There are 5 posts filed in Hashen Dulanjana Silva (this is page 1 of 1).
ආලෝක වර්ෂ දහසක් දුරින්
කාල කුහරයක පතුලත
කුඩා එළි තිතක් දල්වා ලමි;
සඟවා ගනිමි වට අවට
ඝනව පැතිරුණ අන්ධකාරය
මෙරු තටු සැලෙන වේගෙන් ගැහෙන
මීන දෑසකි ඔබ සතුව
අඳුරු කුටියක ස්පන්දනය වන
ගැඹුරු මා හද විනිවිදින
විසල් කරමින් දෑස
මදහසින් රේඛා මවාගමි
මෙතැන් සිට නුඹට,
අඳුර තුළ වුව නොයෙක් පැහැ දිලෙනු ඇත
එහෙයින්ම මම,
ගැඹුරුය
නිසලය
නිසසලය
එකිනෙක තවරා පිටු ගානේ
ගැයෙනා තනුවයි ඒ ආදරේ
ආසයි ඉගිලෙන්න අහසේ
එනවද මා එක්ක ආයේ
එන්න ඉගිලෙන්න – අහසේ
එනවද මා එක්ක ආයේ
ටික ටික රැඳිලා – සවියක් සදලා
මතකයි කීවා – අද වාගේ
රුදු රළ බිඳෙනා – පලිහක් සදලා
උන්නා මා – හා බැඳීලා…
හිමිහිට වැයෙනා – ඒ රස දැනෙනා
පැසසුම් මවනා – ඔබ වාගේ
ස්නේහය උතුරා – ඔබ වෙත ගැයෙනා
කවියයි මේ – පද බැඳෙනා…
ඈ නොවූ ඈගේ මායා දැලේ නොවීලා මුලා
මා නොවූ මාගේ ප්‍රේමාදරේ යාවී පලා
මා පෙළාලූ හෝරාවේ – කාරණා නෑ ඈ කීවේ
ඒ ස්වරේ වේ ආවේගේ – ආදරේ කෝ මේ ලෝකේ
පාර මාරු වීලා ඈ යාවී
මේ කපේට නේවී ඈ නේවී
ඝෝරණාඩු ගෝෂා නෑසේවී
පීලි ආදරේ මේ වාරේ මාරු වේවී
මා සෙවූ ආලේ යාවී බිඳී ඒ ප්‍රාර්ථනා
නෑ එසේ වූවත් මේ ජීවිතේ පාවා තියා
මා පෙළාලූ හෝරාවේ – කාරණා නෑ ඈ කීවේ
ඒ ස්වරේ වේ ආවේගේ – ආදරේ කෝ මේ ලෝකේ
පාර මාරු වීලා ඈ යාවී
මේ කපේට නේවී ඈ නේවී
ඝෝරණාඩු ගෝෂා නෑසේවී
පීලි ආදරේ මේ වාරේ මාරු වේවී
ඈගෙ නීතී අනේක රීතී මා දවාවී
ශේෂ කාසී හීන කෝටී ගානෙ පාවේවී
මා පෙළාලූ හෝරාවේ – කාරණා නෑ ඈ කීවේ
ඒ ස්වරේ වේ ආවේගේ – ආදරේ කෝ මේ ලෝකේ
පාර මාරු වීලා ඈ යාවී
මේ කපේට නේවී ඈ නේවී
ඝෝරණාඩු ගෝෂා නෑසේවී
පීලි ආදරේ මේ වාරේ මාරු වේවී
තිස්තුන් කෝටියක් දෙවියෝ වී සතුරූ
මගතොට නෝවේ ගෙයි ඇතුලෙත් දළ කුමරූ
කනේරු මල් පුසුඹ තුරුලු කර වියරු
ගිරිදෙව් ලියෝ වැළලෙත පිහිටට කවුරු…
නෑඹුල් රස සොයනා වියපත් බඹරූ
මුවරද ඉව කරනා ගොරහැඩි විෂ දෙබරු
මලිගිය මල් තලා දල කරලති සිදුරු
මලකට පිපෙනු බැරි බිම කෝමද සොදුරු…
සිහිනෙක සතපවා ගෙන ගොස් මග නපුරු
සමනළ තුඩට හුරු කරවති රස නුහුරු
බුදු හිමි වැඩිය පින්බිම කරමින් අඳුරු
වැඩි ලංසුවට විකිණෙන හැටි මල් අහුරු…
එකින් එක බිලි ගනී මරුවා
කල පව් වල ඵල අනේ
රස්සාව වගෙ නෙමේ ජීවිතේ
පණ නැතොත් කිසිවක් නැතේ
කොරෝනවට නොදීපන් ඉඩ
වැසී යන්නට මේ බිම
වඳින්නම් පලයං ගෙට
උබ රැකෙයි නම් රැකෙයි මගෙ රට
කොරෝනවට නොදීපන් ඉඩ
වැසී යන්නට මේ බිම
වඳින්නම් පලයං ගෙට
උබ රැකෙයි නම් රැකෙයි මගෙ රට
කඩ පිලට ගොඩ වෙන්න වත් බෑ
සෙනග පිරිලා පෝලිම
නිදහසේ ඇවිදින්නවත් බෑ
හුස්ම ගන්නත් මර බිය
කොරෝනවට නොදීපන් ඉඩ
වැසී යන්නට මේ බිම
වඳින්නම් පලයං ගෙට
උබ රැකෙයි නම් රැකෙයි මගෙ රට
කොරෝනවට නොදීපන් ඉඩ
වැසී යන්නට මේ බිම
වඳින්නම් පලයං ගෙට
උබ රැකෙයි නම් රැකෙයි මගෙ රට
කොරෝනවට නොදීපන් ඉඩ
වැසී යන්නට මේ බිම
වඳින්නම් පලයං ගෙට
උබ රැකෙයි නම් රැකෙයි මගෙ රට