චිලි | Chillie by OOSeven & BEE [2022]

ඒ මතකය මා මුලාවෙන්
ඈ නොදුටුව දාක ශෝකෙන්

ඒ මතකය මා මුලාවෙන්
ඈ නොදුටුව දාක ශෝකෙන්
දැන් හදවත නෑ විනෝදෙන්
මවපු හීනෙක මා වියෝවෙන්
තනි වී දැන් ඈ වෙනස් වී
නොහඳුනනා සේ දුරස් වී
හිඳිනු කෙලෙසද මා දුරස් වී
මතක නෑ අපි ළඟ හරස් වී
දුරකථනයේ ඒ කතාවෙන්
හිත සැනසුන ඒ හිනාවෙන්
ඇසේවිද නෑනේ එදා මෙන්
නොසිතුව සේ ඈ ගියා මෙන්
දැනුනා .. ම්… ම්…
දැනුනා .. ම්… ම්…
දැනුනා මා හට ඔබේ සිත දැනුනා

කියාගන්න බැරි දේ තිබුනා හිත යට
හිනාවෙලා දින ගෙවී ගියා ඒවා මතකද
දැනුනද අමතක වෙනවද
මං කියන්නම් ඒ හැමදේ අහන් ඉන්නවද
ඇමතුමක් එනක් මං හිටිය බලන්
කෙටි පණිවිඩයක් මට සතුට අරන්
ඔයා නැති කරා පාලුව හිටපු ගමන්
අපි තනි වුනා ලෝකෙක හීනය මවන්
මාව අරන් ගියා වෙන ලෝකෙකට ඔයා
කිව්ව රස කතා පැණි වගේ කනට ගියා
හිනා වුනා අපි හැම රෑම තිත නොතියා
දුකට මගේ ළඟ ඔයා ඉන්නවා කියා

ගෙවුනේ නෑ දවස් මං ගෙවාගත්තෙ බලෙන්
දැනුනේ නෑ තවත් රිදුනේ පිලිතුරෙන්
මං තාමත් ඉවසනවා ඈතට යන්න මගෙන්
රිද්දන්නේ නෑ හිතලා රොන් ගත්තේ නෑ මං මලෙන්
හැම වෙලාවෙම බලන් හිටියා
මං හැම මොහොතෙම
තවමත් වැදගත් හැමදේම හැම වචනෙම
හැම කතාවම
අහන් හිටියා මං පලක් නෑ දැන් හැමදේම

වෙනස් නොවෙන තීරණේ ඇතිවෙන් නෑ ආදරේ
මාව වෙනස් කරන්න එපා කියලා දැන් ආදරේ
මං තනියෙන් ලියන්න පටන් ගත්තේ
මේ කතන්දරේ
මං නොදනිමි අදහස ඔබේ ඇති මගේ රේ
වැහිබර වළාකුලු අතරින්
ඈ හා සීතල දවසක අපි පියඹූවා
ඔබේ සිත ඔහු ළඟ තනි වූදා
තනියට තනිකම යලි හිමි වූවා

ඒ මතකය මා මුලාවෙන්
ඈ නොදුටුව දාක ශෝකෙන්
දැන් හදවත නෑ විනෝදෙන්
මවපු හීනෙක මා වියෝවෙන්
තනි වී දැන් ඈ වෙනස් වී
නොහඳුනනා සේ දුරස් වී
හිඳිනු කෙලෙසද මා දුරස් වී
මතක නෑ අපි ළඟ හරස් වී
දුරකථනයේ ඒ කතාවෙන්
හිත සැනසුන ඒ හිනාවෙන්
ඇසේවිද නෑනේ එදා මෙන්
නොසිතුව සේ ඈ ගියා මෙන්
දැනුනා දැනුනා දැනුනා
මා හට ඔබේ සිත දැනුනා

