in Manasick, Minol, Naraa Sandeshaya the Album

අවළස්ශන | Awalassana by Manasick & Minol Witharana | Naraa Sandeshaya [2020]

හිත කීරි ගසයි තනිකම
කරයි කුමන්ත්‍රන නොයෙක්
දේ විමසයි පිරික්සයි
විනාශ ජීවිත තාම විස්සයි
සොයමි ජීවිතෙ අගිස්ස
අතේ කිනිස්සයි
ඔය පාමුල ගැහුවෙ
මම දණිස්සයි
ඕනෙම නැති දේ
මට නම් විනිශ්වයි
කොනිත්තයි උඹලා කල
විහිලුව මට විහිලුවක්
නෙමෙයි යාලු හිරිගඬු
පුලුප්පයි

මම පන්තියෙ පස්සෙම
මගහැරියා හැම තිස්සෙම
ප්‍රශ්නෙම
මම පන්තියෙ පස්සෙම
විහිලුවක් වුනේ
උඹලට මගෙ වස්සෙම
කිව්ව මට තරබාරු
කැපුවා මාව තියාගෙන
ලෑල්ල උඩ පණපිටින්
වගේ මාළු
කොටු කලා මාව පවුර වගේ ගාලු
ලස්සන නෑලු හරි
ඇයි එහෙම කලේ යාලු

මොනවද අම්මෙ අකුරු ජාතියක්
අහනවා මගෙ අම්ම ළඟ
නැති කාලයක්
තාමත් එහෙම්මයි මම
උනා භාරයක්
තාත්තට දුන්නෙ නෑ
තුන්මාසේ දානයක්
ඕන වුනේ හැමදාම අවධානයක්
ඒත් මගේ ජීවිතෙ රජ කලේ
අවමානයක්…
අවමානයක්…
කන්න දුන්නෙ කෑම එක
උන්ට මම පාසලේ මාසයක්
අම්මා බිහිකල


අංග විකල
පාලමෙන් දමන්න මෙනෙහි කල
ලස්සන දරුවෙක්ලු හරි ඉහල
හිත සැරිසරන්නේ නියඳි වල
යනවා ගමනක් හොයන් ඉබාගත
ප්‍රශ්නය අද පැහැපත් හමේ පාට
වාරුව වයසට ගිය දාට
ඉඳුනු කොන්ඩේ
අද කලු කෙරුවාට

කැත විරූපි ලස්සන අවලස්සන
වෙනස්වුණු මානව ලක්ෂණ
හිත සුරූපි ක්‍රියාව
නොවේද මිතුරනි වියයුතු
අපෙ ලස්සන
අපෙ ලස්සන
හෘද සාක්ෂිය පිරික්සපන්
කල වරදට ඉකිගස්සයි
දණගස්සන
මම හසංක හෙලා දකිනවා
වචනය අවලස්සන

මනසේ වැඩි වැඩි ඇවිද
කැපි කැපි නැවත
හිතින් තැතිගෙන නිතර
තැලි තැවි නැවත මතකයන්
අතර තැනි තැනී තියන
ඌ හැංගි හැංගී නිතර රූල්
පොතකුත් අතකින් අරන්
කල්පනාවක් ආවාම හූල
තැනක් නොතැනක්
ගානක්වත් නෑ
ගැහුවා ගල් ඇඬුවනම්
කමන් නෑ
ඒත් උඹ නිසොල්මනේ

උඹට රිදෙනවාද නිකන් ඇහුවෙ
දැනෙන විදිහට මිනිස් හිතකට
මනසකට පුලුවන් මතකෙට
තැවිලි දැවිලි දුක් ගැනවිලි
අතරමන් කරලා තනියම වේදනාව
දෙන හිතක් හඬවන්න පුලුවන්
ගෙන ඒ චේතනාවෙන්
වියන් තව කෙනෙකුට සිනහව
උඹට ඇහැනවාද අවජාතක
මොනවද කා ළඟ
ඉඳගත්තත් උඹ
මං ළඟ නම් ඉඳගන්
නෑ පලයන් පිටිපස්සට
මට ලස්සන දේවල් මට ලස්සනයි
අවලස්සනයි උඹේ

වෙනස මෙලෙස පේන ලෙස
නිවට නිහඬ හිත
නිසල ලෙස ගැඹුරු මුහුද
නෙත් තෙමන දුක සැප කිරණ
ළඟ නිදන හදවතට නිතර කියන
මගෙ නිවස කාගෙත් නිවස
දිරණ මේ කුණු සිරුර
උඹ නිතර විලවුම් පුරවාගෙන
චිත්‍ර මවාගෙන
ඉන්නේ ඇයිද කාගෙන
ඇයි වැරදි නෑ ඌ
හිටියත් බිම බලාගෙන
දිවිනසාගන්න තියනවද
ප්‍රශ්න මිතුරේ උඹට
උඹේ හිත හඳුනන


කෙනෙක් හිටියත් ඈ
හීන කලා අද ලොකුම
කොහෙද මනුස්සකම්
දෙවියන්ටත් නැති
හිතින් යැදපන් දෙවියන්ටත්
මං නැති
අද හවස ආයෙත්
ඉර නඟිනකන්
උඹ කිරපන් ජීවිතෙ අරුත

කැත විරූපි ලස්සන අවලස්සන
වෙනස්වුණු මානව ලක්ෂණ
හිත සුරූපි ක්‍රියාව
නොවේද මිතුරනි වියයුතු
අපෙ ලස්සන අපෙ ලස්සන
හෘද සාක්ෂිය පිරික්සපන්
කලවරදට ඉකිගස්සයි
දණගස්සන
මම මිනෝල් හෙලා දකිනවා
වචනය අවලස්සන..

banner

Leave a Reply