සීත හිම මත වතාවක්
නිම උනා පෙම් කතාවක්
අරුත සඟවා ඔහේ ලියැවුණු
අකීකරු පෙම් කතාවක්
නින්ද නැති මැදියම පුරා
හැඬූවත් දෙතැනට වෙලා
නොදැන සිටියා නොවෙයි නුඹ මා
දිනක් එන බව වෙන් වනා
අතීතය මා ලඟ තියා
හිතේ තරහක් නෑ කියා
ළඟින් ළඟ එන වසන්තය වෙත
යන්න හිම කවුළුව වසා
There are 29 posts filed in Pasan Liyanage (this is page 3 of 3).
සීත හිම මත වතාවක්
නිම උනා පෙම් කතාවක්
අරුත සඟවා ඔහේ ලියැවුණු
අකීකරු පෙම් කතාවක්
නින්ද නැති මැදියම පුරා
හැඬූවත් දෙතැනට වෙලා
නොදැන සිටියා නොවෙයි නුඹ මා
දිනක් එන බව වෙන් වනා
අතීතය මා ලඟ තියා
හිතේ තරහක් නෑ කියා
ළඟින් ළඟ එන වසන්තය වෙත
යන්න හිම කවුළුව වසා
ළය’ගින් උපන් හස මල් අරන් දෙලවන තබා ස්නේහයෙන්
නුබ මිණි පහන් දෝතින් අරන් පැළඳුවා උවනතේ
වැහි කෝඩයෙන් නොතෙමා හොරෙන් ඉර කිණිති හංඟා ළයේ
මහමෙර තරම් දුන් ස්නේහයේ සිහින බොඳවී ළයේ
මේ කුළු එවා අසනිය සලා නුබ බෝම හැඬුවා නිතී
සඳ දූ මගේ සුසුමන් වරා සුරඹුන් තුරුල්ලේ නිදී
ළය ගිම් නිවූ සිලිලාරිනී සල්ලාල ගින්නේ දවා
ඉගිලී ගිහින් සාහස බිඟුන් නෙළුමියක පෙති සිඳ දමා
මොර දුන් හැඬුම් පිළිරැවු අරන් වෙල් හුළඟ හමනා තරම්
උහුලා දරන් ඉනු කෝම මං
මගෙ මැණික පවසන් වරක්
සංසාරයේ නොඑනා ගමන් නෑ මැණික බය නෑ ඉතින්
සඳ දූ මගේ නිදියන් සුවෙන්
නුඹ නෑර හිඳිමී ලඟින්
අදුරේ ගිලි තනි වීලා මෙසේ
නඬන් ඉතින් සොඳුරි මගේ
නොසිතා සිතා අතිතේ එදා
බිදුනාට මනිමේකලා
පිලිගන්නේ මා නුබ සීතාව සේ
හද මන්දිරේ සරසලා
ගංගා තරංගා පරදන්න එපා
ඔය දැස කඳුලින් තෙමා
පාවී ගියවේ අතිතේ කතා
සැඩ මරුතේ රැලි හමා
නලලේ ඔබේ ඇන්ද තිලකේ පවා කියාවී මගේ ප්රර්තනා
ප්රේමේ නුරා වසන්තේ ගෙනා පින්සාර ලඳ නුබ නිසා
පිලිගන්නේ මා නුබ සීතාව සේ හද මන්දිරේ සරසලා
ඔය දැසේ පා ඒ මන බන්දනා
පෙම්වන්ත සුරතල් සිනා
සැනසෙන්න මාගේ ලයේ සැතපිලා නව සඳ දිහා බල බලා
බවයෙන් බවේ එන්න මතු ඉපදෙනා සන්සාර පතිනියවෙලා
ප්රේමේ නුරා වසන්තේ ගෙනා පින්සාර ලඳ නුබ නිසා
පිලිගන්නේ මා නුබ සීතාව සේ හද මන්දිරේ සරසලා
රාත්රිය මනරම් කියා
සඳට තරුවට කවි ලියා
මාත් මගෙ හිත හදාගන්නම්
නුඹත් මා ළඟ නැති නිසා
රාත්රිය මනරම් කියා
සඳට තරුවට කවි ලියා
මාත් මගෙ හිත හදාගන්නම්
නුඹත් මා ළඟ නැති නිසා
මගේ කවියක පද ගයා
දෑස් දෙකොනේ තෙත තියා
නුඹත් රෑ නිදි වරාගෙන ඇති
මාත් නුඹ ළඟ නැති නිසා
රාත්රිය මනරම් කියා
සඳට තරුවට කවි ලියා
මාත් මගෙ හිත හදාගන්නම්
නුඹත් මා ළඟ නැති නිසා
හිරු සඳුත් හමු වෙන් නැතේ
එකම අහසේ පායනා
ඉතින් දුක් වෙන්නේ කිමද අපි
දිනක් එයි අප හමුවෙනා
රාත්රිය මනරම් කියා
සඳට තරුවට කවි ලියා
