රන් ටිකිරි සිනා මුව මුව පාලා
ලංවී අත් අල්ලාගෙන ඇස් දැල්වූවා
දෑතේ බැදිලා ඈතට දුවලා
නොපෙනී යනවද සුදු නංගී
ඉනිමං බැදලා ලස්සන හොයලා
ගමනක් යනවද සුදු මල්ලී
බාලේ ගෙවලා ආලේ දුරැලා
නොපෙනී යනවද සුදු නංගී
දගකර සිටලා ගංතෙර හැරදා
ගමනක් යනවද සුදු මල්ලී
There are 467 posts filed in Uncategorized (this is page 13 of 47).
රන් ටිකිරි සිනා මුව මුව පාලා
ලංවී අත් අල්ලාගෙන ඇස් දැල්වූවා
දෑතේ බැදිලා ඈතට දුවලා
නොපෙනී යනවද සුදු නංගී
ඉනිමං බැදලා ලස්සන හොයලා
ගමනක් යනවද සුදු මල්ලී
බාලේ ගෙවලා ආලේ දුරැලා
නොපෙනී යනවද සුදු නංගී
දගකර සිටලා ගංතෙර හැරදා
ගමනක් යනවද සුදු මල්ලී
සඳ මල පිබිදුනු
නිල් කඳුරැල්ළක…
රන් තරු පොකුරක
මල් ඇතිරිල්ලක…
හසරැල් කැල්මක
දුක් කඳුළැල්ලක…
තනිවෙමු දෙසිතෙහි
එක සිතිවිල්ලක…
හඩා වැටෙන විට නෙතුයුග තෙත්වී….
සිනා පොදක් වෙන්නම්…
සිනා නඟන විට පැතුමන් දැල්වී….
කඳුළින් සුරකින්නම්…
සඳ මල පිබිදුනු
නිල් කඳුරැල්ළක…
රන් තරු පොකුරක
මල් ඇතිරිල්ලක…
හසරැල් කැල්මක
දුක් කඳුළැල්ලක…
තනිවෙමු දෙසිතෙහි
එක සිතිවිල්ලක…
වියෝ දුකට සුසුමට මඟ අවුරා….
හදේ ළැඟුම් ගන්නම්…
රැදී නිබඳ පණ නළමෙන් දැවටී….
දිවි ඇති තුරු ඉන්නම්…
සඳ මල පිබිදුනු
නිල් කඳුරැල්ළක…
රන් තරු පොකුරක
මල් ඇතිරිල්ලක…
හසරැල් කැල්මක
දුක් කඳුළැල්ලක…
තනිවෙමු දෙසිතෙහි
එක සිතිවිල්ලක…
උපුල් නුවන් විදහා
ඔබ සිනාසුණා
මම සිනාසුණා
පුළුන් පොදක් කළ මා
ළඳකි වාසනා
නම මෝනාලිසා
හද පාරන මාරුතයේ
ඔබ ආ හැටි ආදරියේ
හැමදාකම මා පැතුවේ
සුවඳයි මලයි ඔබමයි
උපුල් නුවන් විදහා
ඔබ සිනාසුණා
මම සිනාසුණා
පුළුන් පොදක් කළ මා
ළඳකි වාසනා
නම මෝනාලිසා
ගිමන් නිවා යන ගමනේ වාරු නගාලා
තුරුල් වුණා ඇය හිරිපොද හැඟුම් සලාලා
පැතුම් විමානේ දැල් කවුළුවෙන් බලාලා
දුටු වුවනයි නිසල කළේ මා හද ජාලා
උපුල් නුවන් විදහා
ඔබ සිනාසුණා
මම සිනාසුණා
පුළුන් පොදක් කළ මා
ළඳකි වාසනා
නම මෝනාලිසා
හද පාරන මාරුතයේ
ඔබ ආ හැටි ආදරියේ
හැමදාකම මා පැතුවේ
සුවඳයි මලයි ඔබමයි
උපුල් නුවන් විදහා
ඔබ සිනාසුණා
මම සිනාසුණා
පුළුන් පොදක් කළ මා
ළඳකි වාසනා
නම මෝනාලිසා
වාරමක් කියාපන්..
