දෙදාස් දහසයේ එක්තරා දවසක
මන්දගාමී දුම්රියක
යාචක අන්ද ගීතය
ඒ තරම් ලස්සනත් ඒක ය
පෙර පරිදි කරුණු ය
ගමනාන්තය බලා සීග්‍රගාමී ගමන ය
මේ මොහොතේ නිල් අහස අදුරු ය
මැණිකෙලා එහෙම ය
සදාකල් නිදිවරණ සයන ය
පුරා ඉරි තැලී ඇති සිහින ය
ඇමතුමක නිමා නැති සහන ය
ශේෂවුණු ජිවිතේ එහෙම ය
කාටකාටත් අමතකව ගිය කරුණු ය
හිමිවුණායින් පසුව සියළු දේ අහිමි ය
ටිකට්පත් දෙකක් මා අතැති ය
පේරේ ගොස් පේර කෑ ගිරවු නිහඩ ය
වටිනාම දේවල් රැගෙන
බොහෝ වේගෙන් බොහෝ දුර ගමන ය
දැන් ඉතින් මද්දහන පවා මට හීත ය
පෙර පරිදි කරුණු ය