ඕ නොදන්නිය
අසෙණි වැස්සෙන්
හදේ අහුමුලු
තෙමී ගිය බව
දෙබොක්කාවක
රළ බිඳෙන තැන
වැටකෙයියා කටු ඇණී
මියැදුණි අපේ ප්‍රේමය..
උනා රන් සළු සේද කුමරිය
ළමැද නිදි සුව වින්ද හසඟන
කුමරි බඹසර දැහැන අතහැර
ඇස හැරී රළු තඹර සුව ගෙන
ප්‍රේම පුෂ්පය පරව ගිය දින
මකරන්ද ඉහිරුනා තැන තැන
අහස හඬවන වළාකුළු අළු
රිදී ඉරි ඇඳ මකා හිනැහෙත
හීතල ම කටු අතොර පැටලුණ
ප්‍රේමයෙන් ඉල්පුණා තද රත
කවකි ඉතිහාසයම යුගයක
මිහිරි සිතුවිලි නිධන් කළ තැන
රිදී බන්දේසියක පුදකළ
හැගුම් වෙන්දේසියකි පෙම්වත