උස්‌සංගොඩ කඳු මුදුනට සිසිල ගෙන එන
සන්ධ්‍යාවේ සුලඟත් මට නොදෙයි සැනසුම
සිත්තම් කර සිත ලඟ සුන්දර පෙම් සිහින
දුක්‌ දෙන්නට නපුරු උනේ නුඹ මට කොහොම
නිවාඩුවට වෙනදා වගෙ ආවේ ගම රට
මගේ පුංචි කුමාරියගෙ මූණ දකින්න
හදාගන්න බැරි තරමට බිඳුනේ මගේ සිත
ඔයා නැවතිලා මට හිමි නොමැති ලෝකෙක
උස්‌සංගොඩ කඳු මුදුනට….
එදා තුරුලු වී මට දුන් මධු මල් සුවඳ
සදා සිහි කරයි වැටකේ ගහ යට හෙවණ
කඩා හැලෙන කඳුලැලි මුසුවෙලා සයුරට
සදාතනික පැතුමන් ඉහිලුවා හදවත
උස්‌සංගොඩ කඳු මුදුනට….
දුක්‌ දෙන්නට නපුරු උනේ නුඹ මට කොහොම
Leave a Reply