නිහඬ වූයේ ඇයි මගේ සෙනෙහේ
කෙදින එයි දෝ මා සිපගන්නට ආයේ
දෙතොල් මා තෙමිලා නෑ
මේ තරම් හාදු වර්ෂාවකින්
නෑ මේ තරම් දුකක් මා ජිවිතේ
මටද අහිමි නුඹගේ ආදරේ
වැස්සක් සේ පාවී
වෙන ඉමකට හුරු වී
නොවැටී තොල් තෙමමින්
කෙදින එයි දෝ මා හා
හ්ම් හ්ම් හ්ම් හ්ම් හ්ම් ///
සුළඟ පාවී ගියා
මහ වැස්සක පැටලී
අඳුරු මන්දාරමේ
යන්නට බෑ සැඟ වී
දෙතොල් මා තෙමිලා නෑ
මේ තරම් හාදු වර්ෂාවකින්
නෑ මේ තරම් දුකක් මා ජිවිතේ
අපට අහිමි අපගේ ආදරේ
වැස්සක් සේ පාවී
වෙන ඉමකට හුරු වී
නොවැටී තොල් තෙමමින්
කෙදින එයි දෝ
හ්ම් හ්ම් හ්ම් හ්ම් හ්ම් ////
written by Gayan Perera & Manuranga Wijesekara