දුරකථනයේ ඒ කතාවෙන්
හිත සැනසුන ඒ හිනාවෙන්
ඇසේවිද නෑනේ එදා මෙන්
නොසිතුව සේ ඈ ගියා මෙන්
දැනුනා .. ම්… ම්…
දැනුනා .. ම්… ම්…
දැනුනා මා හට ඔබේ සිත දැනුනා
(ශෝක් නේ)

අද හොඳ දවසක් | Ada Hoda Dawasak by Drill Team ft. BEE & OOSEVEN

මේ නින්ද කැඩෙන්නේ සීනු වදින්නේ එයි ! කාලේ ගෙවෙන්නේ
වැස්ස වහින්නේ තාම තෙමෙන්නේ ඇයි හීන පෙනෙන්නේ
නින්ද නොයන්නේ සින්දු කියන්නේ රැප් කන්ද නගින්නේ
තාම දුවන්නේ සද්දේ ඇහෙන්නේ අපි තාම දුරයි මේ

මේ නින්ද කැඩෙන්නේ සීනු වදින්නේ එයි ! කාලේ ගෙවෙන්නේ
වැස්ස වහින්නේ තාම තෙමෙන්නේ ඇයි හීන පෙනෙන්නේ
නින්ද නොයන්නේ සින්දු කියන්නේ රැප් කන්ද නගින්නේ
තාම දුවන්නේ සද්දේ ඇහෙන්නේ අපි තාම දුරයි මේ

මං බාර ගත්තා හැමදේම දුකින් බැඳී හිතට කලා මං ප්‍රේම
නපුරු හිත මෙල්ල කරන ඉවසීම වැඩිවෙලා ඔලුවට අත සේදීම
සීමාව තියෙනවා හැමදේකටම දරාගන්න බැරි වෙන තැනකදි දැන්
හිතට වහල් නොවී තමන්ගේ චරිතෙට අනුගත වෙන්න බලන්න හදන්නෙම දැන්

bang bang bang
මගේ වෙනස දරාගන්න බැරුව දැන් ලතවෙනවද
ලග හිටි අය නැතිවෙනකොට දුක හිතට වගෙම ඇසට කඳුළු එනවද
සියදිවි නසා ගැනිමද පිලිතුර හිතුනම තනිවෙන්නෙ මට මම විතරද
නතර වෙනවද ගමනට තිත තියලා සතුටු වෙනවද දුක් වෙනවද

හැමදාම හැමදේම මාගේ ලොකේ හීන
ඉවසීම නැනේ තාම පාවදීම මැද කඳුළක් ඇති සතුටක් නැති ජීවිත නීම වීම
ප්‍රශ්න ප්‍රශ්න ප්‍රශ්න මැදම ඉරනම මගේ විසදීම
අවසානය නතර වෙන්නෙ එක තැන සාමදානේ සැතපීම සැතපීම

විහිලුවකි බොලඳ ආලය විසඳුම පලායාම නෙමෙ හිඟාකැම නෙමෙ අද
හිතට තට්ටු කරගෙනම ඇහුවා තනියෙන් මං මොකක්ද විසඳුම
උබ ඉන්න ඕනී මේ කතවේ උබ තමා වීරයා උබේ කතවේ
හිත කිව්වා මට අද තමා ඇරබුම වෙන්න එපා නැවතුම උබේ කතාව මේ

මේ නින්ද කැඩෙන්නේ සීනු වදින්නේ එයි ! කාලේ ගෙවෙන්නේ
වැස්ස වහින්නේ තාම තෙමෙන්නේ ඇයි හීන පෙනෙන්නේ
නින්ද නොයන්නේ සින්දු කියන්නේ රැප් කන්ද නගින්නේ
තාම දුවන්නේ සද්දේ ඇහෙන්නේ අපි තාම දුරයි මේ

මේ නින්ද කැඩෙන්නේ සීනු වදින්නේ එයි ! කාලේ ගෙවෙන්නේ
වැස්ස වහින්නේ තාම තෙමෙන්නේ ඇයි හීන පෙනෙන්නේ
නින්ද නොයන්නේ සින්දු කියන්නේ රැප් කන්ද නගින්නේ
තාම දුවන්නේ සද්දේ ඇහෙන්නේ අපි තාම දුරයි මේ

