නොපෙනුනානම්
හදෙහි ආලය
සඟවා ඉන්නට තිබුණා
නොදැනුනානම්
සංසාර ප්රේමය
දුර නෑවිත් ඉන්න තිබුණා
ඇය පසුකරන්
හිත තදකරන්
ඔහේ ඇවිද ගිය ප්රේමයම
සඟවන්න තිබුණා
සඟවන්න තිබුණා
හන්තාන කදු මැද තනි වෙලා
එකම හුස්මක් දෙකට බෙදිලා
නුඹ කදු මුදුනේ සගවා
එන සුළග මට
සිනහවී ඇදුනා
ඇය පසුකරන්
හිත තදකරන්
ඔහේ ඇවිද ගිය ප්රේමයම
සඟවන්න තිබුණා
මට සඟවන්න තිබුණා
ඈ උස් හඩින් මගේ
ආදරේ කියලා
නැවතුමක් ගැන
හිතක් නැතිවා
වියෝ රාගය
හිතට දීලා
මම නැතිව ඈ
නිවන් මා සොයලා
ඇය පසුකරන්
හිත තදකරන්
ඔහේ ඇවිද ගිය ප්රේමයම
සඟවන්න තිබුණා
මට සඟවන්න තිබුණා
Leave a Reply