ආරාධනා දෑසින් කියනා
නොපෙනෙන දුර ඈතක මා තනිවම උන්නා
සංවේදනා ගීයක තවරා
කාටත් නෑසෙන ලෙස මා තනිවම වින්දා
දැන් රන් පැහැ ගැන්වූ තොල්
ප්‍රේමාදරයෙන් මත් වී දැවුණා
නෑසී ඇසෙනා ඒ
ඔබමයි ඒ ගීත රාව අමතක කෙ‍රුවේ
සිතුවිල්ලේ ඇයිද සිහින නොමරා මැරුවේ
මේ ආදරේ
වෑහී දිලෙනා ඒ
තවමත් ඒ දැනූ සිහින සුවඳයි මිහිරේ
පෙරදා සේ ප්‍රේම ගීත කිව හැක සොඳුරේ
මේ ජීවිතේ
සන්තාපයේ ගිගුරුම් හැලෙනා
සන්සුන් නොවනා සිත මගෙ ආදරෙ හෙව්වා
සංග්‍රාමයෙන් අවසන් නොවනා
ආදර ගීයක් කියනා ලෙස මට කිව්වා
දැන් විසඳුම් නොවෙනා පෙම් දහසක් තිබුණා
මේ ජීවිතයේ
නෑසී ඇසෙනා ඒ
ඔබමයි ඒ ගීත රාව අමතක කෙ‍රුවේ
සිතුවිල්ලේ ඇයිද සිහින නොමරා මැරුවේ
මේ ආදරේ
වෑහී දිලෙනා ඒ
තවමත් ඒ දැනූ සිහින සුවඳයි මිහිරේ
පෙරදා සේ ප්‍රේම ගීත කිව හැක සොඳුරේ
මේ ජීවිතේ
හැලෙනා හඬනා වැස්සේ තෙමිලා මා
දැනිලා රිදිලා රිසිසේ තැවුණා මා
තැවුණා මා
නෑසී ඇසෙනා ඒ
ඔබමයි ඒ ගීත රාව අමතක කෙ‍රුවේ
සිතුවිල්ලේ ඇයිද සිහින නොමරා මැරුවේ
මේ ආදරේ
වෑහී දිලෙනා ඒ
තවමත් ඒ දැනූ සිහින සුවඳයි මිහිරේ
පෙරදා සේ ප්‍රේම ගීත කිව හැක සොඳුරේ
මේ ජීවිතේ