ලෝදිය | Lodiya by Ayeshmantha ft. OOSeven, BMG & BEE [2021]

නන්නත්තාරයි මගේ ජීවිතේ විකාරයි
ගෙවී ගියෙ තාම කාලයි
ඒත් දැන් වෙලාව හමාරයි
එක දෙයක් එක පාරයි
තාම හිත මනමාලයි
කාලෙ කෑව හැටි මාරයි
අපි අපෙ වල හාරයි
කතාව ලිවුවා මන් අලුතෙන් අදුරෙන්
වෙන හැමදේම දරා ගත්තා මන් සතුටෙන්
ඉන්නෙ මන් ගෙවෙනවා මුලු දවසම නොදැනිම
ගීතෙන් සන්ගීතෙන්

නිවනට යන මග
කොහොම ද කිරි සයුරක
සුදු කොඩි ලෙල දෙන විට
රට හැමතැන වෙඩි මුර
ලෝදිය කවද ද පෙම් කලේ ගිනි පුපුරට
ගල් බිම් වලට පණ දෙනවද අද
යන්නට පෙර හෙට නොවෙ අද
හිත බොරුවට කයිවාරු කමට
මගෙ කට කියවයි අද බොට

හොල්මන් එක්කලා සෙල්ලම් දැම්මා කාලයක්
පල්ලම් බැහැලා ඉන්නෙ මුලා වෙලා මාරයක්
කොල්ලා දැක්කත් ඇබරෙන්නෙ නැහැ මුන්ට චාරයක්
දැක්ක දේවල් කිවුවා මම දෙන්නම් මං විචාරයක්
කාටත් දැනන් ඉන්නෙ අපි ගැන
මේක නිල් පාටක්
එක එපා කේස් කිව්වා අපි කාටත්
වෙස්ට් එක තාමත් එකට ඉන්නේ
ඕනම තැනක බහින මං මාවත් මාවත්

රැවටුනු සිත් මන්දාකිනි වල
බොරුවට කියවන රට ගැන නිකමට
බල්ලො බිරුවට හද ගියෙ නැත පහලට
පැහැදිලි දැන් වට පිට
නිවි නිවි දැල්වෙන තරු වලට යන්න
සසරක් අපි පෙරුම් පිරූ
හෙවනට සෙවනයි මමයි
හොයපු පදුරු වලට ගල් ගැහුවෙත් කරුලූ

නොදැන කියන හතර කටට
මල් සින්දුව නෑ අඬන උන්ට
රැපට නොදැන බනින උන්ට
කියලා දෙන්න කනට හොඳට
නොදැන කියන හතර කටට
මල් සින්දුව නෑ අඬන උන්ට
රැපට නොදැන බනින උන්ට
කියලා දෙන්න කනට හොඳට

BMG පරන පාසලෙ මිතුරා
වදන ගිනි අවි අරන් ආවෙ පතුරාන්
ඇවිද්දා මතකයි අපි එක පාරේ
දුක දැක්කොත් දුවන් එන්නේ නිරතුරු මිතුරා
ගෙවී ගියෙ නෑ තාම ජීවිතේ භාගයක්වත්
කල කිරී ඉන්න නිසා දැම්මා සාදයක්වත්
හැමොටම කලා ගරු ඒකෙ නැතේ කොක්කක්
තේරුන්නැති ජීවිතේ වගේ දැන් කනත්තක්
අඳුරට බැනපු අපි ඉර වට කරගෙන
කලේ බොරු විහිලූ
කරුමෙට කවට කමට පැත්තට
පැන්නම වදන් පිහි වගේලූ
පිලිලයකට දෙනවද අපි හිත
නවතින්න පෙර දෙවරක් සිතනු
රිදුමට පෙර හිත වගකිව යුතු
අය දැන් මේකේ ජීවත් වෙන්නේ නැතිලු