ඉතින් රුකුල් අරන්..
හේලං කඩේ…
ඔහේ තියෙද්දෙන්..
ගමේ රවුම් ගහන්නම්..
බැංචු කරත්තෙන්..
නෑනේ නුඹත්
ලගින් තියන් මං..
බැතත් ඉතිරිලා
නව අවුරුදු උදාවයි..
හිතත් ඉතිරිලා..
නගේ නුඹේ සිනා(හ්)වයි….
ඉරගල වැට්ලා…
පොද වැහි නිල්ලේ…
ඇයි+ඒ හොඳයි දැන් ඇති නොවැ අයියේ….
බොලං පොඩි නංගි ටිකක් හිටපන්…
පෙරහැරෙන් නෑපුරේ…
සකලයන් කනිසමේ…
දොරකඩින් ඇවිත් බලං හිඳිමි
අවුරුද්ද දොහේ….
බැතත් ඉතිරිලා
නව අවුරුදු උදා…වයි..
හිතත් ඉතිරිලා..
නගේ නුඹේ සිනා(හ්)වයි
ගොයම් කොලේ….
රබන් වැයේ…
ගහේ කොලේ…
සුවඳ දස අතේ..
මේ බක්මහේ මංගල්යයි අපේ…
ඇවිත් සනුහරේ..
ඉරේ ගම්කරේ..
ඒරොප්පේ ඉදන්..
අයියා ඇවිදින්…
ඈ…..
සුදු ඇත්තියෙකුත්..
ගෙන කරපින්නන්..
බොලං සුදු නෑනේ..
ටිකක් අහපන්..
ඔසරියෙන් සැරසිලා..
හේලයක් බැද තියා…
පය තියා නියර දිගේ ඇවිද යමුද හැඩවෙලා….
බැතත් ඉතිරිලා…
නව අවුරුදු උදාවයි..
හිතත් ඉතිරිලා..
නගේ නුඹේ සිනා(හ්)වයි..
ගොයම් කොලේ….
රබන් වැයේ…
ගහේ කොලේ…
සුවඳ දස අතේ..
මේ බක්මහේ මංගල්යයි අපේ…
ඇවිත් සනුහරේ..
ඉරේ ගම්කරේ..
වාරමක් කියාපන්..
ඉතින් රුකුල් අරන්..
හේලං කඩේ…
ඔහේ තියෙද්දෙන්..
ගමේ රවුම් ගහන්නම්..
බැංචු කරත්තෙන්..
නෑනේ නුඹත්
ලගින් තියන් මං..
ආ හහා හා……
ආ හහා හා……
හ්ම් හ්ම්හ්ම් හ්ම්ම්….
හෝ…ඕ…..
හ්ම් හ්ම්හ්ම් හ්ම්ම්..
හ හ හා….ආ……..
මීමැසි හඩ නැති නිසංසලේ
ගනදුරු තැනක් බලා
තනිවෙමු අපි ගන වනන්තරේ
සුදු මල් දෙකක් වෙලා
මීමැසි හඩ නැති නිසංසලේ
ගනදුරු තැනක් බලා
තනිවෙමු අපි ගන වනන්තරේ
සුදු මල් දෙකක් වෙලා
බොදවී ගිය නිල් අහස් වලා
සයුරේ හබල් ගසා
තනිවෙමු අපි
අතු පැලක් සදා
සද දූපතෙහි සදා
මීමැසි හඩ නැති නිසංසලේ
ගනදුරු තැනක් බලා
තනිවෙමු අපි ගන වනන්තරේ
සුදු මල් දෙකක් වෙලා
හිරිමල් තරුකැට
එබී බලා
ලැජ්ජා වෙලා ගියා
දිව යමු අපි ගං ඉවුර දිගේ
ඔබෙ හීන ලොවෙන් එහා
මීමැසි හඩ නැති නිසංසලේ
ගනදුරු තැනක් බලා