මාත් මගෙ හිත හදාගන්නම්
නුඹත් මා ළඟ නැති නිසා
රාත්රිය මනරම් කියා
සඳට තරුවට කවි ලියා
මාත් මගෙ හිත හදාගන්නම්
නුඹත් මා ළඟ නැති නිසා
Written by Susantha Dandeniya
නෙතගේ ඉපිලේ
කදුලාක් දෝ
හදවත සසලයි
සුසුමක් දෝ
ඔබ අන්සතු වී බැදුනා දෝ
සෙනෙහස මියයැයි දැනුනාදෝ
නිදි නෑ හිත
තනියෙන් නිදියහනේ
ඔබගේ සුව
මංගල යහනේ ඉබ ගුලිවී
ඔහු හා
ඔහු හා
රෑ තිස්සේ
මුතු පින්නේ
තෙමුනාම සීතලෙන්
ඔය දෑස මා සිම්බේ
දැනුනාද සීරුවෙන්
ඒ දෑස අන්සතු වී
අදහන්න බෑ ඉතින්
මේ දුන්න දුක ගින්න
උහුලන්න බෑ ඉතින්
සිහිනෙන් පෑ රැගුමන්
මා නෙතු අද කදුලින්
සිහිනෙන් පෑ රැගුමන්
මා නෙතු අද කදුලින්
නොහඩා ඉන්නේ මා කෙලෙසේ සොදුරේ
සොදුරේ
රතු පාට හැන්දෑවේ
අපි උනේ තාලෙන්
මා හිතුවේ සංසාරේ
අපි ඉන්නේ ආදරෙන්
මල් පාට මුතු කුඩයේ
හැන්ගෙන්න බෑ ඉතින්
මා ලයම උහුලන්න ඔබ ආවේ ඇයි ඉතින්
සිහිනෙන් පෑ රැගුමන්
මා නෙතු අද කදුලින්
සිහිනෙන් පෑ රැගුමන්
මා නෙතු අද කදුලින්
නොහඩා ඉන්නේ මා කෙලෙසේ සොදුරේ
සොදුරේ
නෙතගේ ඉපිලේ
කදුලාක් දෝ
හදවත සසලයි
සුසුමක් දෝ
ඔබ අන්සතු වී බැදුනා දෝ
සෙනෙහස මියයැයි දැනුනාදෝ
දෙනුවන් අතරේ සැගවූ
ඒ රහස කුමක් දෝ
සැනකින් කිඅයනු මැන
ප්රියේ මාගෙ
දෙතොලේ රැදුනේ
මාගේ හද අන්දකාරයෙන්
නික්මුනු සිහින කුමරයෙක් වාගේ
ඇස් පියන් හැංගීලා
හිතුමතේ හිනැහීලා
ආදරෙන් කියූ ඒ වදනේ
හිත තාම නැවතීලා
ඉවසන්න බෑ තව නම්
පාලුවෙන් මත් වී ලා
පේන තෙක්මානේ ඉන්නම්
සෙවනැල්ලක් වාගේ
ඔබගේ ලොවේ
රිදියෙන් තැනූ අහසක් ලෙසේ
උන්මාදයක් දැනුනා හිතේ
ගෙනයමි ඔබේ හදවත මෙසේ
ඔබගේ ලොවේ
රිදියෙන් තැනූ අහසක් ලෙසේ
උන්මාදයක් දැනුනා හිතේ
ගෙනයමි ඔබේ හදවත මෙසේ
ස්නේහයේ කී රුවේ
මා සිතේ මැවුනා දෝ
නිල් නෙතේ කියූ
ඒ ලෙසේ
සිහිනයක් වෙනවදෝ
ඇස් පියන් හැංගීලා
හිතුමතේ හිනැහීලා
ආදරෙන් කියූ ඒ වදනේ
හිත තාම නැවතීලා
ඉවසන්න බෑ තව නම්
පාලුවෙන් මත් වී ලා
පේන තෙක්මානේ ඉන්නම්
සෙවනැල්ලක් වාගේ
ඔබගේ ලොවේ
රිදියෙන් තැනූ අහසක් ලෙසේ
උන්මාදයක් දැනුනා හිතේ
ගෙනයමි ඔබේ හදවත මෙසේ
ඔබගේ ලොවේ
රිදියෙන් තැනූ අහසක් ලෙසේ
උන්මාදයක් දැනුනා හිතේ
ගෙනයමි ඔබේ හදවත මෙසේ
ඇස් පියන් හැංගීලා
හිතුමතේ හිනැහීලා
ආදරෙන් කියූ ඒ වදනේ
හිත තාම නැවතීලා
ඉවසන්න බෑ තව නම්
පාලුවෙන් මත් වී ලා
පේන තෙක්මානේ ඉන්නම්
සෙවනැල්ලක් වාගේ
ඔබගේ ලොවේ
රිදියෙන් තැනූ අහසක් ලෙසේ
උන්මාදයක් දැනුනා හිතේ
ගෙනයමි ඔබේ හදවත මෙසේ
ඔබගේ ලොවේ
රිදියෙන් තැනූ අහසක් ලෙසේ
උන්මාදයක් දැනුනා හිතේ
ගෙනයමි ඔබේ හදවත මෙසේ
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
මහ දවල් හොරු
රෑ හිවල් හොරු
මේ ලෝකේ ඉන්නා වූ