වෙන්නේ මන් මුලා රොන් ගන්නෑ මල තලා
බැස්සොත් මම කරමල විස නියගලා
නෑ කාවත් අන්ඩ වෙලා ආසයි කරන්න කලා
නෑ මන්නම් වැලපිලා සැපේ ඉන්නේ හිනහිලා
මේක කනපිට හැරෙනවා ළඟදීම
මේ හීන හැබෑවෙන්න කල් නෑ නැවතීම
කලාවයි මමයි හැමදා ගැලපීම
මම මැරෙන දවස මේකේ නැවතීම නිග

ලඳ බිඳ වලඳ සමග කෙලී ඔලිඳ පිලි
නැති කිලි මුල දිරවයි මැටි පිලිම තියන
හදීසියට ඔය දෙමාපියන් පලිද
මොකද උනේ එදා වැලේ තෙමුනද සරම
කලකිරුනද හිත දැන් ෆ්‍රෝ
කල එනකම් කවුරුත් එන්නැති නිසාද බ්‍රෝ
හෙවනැල්ලට බයේ දුවන
මිනිසුන්ට නිවනක් රටේ
කොහෙන්ද ඩෝ…….

නොදැන කියන හතර කටට
මල් සින්දුව නෑ අඬන උන්ට
රැපට නොදැන බනින උන්ට
කියලා දෙන්නේ කනට හොඳට
නොදැන කියන හතර කටට
මල් සින්දුව නෑ අඬන උන්ට
රැපට නොදැන බනින උන්ට
කියලා දෙන්නේ කනට හොඳට

වචන මවන මැෂින් | Wachana Mawana Machine by BEE ft. OOSeven, Zany

අදාල තැනට
කතාව කියන්නෙ කෙටියෙන්
මේ ලෝකෙට එහා ලෝකෙක අවසිහියෙන්
ඇග හිරි වැටෙන සිංහල රැප්
උන්මාදය දෙවෙනි කොටස
වචන මවන මැෂිම

බලන් ඉන්නෙ නිග
වෙන දේවල් සෙල්ලමේ
අපි දෙන්න බහිද්දී මේකෙ
උනුසුම වැඩි වේ
මේවා නම් කරාටි
බැන්දේ කලු පටිය
විනාඩි දෙකට මවන වචන
කීයද බලපං මැෂිමේ

ජීවිතේ ගැන කතා කරා
අසල් වැසියෝ
ජීවිතේ ගැන නිසදැස්
ලිව්වා කවියෝ

පදවන්නේ වැඩ දන්න නැවියෝ
නැව කියවන්නේ පිරිමි දැරියෝ

සොමියට බර දුර නොපෙනෙන
වරදි නොදැන අනාගතේ ගලපන
සිතුවිලි ධන
මානසික රින
එක මොහොතක හැමදේම එපා වෙන

ඉදපල්ලා කොල්ලෝ නාඩං
අරං එන්නේ ගමකට වදන් බොලා ආසා
අපේ සිංදු වගේ ගාථා
ඇහෙන්නේ ගම නගරේ
අහුමුලු පාසා

රැප ගැනද විවාදේ
උඩ රැදෙන්නේ අපි තමයි
අවිවාදේ
උඹ හොයනේ ප්‍රසාදේ
හලන්නේ කලාව පහලටම අගාදේ

අහපං සෙවනැලි
යන්නේ මගේ කතාව
මුලින් මැරි මැරී
මතක පොත ලිව්වේ
මතක් කරන් අපේ අතීතේ
මගේ මේ සිතුවිලි සිරගැති

කරන්නේ නැහැ කිසිදෙයක්
කාගෙවත්ම යටතේ
මගේම නීති
තීරනේ කනතේ
බොනතේ මට ඕන දේ
කරන්නේ නෑ මං සෝබනේ

