කවුරුදෝ අර කවුළුවෙන්
හිනාවී එබිකම් කලේ…
ඒ හිනාවෙන් මා වෙලන්නද
මා වෙලාගෙන මට තලන්නට
ඈ හිනාවෙන්නේ…
කවුරුදෝ අර කවුළුවෙන්
හිනාවී එබිකම් කලේ…
ඒ හිනාවෙන් මා වෙලන්නද
මා වෙලාගෙන මට තලන්නට
ඈ හිනාවෙන්නේ…
හිතින් මට බැ ඈත යන්නට
ඒ නුවන් දැහැනින් මිදීලා…
හිතින් මට බැ ඈත යන්නට
ඒ නුවන් දැහැනින් මිදීලා…
කවුළුවේ දොර හදින් හැරගෙන
නෙත් ලඟින් ඉන්නම්….
කවුරුදෝ අර කවුළුවෙන්
හිනාවී එබිකම් කලේ…
ඒ හිනාවෙන් මා වෙලන්නද
මා වෙලාගෙන මට තලන්නට
ඈ හිනාවෙන්නේ…
කතා නොකරන තාරකාවක්
පාර කීවත් මම නොයන්නම්…
කතා නොකරන තාරකාවක්
පාර කීවත් මම නොයන්නම්…
කවුළුවෙන් දොර හදින් හැරගෙන
නෙත් ලඟින් ඉන්නම්….
කවුරුදෝ අර කවුළුවෙන්
හිනාවී එබිකම් කලේ…
ඒ හිනාවෙන් මා වෙලන්නද
මා වෙලාගෙන මට තලන්නට
ඈ හිනාවෙන්නේ…
කවුරුදෝ අර කවුළුවෙන්
හිනාවී එබිකම් කලේ…
ඒ හිනාවෙන් මා වෙලන්නද
මා වෙලාගෙන මට තලන්නට
ඈ හිනාවෙන්නේ…
Leave a Reply