in Damith Asanka

මට දුන්නු දුක් ගින්න | Mata Dunna Duk Ginna by Damith Asanka

මට දුන්නු දුක් ගින්න ඇවිලෙයි ඉතින්
රිදවන්නෙ විඳවන්නෙ මාගේ සිතින්
කොයි කාට වූවාද දුක් මේ තරම්
ඇවිලෙන්නෙ පෙම් පතක ලිය වු වදන්
අළුවේවි පෙර දිනක පැතු ඒ පැතුම්
කොයි කාට වූවාද මේ දුක් සුසුම්
ඉවසන්න හැකිවේද දුක් මේ තරම්

ළා රෝස මල් උයනෙ අපි පෙම් කළා
මල් වලට බඹරුන්ට පෙම් ගී ලියා
ඒ කාලෙ ආයේ යළි එන්නෙ නෑනේ
මධුමල් පිපේවී ද නුඹෙ ලෝකයේ

කවදාක හෝ නුඹට සිහිවෙයි මගේ
පෙම් සිතක ඇති මහිම දැනෙනා දිනේ
යළි එන්නෙපා දැන් සිත සෑදුවා මං
නවතින්න ගිය තැනම නුඹෙ ලෝකයේ

banner

Leave a Reply