නොමැද යහනේ සුවෙන් විද සතපා
ගෙවූ පෙම්බර මතක ඉකි බ්න්දා
මගේ සෙවනැල්ලෙනුත් මං හංගා
අකීකරු පෙම් සුව විදි හින්දා
වසන්තයේ සෙනෙහසක තත් බිදුනා
ඒ පියන් යට සොදුරු රුව සගවා
ඔබෙන් දුර ඇදුනා
සිනාහා
පිපී පෙම් වසන්තේ
ඔබෙන් දුර ඇදුනා
සිනාහා
පිපී පෙම් වසන්තේ
නුරා මී බිදු දෙතොල් අග තවරා
බබර තුඩු මල් පියලි සිප සනසා
නෙත් කෙවෙනි මත කදුලු තෙත තවරා
අකීකරු පෙම් සුවය මග හැරුනා
සම්මතයේ සෙනෙහසක තරු බැදුනා
ඇහි පියන් යට
සොදුරු රුව සගවා
ඔබෙන් දුර ඇදුනා
සිනාහා
පිපී පෙම් වසන්තේ
ඔබෙන් දුර ඇදුනා
සිනාහා
පිපී පෙම් වසන්තේ
ඔබෙන් දුර ඇදුනා
සිනාහා
පිපී පෙම් වසන්තේ
ඔබෙන් දුර ඇදුනා
සිනාහා
පිපී පෙම් වසන්තේ
ඔබෙන් දුර ඇදුනා
සිනාහා
පිපී පෙම් වසන්තේ
ඔබෙන් දුර ඇදුනා
සිනාහා
පිපී පෙම් වසන්තේ
Leave a Reply