අප්පච්චී මං ආවා ඔබ නිදනා සොහොන ළඟට
කඳුළු බිංදු රටා අනේ ඔබේ සොහොන් බිම මතුපිට
ඒ කඳුලින් ලියැ වී යන්නැති දුක ගෙන හැමදාකම
මං තනි වී ඉන්න බැරිව ඔබ හිඳිනා මේ දෙරණක
අමතක වී කියන්නවත් යනවා කියා අපේ සවනට
බක් මාසේ අවුරුදු දා ඔබ වෙන් වී ගියා හනික
කොවුල් නාද දුක් ගීයක් වෙලා ඇසේ අදත් අපට
හීනෙන්වත් එකපාරක් ඇවිත් යන්න අපේ පැලට
අප්පච්චී මං ආවා ඔබ නිදනා සොහොන ළඟට
ඔබ පැතු පැතුමන් ඉටු වී මගේ කටහඬ ඇසෙයි දසත
දහසක් උන්නත් මං ළඟ දැනේ තනිකමක් නිතරම
අම්මාගේ දුක් සුසුමන් පාර කියාවී අහන්න
එක ගීයක්වත් අහන්න පැලේ දොර ළඟට වඩින්න
අප්පච්චී මං ආවා ඔබ නිදනා සොහොන ළඟට
කඳුළු බිංදු රටා අනේ ඔබේ සොහොන් බිම මතුපිට
ඒ කඳුලින් ලියැ වී යන්නැති දුක ගෙන හැමදාකම
මං තනි වී ඉන්න බැරිව ඔබ හිඳිනා මේ දෙරණක
Leave a Reply