මුතුලතා සිනහා පොකුරු පා
මුතු මැණිකේ බලනු එපා
නෙත පැටලී සිත මා අසරණ වෙලා

මම ලදේ කෙලෙසද කියන්නේ
ආල හැගුම් මුව ගොළුවී
හිත පැටලී අද මා අසරණ වෙලා

ගෙලේ තොරොම්බොල් මාලේ පලදා
ඉහේ තැඹිලි තෙල් ගාලා පීරා
පාලොස්වක පෝදා හද ගමට වඩින ලීලෙන්
දෙවැටේ නුඹ එන්නා

මුතුලතා සිනහා පොකුරු පා
මුතු මැණිකේ බලනු එපා
නෙත පැටලී සිත මා අසරණ වෙලා

තුන්තිස් පැය රෑ නිදිනම් නැතුවා
ඉලන්දාරි මං රහසේ හැඩුවා
මුතු බිදු මුතු මැණිකේ නුඹ කරකාරෙට ගන්ටා
පූරුවෙ පිං නැතුවා

මුතුලතා සිනහා පොකුරු පා
මුතු මැණිකේ බලනු එපා
නෙත පැටලී සිත මා අසරණ වෙලා

මල් හසරැල් පීදී දුක් කදුළැල් සේදී
සොඳුරු වසන්තේ සිරි නරඹන්නට එනවාද
මිතුදම් යළි හාවී මල් දම් ලියලාවී
සිහින දනව්වේ සිරි නරඹන්නට එනවාද
සරදම් සිත් රිදවනවා
කළකම් නම් ඵල දෙනවා
මෙල්ල කරන් සිත නිල්ල නෙළන්නට එනවාද

පායන පුන් සඳ සේ සිත් පීදෙයි සොඳසේ
සීනු සිනා හඩ සවනපිනා යන්නේ
ජිවිතයේ දුක් ගින්දර පාවී යාවී
ආදරයේ නාමෙන් රත් පියුම් පිපේවී
රැඟුම් ගැයුම් මැද නැවුම් හැඟුම් විකසිත වේවී

මල් හසරැල් පීදී දුක් කදුළැල් සේදී
සොඳුරු වසන්තේ සිරි නරඹන්නට එනවාද
මිතුදම් යළි හාවී මල් දම් ලියලාවී
සිහින දනව්වේ සිරි නරඹන්නට එනවාද
සරදම් සිත් රිදවනවා
කළකම් නම් ඵල දෙනවා
මෙල්ල කරන් සිත නිල්ල නෙළන්නට එනවාද

නිම්හිම් නැති සසරේ කෙම් බිම් මැදිව මෙසේ
ආදර ලෝකෙට පාර කියා දෙන්නේ
නිම්හිම් නැති සසරේ කෙම් බිම් මතුවන සේ
ආදර ලෝකෙට පාර නියාදෙන්නේ
ජිවිතයේ දුක් ගින්දර පාවී යාවී
ආදරයේ නාමෙන් රත් පියුම් පිපේවී
රැඟුම් ගැයුම් මැද නැවුම් හැඟුම් විකසිත වේවී

මට හිමි නැති කඳුළු අරන්
හඬවන්නේ මගෙ ඇස්මයි
මට මේ හැටි දුකක් අරන්
සැනසුනේ ඔබ කොහොම ඉතින්
විදින වේදනා මටමයි ඔබට නම් එපා..
ජීවිතේ අරන් එනතුරු හිදිමි මඟ බලා..

හිතට හිත ඈත් වෙලා..
ආදරේ හුදකලා වෙලා..
ජීවිතේම මං කියලා..
හීන අවතැන් කලා..
දුටු හීන අවතැන් කලා..

විදින වේදනා මටමයි ඔබට නම් එපා..
ජීවිතේ අරන් එනතුරු හිදිමි මඟ බලා..

ඔබ නැති හීනයේ පවා
මං තනිවම ඉකිබින්දා
මට අහිමිව ගියත් ඔයා
මතක තවම තනි රැක්කා..
මතක තවම තනි රැක්කා…

විදින වේදනා මටමයි ඔබට නම් එපා..
ජීවිතේ අරන් එනතුරු හිදිමි මඟ බලා..

මට හිමි නැති කඳුළු අරන්
හඬවන්නේ මගෙ ඇස්මයි
මට මේ හැටි දුකක් අරන්
සැනසුනේ ඔබ කොහොම ඉතින්
විදින වේදනා මටමයි ඔබට නම් එපා..
ජීවිතේ අරන් එනතුරු හිදිමි මඟ බලා..

