නානු ඔයේ මම කෝච්චියෙන්
කොළඹට යන කෝච්චියෙන්
නූල බැඳ ළඟ කෝවිලෙන්
කාලා නානාගේ හෝටලෙන්
වැඳ පිලිමෙට බෝධියේ
බැලුවා සුද්දිගේ බෝඩරේ
වතුර ඉවරයි බෝතලෙත්
නානු ඔයේ මම කෝච්චියෙන්
නානු ඔයේ මම කෝච්චියෙන්
මේක කතාවක් දෙවියන්ගේ බාරේ
ලිවුමට පස්සේ වෙච්ච
එහා පැත්තේ මගේ වෙසඟනක්
ඒත් කිරි බොන දරුවෙක් එක්ක
ඒකේ තැනටම චාර්ලි චැප්ලින් වගේ
ඒත් ඌ හදනවා නලුවෙක් වෙන්න
අර කෑලිගේ පොඩි එකා සැලියුට් ගහනවා
ඇයි ඒ හමුදා කාරයෙක් කිහිලි කරුවක් එක්ක
හේ
පරිගණත පරිපථ වගේ ගත කාලෙකට පස්සේ
දැක්කා උණුවිය කාලෙකට කියනවා බාලේ කතා
කුඩෙක් ඉන්නවා බලන් යන්න මාලේ කඩන්
වැටමාර පොලු තියන් දෙමලු පාරෙ හිටන්
ජනලේ අත තියන් යන උන්ට ආදරේ කියන්
මේ රේල් පාර ඉවර වෙන කාලේ තියන්
එහෙනම් උඹ දන්න කවියක් උඹ තාලෙන්
කියහන්
අන්න ඒකයි අවියක් සහ පෑනක් ගන්නේ ඒකයි
හැම වේදිකාවක ඇහැරෙන්නේ නවතිද්දි උඹලා
පන්තිය බලලා ටිකට් ගන්නේ ඒකයි
කවි බණ පැණි කජු රට කජු අලපෙති ගණපති
සයිබාබා ගාන කියන්
ඇහෙයි මට නඩේ බෙරේ වාදනයක්
සුදු ගවුමක් ඉල්ලනවද කොළඹින් ආදරයක්
ඇයි බන් මේ කෝච්චියේ දිග
අපේ මන්ඩලේ කචල් ලෝකෙටම ක්‍රිකට්
හැට පැනපු නාකි හිටන් හොයනවා හිල
ඉස්සරහා හෝල්ට් පනිනවා අරන් නෑ ටිකට්
යේ මිනෝල්….
Leave a Reply