ගඟන සරන්නට කියා
සිඳුනු අත්තටු හඬයි
දිරාපත් කොළ තිබෙයි
විඩාපත් මං වගෙයි
විඩාපත් මං වගෙයි
කඳු කිණි රුපු වගේ..
රැයට ඉඩ දී යලි
කල් කුසුම් ගෙනෙනා
සුවඳ සුළඟක් වී ඇවිත්
ඒ වුනත් සුහදේ..
විඩාපත් මං වගෙයි..
සමනලුන් යන මගේ…
සිහින විසිරී ගියේ..
බිඳුනු සිත් ගෙනෙනා…
මිහිරි ගීයක් වී ඇවිත්
ඒ වුනත් සුහදේ…
විඩාපත් මං වගෙයි.
Leave a Reply