තනිවෙමු අපි ගන වනන්තරේ
සුදු මල් දෙකක් වෙලා
මීමැසි හඩ නැති නිසංසලේ
ගනදුරු තැනක් බලා
තනිවෙමු අපි ගන වනන්තරේ
සුදු මල් දෙකක් වෙලා
සුළඟ නුඹ වගේ
සිත් මල වටා එතෙයි…
මල් සුවඳ හොර හොරෙන් අරන්
යන්නටම හදයි…
වැස්ස නුඹ වගේ
සිත් මලට ඇද වැටෙයි…
මලේ පාට නොසේදීම
පුදුමයක් තමයි…
සිත හැඳිනුවෙත් නුඹයි
පසු පසම එලව එලවා විත්
සැනසුවෙත් නුඹයි…
නුඹ මගේ හිත අරන් ගියා
පුදුමයක් නොවෙයි…
සිත තනි කළෙත් නුඹයි
මගෙ හිතේ සියුම් තැන් සොය සොය
රිදෙව්වෙත් නුඹයි…
ඒත් නුඹෙන් සිත නොමිදෙයි
පුදුමයක් තමයි…
දවසක් එලද
කුඹුරට ගොස් නෙලාලා
පේසක් උනේ අද කනුමන් කැඩීලා
ගවයෙක් ලෙසට ඇවිදින් ගෙට බැදීලා
දෙබසක් නැතිව වැටුනේ උණ ගැනීලා
මෑනි ඈ ලගට ඇවිදින් බලන්නේ
පේලි ගන්න උඹ වැටිලා සිටින්නේ
සෝලි කුඹුර අද නෙලුමෙන් වැහෙන්නේ
වාලි වැඩකරනකල් දෝ බලන්නේ
මෑනි ඈ ලගට ඇවිදින් බලන්නේ
පේලි ගන්න උඹ වැටිලා සිටින්නේ
සෝලි කුඹුර අද නෙලුමෙන් වැහෙන්නේ
වාලි වැඩකරනකල් දෝ බලන්නේ
යම ලොව ඉපදුන… හොද හොද වැඩ දෙන…
සොමියට බර අපි සොමි කාරයෝ…
ඔබ හැම හදුනන… නම කිව්වම බය…
අපායේ සොමි කාරයෝ අපි සැම…
යම ලොව ඉපදුන… හොද හොද වැඩ දෙන…
සොමියට බර අපි සොමි කාරයෝ…
ඔබ හැම හදුනන… නම කිව්වම බය…
අපායේ සොමි කාරයෝ අපි සැම…
ඒ ඒ…. අපායේ …අපේ…..විමානේ
ඒ ඒ…. අපායේ …අපේ…..විමානේ
රීරි යකා මම අපායේ සින්දු කියන්නා..
ගරා යකා මම දහ අට සන්නි නටන්නා..
හැම දෙන නරබන සොමිබර මම මහා සෝනා..
කොයි කවුරුත් ආදරේ මම ඔඩ්ඩි මස්සිනා…
ගයාලා… වයාලා… ජමාරේ.. දමාලා…
අපි දාලා නටමු ඩිගිසි ඩිගාරේ…
තාම ඉන්නේ සොමියේ අපායේ…
යම ලොව ඉපදුන… හොද හොද වැඩ දෙන…
සොමියට බර අපි සොමි කාරයෝ…
ඔබ හැම හදුනන… නම කිව්වම බය…
අපායේ සොමි කාරයෝ අපි සැම…
ඒ ඒ…. අපායේ …අපේ…..විමානේ
ඒ ඒ…. අපායේ …අපේ…..විමානේ
යක්ෂයෝ අපි යම පුරයේ නම ගෙනියන්නේ…
යක්ෂ පැටව් කිසිදේකට නෑබය වෙන්නේ..
