වලාකුලු මැදින් පාවි ආවා
පෙර බැදුනාවු සුවදක් දැනුනා
මා පැතු මගේ සෙනෙහේ ඔබමයි
ඔබේ හිතින් පැතු පුතුනා මමමයි
ඔබෙ දෑතේ නැලවීලා
සුලගිල්ලේ එල්ලීලා
මා පතනා ගමනේ සැමදා එලීයවීලා
රැජීණක් සේ ඉන්න සැමදා වැජබී
ජ්වන ගමනේ මාවත් පසුකරලා
බාදක බිදලා විකුමන් පාලා
ශාක්තියයි ඔබේ සෙනෙහේ බලයයි
උණුසුමයි ඔබේ නොසැලෙනා ආදරයයි…
මගේ දැතේ සවීය වීලා
මාගේ පණසේ රකිමි සැමදා
මා දිනනා දවසෙ සිත් සේ සතුටු වීලා
රැජීණක් සේ ඉන්න සැමදා අම්මා
Leave a Reply