කොහෙත්ම පිට කවරෙන්
මනින්න බැහැ පොත
මං ගැන අහපං මගෙන්
කියන්නම් එතකොට
රවන්නෙපා බං කාටවත්
අඩෝ උඩට යන කොට
කරන්න එපා බාධාවක්
කිසිම කෙනෙකුට

කලගුණ බලාගන්න
සලකපං සතෙකුට
කොහෙද අවදානම
මං ආසයි එතනට
අරං පලයං මාව
සැප හොයන්නේ තාම
මම යන්නෙ අභිබවා
බැදපු බැමි කපා
ඉල්ලන්නෙ කොල්ලො වතුර
මගේ වදන් ටැබා

මගේ කලාව සමානයි
වචන සංග්‍රාම
ගිවිසුම් අත්සන් කරාම
අවසන් දැන් පසුබැසීමට විරාම
අවසර ලද සැනින් දූවිලි කරාම

හරි හතරැස් වචන හැඩ කරා ලියලා
ගනන් කරගනින් වචන ගාන කියලා
හුස්ම යන්නෙ මෙහෙ නම තියලා
දැන් දන්නවා නේද අපි කවුද කියලා

ඉදපල්ලා කොල්ලෝ නාඩං
අරං එන්නේ ගමකට වදන් බොලා ආසා
අපේ සිංදු වගේ ගාථා
ඇහෙන්නේ ගම නගරේ
අහුමුලු පාසා

රැප ගැනද විවාදේ
උඩ රැදෙන්නේ අපි තමයි
අවිවාදේ
උඹ හොයනේ ප්‍රසාදේ
හලන්නේ කලාව පහලටම අගාදේ

මං මැරුණු දවසට (Extended Version) | Man Marunu Dawasata (Extended Version) by Manasick & Minol Witharana ft. Hiyum & Bee [2020]

පිළිගන්නවා රියන් හය
හතරට
ගත පාස්
සතරට
අවසන් කටයුතු හතරට
සත් දවසට ගුණ වර්ණනාව
කරයි බොල භෝනා මල දවසට
කියයි කට්ටියක් බැහැ නෑ ලේසී
දෙනවනම් ඕන බරක්
නිදි කිරයි කේ ජී

කොල්ලෝ වට වෙලා බරටම ඕමී
ගහයි සීරු වන් හූ තිය
කිය කවි පේලි
ඉන්නකම් කෑවෙ ලෙව
කාගෙන බත්
හට්ටි හත් දවසෙ දානෙට
පලතුරු වට්ටි පුරවන් මුට්ටි
කෑම කයි මෙහේ කට්ටි
විසිකරයි වැඩි මුදවපු කිරි හට්ටි

සිගරට් දුමක් නැති
මලගෙදරක් නැති
හුදෙක් මැරුවත් නිදි
මත් තිබිලත් නිදි

පවකට පල නැති
පිනකට පන නැති
කුණු පුරවලා ඇති
මලමිනියක් ඇති

කලුවර තැන් වල යාලුවෝ ඉන්න
මගේ මලුවෙදි මට සැලියුට් දෙන්න
හදපිරි කතා මම නෑයොත් එක්ක
කතා කරයි
ඉදා මම පින්තාප නම්
උඹෙන් ගානක් කඩහං මචං

බූරුපොලේ උන්ට නෙස්කැෆේ
නෑ කිව්වොත්
හිස් පැකට් නෑ
සිගරට් විස්සේ පැකට් නෑ කිව්වොත්
මිනීවල කපනකොට බෝතලයක් නෑ කිව්වොත්
වකුගඩුවක් ගනින් මචං අයින් කරලා නෑ කිව්වොත්

ඇයි මැරුවේ නැත්තේ ඉපදුන දාම
කියලා ඇහුවා අම්මගෙන්
මතකයි තාමත්
ඕනෙ උනේ කියලා යන්න
මගේ ජීවිත කතාව
වලලපන් මාවත්
මගේ අම්මා ගාව

