අඳුර අඳුර මගේ
සොඳුර සොඳුර මගේ
නොයනු මැනවි දා
තනිකර එළියේ
අඳුර අඳුර මගේ
සොඳුර සොඳුර මගේ
නොයනු මැනවි දා
තනිකර එළියේ
ගන රෑ කළුවර
තනියම කුටියේ
ගතකල දිවියේ
රස තැන් සිහිවේ
කුටියේ කෙලවර
එළියක් දිස්වේ
එළිය සොඳුර මගේ
දිවියට ලංවේ
අඳුර අඳුර මගේ
සොඳුර සොඳුර මගේ
නොයනු මැනවි දා
තනිකර එළියේ
සොඳුර සොඳුර මගේ
නොයනු මැනවි දා
තනිකර එළියේ
පෙම් එළි විහිදා
නිවා දැමූ පසු
දුන් නෙත් පීඩා
දනිමී පෙරදා
සදාකාලිකය
අඳුරේ රැජිනිය
ඔබ හැර යන්නට
නොදේවී මගෙ හිත
අඳුර අඳුර මගේ
සොඳුර සොඳුර මගේ
නොයනු මැනවි දා
තනිකර එළියේ
සොඳුර සොඳුර මගේ
නොයනු මැනවි දා
තනිකර එළියේ
අඳුර අඳුර මගේ
සොඳුර සොඳුර මගේ
නොයනු මැනවි දා
තනිකර එළියේ
නොයනු මැනවි දා
තනිකර එළියේ
නොයනු මැනවි දා
තනිකර එළියේ
Leave a Reply