මට කියන්න අළු යට සැගවී
ගිනි පුපුරක් සේ ලෙන්ගතු කම්
මම ඉන්නේ නු ඹට හරිම මනාපෙන්

මට කියන්න අළු යට සැගවී
ගිනි පුපුරක් සේ ලෙන්ගතු කම්
මම ඉන්නේ නුඹට හරිම මනාපෙන්

ඔය හැටි ඇයි හරි ලස්සන
කරන්නෙපා ආඩම්බර
සිත අංජනයක රැදුන නිසාමයි
එක වචනයකට තොල් විවිර කරන්

මට කියන්න අළු යට සැගවී
ගිනි පුපුරක් සේ ලෙන්ගතු කම්
මම ඉන්නේ නුඹට හරිම මනාපෙන්

මල් මුවරද විකසිත වී
ගුමු ගීයට සෙමර සලයි
නුඹ දන්නවාද සෙනෙහස කොතරම්
අගනේද සොබාදහමට මනරම්

මට කියන්න අළු යට සැගවී
ගිනි පුපුරක් සේ ලෙන්ගතු කම්
මම ඉන්නේ නුඹට හරිම මනාපෙන්

මට කියන්න අළු යට සැගවී
ගිනි පුපුරක් සේ ලෙන්ගතු කම්
මම ඉන්නේ නුඹට හරිම මනාපෙන්

මගේ කියා ඈත් වෙලා වේදනා දුන්න
හිත ළග පෙම් සිහින වල හිදින්නේ ඔබමය
ඇස් දෙක ආයේ ඔබේ ඉතින් හිමිවෙන් නැතිවාට
කදුළු මතක අපේ සිහින කර අඩන්නෙ තනිව
අඩන්නේ තනිව..

දුර ‍රැදිලා කදුළු දරන් මට හිදින්න බෑ
මා තනිවම විදිනවා දුක ඔයා දන්නෙ නෑ
නාඳුනනා ලෙස සැමදා මට ඉන්නට බෑ
කවදාවත් මට ඔයාව යලි හිමිවෙන්නෙ නෑ
යලි හිමිවෙන්නෙ නෑ..

හිත දවනා මතක තියන් මට හිදින්න බෑ
රෑ තනිවම හැඩුව තරම් ඔයා දන්නෙ නෑ
මේ දෑසට යලි කිසිදා ඔබ හමුවන්නේ නෑ
කවදාවත් මට ඔයාව යලි හිමිවෙන්නෙ නෑ
යලි හිමිවෙන්නෙ නෑ..

මගේ කියා ඈත් වෙලා වේදනා දුන්න
හිත ළග පෙම් සිහින වල හිදින්නේ ඔබමය
ඇස් දෙක ආයේ ඔබේ ඉතින් හිමිවෙන් නැතිවාට
කදුළු මතක අපේ සිහින කර අඩන්නෙ තනිව
අඩන්නේ තනිව..

කඳුළට බියේ සඟවනා
නෙතු අග කදුළු බොදඋනා
මුතු කැට වගේ කියා එදා මෙමා
ඔබේ නෙතේ කදුලැල් පිසලෑව
මාගේ ආදරේ මා පෑවා
නොහඩා හිනැමෙන් කීවා

කදුළු සල සලා මගෙ වැරදි පවසලා
මහද පෙල පෙලා ඔබ සෙනෙහෙ නැති කලා
සෙනෙහේ මට ඕනේ නෑ
එනමුත් මාගේ තරහක් නෑ
සිත මාගේ හඩන්නෙ නෑ

වැරදි ඉවතලා මා හිටියෙ ලංවෙලා
මහද රිදවලා ඔබ අද දුරස්වෙලා
ආසේ මා එන්නේ නෑ ඔබ මා යළි හමුවන් නෑ
සිත මාගේ හඩන්නෙ නෑ

ගුරු පාර දිගට තරු හිනහෙන රැයේ
පැතු හීන හිනාවෝ – දුර ඈත ගියාදෝ
තන්නිකමේ කවිය කාට ඇසේ දෝ

අඳුරට මග අහුරා සඳ සළු පිළි පළඳා
ගැල් මඟ එළිය කළත් රැයේ
හැම දහ දුක් විඳලා හිමිදිරියෙම ඉඳලා
දහදිය උකසට දුන් දිනේ
අපෙ හිතේ දුකට එළිය නිවයි බරබාගේ

සුදු මල් ඔසරිය හා මුතුපොට ගැන සිතලා
මැණිකේ මඟ බලනා වේලේ
ඒ සිහිනය සිඳ දා හිස් දෑතම විහිදා
වයිරෝ ගෙදර යමුද කෙසේ
අපි අඬන විටත් කැකුළු පිපෙයි හඳපානේ

ගෙවී යන්නට කලින් මේ ප්‍රේමණිය හැන්දෑවේ
තව එකම එක හාදුවක් දෙනවාද ආදරෙන්
පමා වනේනට බෑ තවත් ඇවිද යමු දුර ඇතට
අඳුරට කලින්

මද පවනක් වෙනවාද ජීවිතේ ගිම් නිවන
සෙනෙහසින්
කඳුළක් වෙලා නොසැලෙන්න කිසිදාක
නෙතු අගින්

ගෙවී යන්නට කලින් මේ ප්‍රේමණිය හැන්දෑවේ
තව එකම එක හාදුවක් දෙනවාද ආදරෙන්
පමා වනේනට බෑ තවත් ඇවිද යමු දුර ඇතට
අඳුරට කලින්

සඳ කිරණක වී ඉන්න ආචරේ සුව ගෙනෙන
සිසිලසින්
සැඩ හිරු රැස් නොම වෙන්න
හිත දවන රුදු වෙසින්

ගෙවී යන්නට කලින් මේ ප්‍රේමණිය හැන්දෑවේ
තව එකම එක හාදුවක් දෙනවාද ආදරෙන්
පමා වනේනට බෑ තවත් ඇවිද යමු දුර ඇතට
අඳුරට කලින්