සිහින සාප්පුවේ දොර අරින්න මොනාලිසා
පරණ සේප්පුවේ රන් කාසි ගනින්න
හිතට යාප්පුවේ හිනාවෙන්න කියාදෙන්න
හතරෙ කෝච්චියේ කොළඹ දුවන්න
හතරෙ කෝච්චියේ කොළඹ දුවන්න
දූවිලි හාදු ගොඩේ ආදරේට සැතපෙද්දී
යකඩ කඳන් දිගේ පිපෙයි සුදු අරලිය මල්
නෙලා ගන්න අත දිග නැති රෝස කුසුම් සුවඳ හලයි
ලඟින් ගියත් අපට කොහෙද ඒ සුවදැති මල්
සඳුන් සුවඳ කාමරයේ වැටී දෝර ගලයි
මොනාලිසා අපි කවදද ජෝඩු වෙන්න හිතේ
කූඩු වෙන්න පතන පැතුම් අහස තරම් උසයි
ඒ වුනාට තනි වුනාම මට මං ගැන දුකයි
සිහින සාප්පුවේ දොර අරින්න මොනාලිසා
පරණ සේප්පුවේ රන් කාසි ගනින්න
හිතට යාප්පුවේ හිනාවෙන්න කියාදෙන්න
හතරෙ කෝච්චියේ කොළඹ දුවන්න
හතරෙ කෝච්චියේ කොළඹ දුවන්න
හතරෙ කෝච්චියේ කොළඹ දුවන්න
හතරෙ කෝච්චියේ කොළඹ දුවන්න
Leave a Reply