ආවේ යාමේ මා පාවී සෙන්දම් වූ
සිහිනේ සොයාලා…
දෑසේ මානේ පෑ නාරී සිත්තම් රූ
දැහැනේ දමා මා…
රාගී ඉඳුරාවී හිත බැඳුණා
මං නීල නුවන් හා
කෝලම් වුනා…
තඹපාන පුරා මා..
කුමරී ද කුවන්නා..
පෑරේ දේහේ මා ඈගේ හී පහරින්
රුහිරේ මවාලා…
මායාවී දෙනෙත ඉඟිපා
දෑස නොබලා මා…
රුදුරු සිනහා
දෙතොල මතුරාලා..
දැහැන් දැමුවා…
නුඹව හැරදා.
කිරුළු ලන දා..
සමා වෙමි මා…
දිවා රෑ හදේ ගිනි දැවීයන්
සුසුම් සැඩ සුළං වී නැගීයන්
හෙලූ උණු කඳුළු වල ගිලීයන්
සමා නෑ මගේ නම්…
Leave a Reply