මං මැරුණු දවසට
එයි ගම් හතකට සෙනඟ
අඬයි දවස් හතකට
බතකට විතරක් එක අතකට
වෙනසක් සොයන් එයි
කට්ටිය හවසට
මිනිය තියන් ගෑනු අරී බේගල්
කාඩ් කුට්ටම පිරිමි
සොයයි බෝතල්
සාද පාරාදීස හෝටල්
මගේ මළ ගෙදරම
කරයි මලකෝලම්

මං මැරුණම
කලු බැනියමක් අන්දලා ඩෙනිමට
ක්ෂණික වඩම්මපං සාදු කෝපි මැෂිමට
බූම දාන ඉරිදා බදාද ද ගැටිමක
චන්ද්‍ර පනාගොඩ ප්‍රදර්ශන ඩෙනිමක
මගේ මලකද බදාගෙන කරන කබඩි
අලියා බාර්ලි නැතත් බොලා
දැහැමි සිත වඩති
පොරකයි ගමේ මරනාදාර සමිති
අහයි බුරුත තේක්කද මිනීපෙට්ටි ප්‍රමිති

පහේ සිල් ගන්න යන්න වෙන කාලෙදී
මගේ පින මා මනින්නේ වැරදි තරාදියකින්
ජීවිතය බොරුවක් නම්
උඹ ඒකෙ නාස්තියකි
මරණ සංහතියක්
ගෙව්වා එක පාස්කුවකින්

ඇහැ පියවී මේ නිහඩ බවත්
වාදනයක්
කුසලයක් විටෙක දැඩි වීමත්
වාහනයක්
අපි ලිව් කියූ දේ
අළු බොට්නි පොතක
සායනයක්
එහෙව් පොතට දාන කවර
ටී රෙක්ස් ඒකත් ඝාතනයක්

මම මළ දවසක ගිනියම් හවසක
අවසන් කටයුතු මොරටුව අසලක
තුන්මාසේ දානේ වෙනකොට
මම පස්සේ
මම දුන්නා පොලිති මතක අදහස් වේ
හීතලයි පෙට්ටිය තනිය තට්ට
ගමේ ගෑනූන්ගේ ගුණ
වැනුම් නම් පට්ට
වචන දරුණු වෙන
ප්‍රවේසම් කාලේ මේ
මළ ගෙදරත් එක දේශපාලනේ

මැලවුණු මල්වඩම්
බැනර් වල මල් වදන්
කලුවරේ මඩු පිටිපස්සේ
කොල්ලෝ ගල්පතක්
මට බැන කටින්ම
මගෙ පව් හෝදන
පන්සලෙන් එපා මට
පිං අනුමෝදන

කව්ද උස්සන් යන්නේ මාව
ගහපන් මළ බෙර
සමුගැනි සාදේ බලු සුසානෙට පෙර
එකා එකා එද්දි දැන්
මිනිය කරන්න මුර
කර මතින් නෙමෙයි ආවේ
ජීවිතේ මේ දුර

මං මැරුණු දවසට
එයි ගම් හතකට සෙනඟ
අඬයි දවස් හතකට
බතකට විතරක් එක අතකට
වෙනසක් සොයන් එයි
කට්ටිය හවසට
මිනිය තියන් ගෑනු අරී බේගල්
කාඩ් කුට්ටම පිරිමි
සොයයි බෝතල්
සාද පාරාදීස හෝටල්
මගේ මළ ගෙදරම
කරයි මලකෝලම්

සාතිශය සංවේග
ශ්වේත වර්ණයට
කොඩො දැවෙයි
නිමවී තියෙනවා පෙට්ටියක්
සාමදානෙන් මොහොතක් බැලුවත්
සාමදානෙන් සැතපී සිටිනා රූපේ ස්මරණයක්
සාමකාමී බව බිදිමි
දැකුමෙන් මමම වැතිටී පෙට්ටියක
මට මෙය අරුමයක්
සාමකම්පිතව පෙලක් මුහුනු
සාමිචියක සතුටු කොනක සමහරක්

