ කව්ද ඔය කවරු කලත් ඝෝශා
හුනස්නෙන් නැගිටීම සුදුසුයී එද්දී Smokaa
මේ මුහුදේ මමයී මිනීමරු මෝරා
මූණ දැක්කත් යයී ඇඟ කිලි පෝලා

ඒයී ඉන්නේ ලංකාව හොල්ලන්
සෙල්ලමේ උඩ ඉන්නේ Biliondala කොල්ලන්
පුලූඋකුලාක් ඇති දෙපලු දොදොල්වන්
මේ කෙල්ලන් අපි දිහා බලන් ඉන්නේ වෙලා හොල්මන්
බෑ හොල්ලන්න අපි වටේ රැඳෙන්න බෑ බොල්නම්
තොදොල් වෙන්නෑ ඇබරෙන්නෑ අතට ගන්නේ යකඩ පොල්ලක්
නවයක් නෙවෙයී ඕනේ මිලිමීටර් දොලහක්
මගේ වටේ තියගන්නෑ නැති උන් මේලෝ රහක්

මේ බෝඩරේ පාට
සෙල්ලමට ආදරෙයී අපිතමයී මේ රස්නේ බෝකලේ පාට
ඇයී මූණ පොඩි උනේ ඕකනේ පාට
අපි සාමේන් සැපේ ඉන්නේ ඔන්නෑ මරාගන්න

කොල්ලන්ගේ තාදයී මෝස්තරේ…

තියන උණ පෙන්නයී කටින් දුන් වළලු පිටවී
හීන මූණ පෙන්නයී අඩක් නෙත්කව්ලු පියවී
ගැත්වෙන හිත්නම් අවසන් දැන් ලිවයී
පිළියන්දල වැනුම ගලපන්නම් කවියකින්

යාප පටුන දින්න සපුමල් කුමරූ
කොට්ටේ රජු දකින්න යන අතරතුරලූ
සුරපුර වන්වූ තැනකි ගිමන්ලූ
පිලි ඇන්ද උනදිය උනෙ පිලියන්දලලූ

ඇත බෝ පිරිසක් රටටම කෙලවූ
අපි වගේ කව්රුත් නෑ ලංකාවම හෙලවූ
බිලියන ගානක් වටින චරිත නිමවූ
කරුනින් පිළියන්දල දැන් බිලියන්දලලූ

එකයී මේකයී අරකයී අපිට එකයී කෝකත්
පිලියන්දලයී උබලයී වදන් වලියක් යන්ඩ ඕනෑ
මලුයා මැකා රීසී සයීකෝ කීෆා ස්මෝකා
තනි තනියෙන් හරි එන්නම් කව්ද මුලින් ඕනා?

කොල්ලන්ගේ තාදයී මෝස්තරේ…

written by Kevin Smokio