ලෝදිය කටු අතු ගිනි කෙලි හොදට හුරුයිනේ…
ඒකයි සැම දිනකම අපි සොමියේ නටන්නේ…
ගයාලා වයාලා ජමාරේ දමාලා…
අපි දාලා නටමු ඩිගිසි ඩිගාරේ…
තාම ඉන්නේ සොමියේ අපායේ…
යම ලොව ඉපදුන… හොද හොද වැඩ දෙන…
සොමියට බර අපි සොමි කාරයෝ…
ඔබ හැම හදුනන… නම කිව්වම බය…
අපායේ සොමි කාරයෝ අපි සැම…
යම ලොව ඉපදුන… හොද හොද වැඩ දෙන…
සොමියට බර අපි සොමි කාරයෝ…
ඔබ හැම හදුනන… නම කිව්වම බය…
අපායේ සොමි කාරයෝ අපි සැම…
ඒ ඒ…. අපායේ …අපේ…..විමානේ
ඒ ඒ…. අපායේ …අපේ…..විමානේ
ඒ ඒ…. අපායේ …අපේ…..විමානේ
යශෝදරා..
අහස පුරා
ලියමි ඔබේ වරුණා
යශෝදරා..
කල්ප පුරා
ආල වැඩුවේ කොහොමා
භවයෙන් භවේ
අභිමන් ගමනේ
පෙරුමන් පුරලා
ඔබකෙසේ..
එතරම් සෙනෙහේ
පිදුවද මංදා..
යශෝදරා..
අහස පුරා
ලියමි ඔබේ වරුණා
යශෝදරා..
කල්ප පුරා
ආල වැඩුවේ කොහොමා
භවයෙන් භවේ
අභිමන් ගමනේ
පෙරුමන් පුරලා
ඔබකෙසේ..
එතරම් සෙනෙහේ
පිදුවද මංදා..
සදා මගේ හදේම උපදින
සංසාර ආදරේ ගැන
මං ඉන්නෙ ඔබ කෙරේ බැඳිලා…
මං පාරමී දම් පිරුවා
කපිල පුර යශෝදරා මා..
භවයෙන් භවයේ
අභිමන් ගමනේ පෙරුමන් පුරලා
ඔබ කෙසේ එතරම් සෙනෙහේ
පිදුවද මංදා
යශෝදරා කඳුලු දරා සඳළු තලේ උන්නා
දෙපයින් හිට මැරුණත් වදින්නේ නැ මන් කාටත්
යුද්ධයි අවදි කරේ නවින ජනතාවක්
කේතරම් බලගතු පුත්ගලයන් මෙහේ අවත්
අපය බන් යක්කු අදාල නෑ අපිට කාවත්
කරපු පවු ගෙවන්න ලොදියට දැන් බැහැපිය
උබගේ පවු ගෙවෙන්නැ ගිනි වතුර බීපිය
කරන්න කාලින් දැනුනේ නැද්ද උබට බීතිය
උබකල පව තමා හොල්ලපු එක බුදුන්ගේ රුදිරය
ඇහැට ඇහැක් දතට දතක් ලියවඉ කාලේ
මුනට දාලා හිනාව අනිනකන් දාන්නේම නෑනේ
ජිවත් වෙයන් හිනා වෙලා ඉතිරිව අති කාලේ
මනුස්ස ලොකේ සමාව අපායටනන් පොදු නැනෙ
රජ පව්ලක රජ කුමරු
පම්ත දේවිගේ වැඩි පුතනු
පස්සේ බුදු කෙනේකුගේ වාසනාව පෑදු
පවු පිටිපස්සේ දිව්වා දේවදත්ත සාදු
මැවුවා සන්ඝ බෙදේ එතනයි වරදුනේ
වෙරෙන් වෙරෙන් නොසන්සිදේ
අනන්තරීය පව බුදු ලේ සෙලවිම
ඉවසපන් දේවදත්ත ලැබේඉ සෑනසිම
වැරදි විම යනු ම්නිස් ගතියක්
සමාව දීම යනු දේව ගතියක්
අජාසත්ත රජ ව්ම බින්බිසාර වැලලීම
ඇජාසත්ත අමතකයි කලගුන සැලකිම
අත් රජෙක් රා පොවා එඋවා ඌ දමනයි
නාලාගිරි අත් රජු තෙරුවන් සරනයි
දුටු නැති ධර්මය තුඩු උනු ලොව
අපාය ලොකය නිමයි ගෙවනවා පව
හැම භව පෙරුමන් පුරවමිනා
ලය පාමුල අකුසල තවරා
ලෙය පවිටු වෙමින් උඩු ගං දුවනා
අන්තරීය පව පිරවූවා…