රූපකාය මිදුලේ සැරිසරමින්
චර්‍යාවන් දෙස මහත්
උවමනාවෙන් බලමින්
මත් ඌනතාවයෙන් පෙලෙන පිරිමි
දැඩි මුහුනුවරක් ගනිති
බූරුවන් ගසති
මූනිච්චං සිනහ පිරුනු ගැහැනු
මූලිකවී සෝදාහරිති උවුනොවුන්ගේ කුණු
කැසල සංකල්පවේදින්
සංකූලතාවෙන් වාද වල යෙදෙති
එලෙසින් සංයුක්තයි මුන්ගේ
අසික්කිත සිද්දි

මරණං නියතං
ජීවිතේ අනියතං
නං මෙතරම් අරුමෝසම්
ජේත්තු කුමට බං
මතුරං වස් කවි
කලක් දෙස් තිබූු උන්
කදුලු වගුරන් පස් කති
වලලද්දී වෙස් පෙරලා
ඇස් ඇර දමනය කරලා
අබ්‍යන්තර යක්ෂයා
අස්වද්ද දැනුමක්
ප්‍රන්‍යාවෙන් මස්තිශ්කයක්
සිත් සංතුශ්‍ටියෙන්
හුස්ම හෙලපං
ප්‍රවිශ්ඨ වෙනවා
සසර වංකගිරියට මං ආයෙත්

ගිනි ගිනි මලගෙදර
හඩා වැලපෙයි දෙදර
මේ මාව වටකර පිරි
නෑදෑ හිත මිතුර
හිද විදින වී සැලෙන
පර ලෝක ගීතිකා
ස්ලෝක පිරි යාතිකා
පූජක කථිකා

මං නැති පාඩු නිසා
වෙන්න අඩුපාඩු කියා
දුකෙන් නොව පාඩු තියා
ගෑනු අවනඩු ලියයි

නිසොල්මනේ මවයි පියයි
හදපු එකම දරුව කියයි
තිබුනු සතුටු පොදි බැදන් ගියයි
හෙලවෙන මනසම හොල්මනේ

ගැට්ටෙන් මුහුදර පැන්නත්
උබේ බෝතලෙ සුනංගුවේ
හිරකලේ මං මලේ
දවස් හතේ නිදි මලේ

දාන මාන පිරි වස් දොස්
අහඖ ගියපු තතු වස් දොස්
බාරහාර වෙලා ආත්ම සැනසීම
හතරගිරියාම අන් දොස්

මං මල දවසට
වඩම්මන්න අහසින් මල් වඩම්
එදා මම හවසට
කනත්තට පහලින් පන්දම් යං
යන්නම යන්නම් මේ දැන් නම්
හැම වෙස්සේම
මතකේ තියන් අවසානේ සතුටින් විසිර

වල ටකරං
ඉදගන්න යකඩ පුටු ඉරලා
ගනිල්ල මගේ බන පොතේ පිටු
කියන්නෑ මුකුත්
සරසපන් සුරතින්
ගම සභාවම අමතපං ගුවනින්
ගමසකු වුනු මගේ මිනියේ ඉදන්
වරුවේ හවස
අහංඉදී මොකක් කිව්වත්
ඒක මගේ දවස
මැරුණු දවස
නිවාගනින් පවස
උඹත් යන්නයි යන්නේ
ආයේ ඒමක් නෑ නැවත

මම කරවන්නම් පිලිවෙලින්
කවුරුත් නෑ මට වහන් කරන්න
උන් පිලිවෙලින්
මෙම ගමනක් මාරක නිලවලින්
කෙලවර උනත් දැන් වහලා තියෙන්නෙ
දැන් තිර වලින්
බැදි වලින් යට කරාවි
පිලුනු වෙන්න මල සිරුර
මගේ පිලිස දිරනු
වෙනසක් නෑ ඉන්නකන්ම
කුණු වලින් පිරුනු
නරා වලක ගෙවුනේ
කර වටක්ම ගිලුනු