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
මහ දවල් හොරු
රෑ හිවල් හොරු
මේ ලෝකේ ඉන්නා වූ
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
මහ දවල් හොරු
රෑ හිවල් හොරු
මේ ලෝකේ ඉන්නා වූ
රජ වෙන්නට සක්විති විලසා
අසරණයින් බිල්ලට රැගෙනා
නීතියේ රැහැනින් ගැලවීලා
ලෝකය වනසාලා
පැනයන
ඇසුවේනම් නීතිය සත්තයි
දුර්ජනයින් වැනසෙනු නියතයි
බොරුවෙන් රැවටිමෙන් පැරදෙයි
කර්මෙ පල දීලා
බැසයන ගුණ දම් නැති
මිනිසුන් ලෝකේ
සිටියත් රජවී සැමදා
නැතිවි හැම සම්පත් උන්ගේ
උන් දවසක යයි වැනසීලා
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
මහ දවල් හොරු
රෑ හිවල් හොරු
මේ ලෝකේ ඉන්නා වූ
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
මහ දවල් හොරු
රෑ හිවල් හොරු
මේ ලෝකේ ඉන්නා වූ
සිංහාසන මත රජ කරලා
නිලතලයෙන් බලවත් වීලා
ජනතා මුදලින් සැප විදලා
රටම වනසාලා
ඇසුවේනම් නීතිය සත්තයි
දුර්ජනයින් වැනසෙනු නියතයි
බොරුවෙන් රැවටිමෙන් පැරදෙයි
කර්මෙ පල දීලා
බැසයන ගුණ දම් නැති
මිනිසුන් ලෝකේ
සිටියත් රජවී සැමදා
නැතිවි හැම සම්පත් උන්ගේ
උන් දවසක යයි වැනසීලා
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
මහ දවල් හොරු
රෑ හිවල් හොරු
මේ ලෝකේ ඉන්නා වූ
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
මහ දවල් හොරු
රෑ හිවල් හොරු
මේ ලෝකේ ඉන්නා වූ
මේ රට මගේ රට
ආදරෙයි සදහට හිටියට පිට රට
කරුමෙට ඉපදුන උන්
උඩ පුටුවට යව යව
යට ඉඳගෙන පිල් බෙදගෙන
අපි ලෙව කව කව
ඉන්නව ද තවත්
හතක් හෙන පතමි
තොපෙ පරම්පරා හතක් අටක්
මකබැවිලා යන්න බුරුතුපිටින්
ශ්රි ලංකාවෙ කේසර සිංහ හඩින්
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
මහ දවල් හොරු
රෑ හිවල් හොරු
මේ ලෝකේ ඉන්නා වූ
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
රජ කරනා අයමයි ලෝක හොරු
මහ දවල් හොරු
රෑ හිවල් හොරු
මේ ලෝකේ ඉන්නා වූ
වශී සුළි ලෑ රෝස කම්මුලේ
තැබූ හාදු තිලකේ තියන්
කදුළු පුරෝගෙන ඈත බලාගෙන
හිදිනු මැනවි දැත් බැදන්
ඔබ දමා ගියාට ආයෙත්
නොඑනා ගමන්
එනවාමයි මං මතු අත්භාවයේ
ප්රථම ප්රේමේ අරන්
ප්රේමියෙ ප්රමිලා අන් සතු සිතට
පෙම් කල වරදට
දංගෙඩියට යන බව දැන සිටියා මං
ඔබ දුටු දිනේ පටං
ප්රේමියෙ ප්රමිලා එනවාමයි මං
ආයෙත් සොයන් ප්රේමේ නාමෙන්
කවි සිත වෙත පෙම් බැදී අගබිසවුණි
බිසෝ කොටුවේ කොටු වී විඳ වූ ගිනි
ලැව්ගිනි සේ ලා රතියෙන් අවුලා
ප්රේමෙන් කලතා මා දමනය කළ
ප්රේමියෙ ප්රමිලා….
කවි සිත වෙත පෙම් බැදී අගබිසවුණි
බිසෝ කොටුවේ කොටු වී විඳ වූ ගිනි
ලැව්ගිනි සේ ලා රතියෙන් අවුලා
ප්රේමෙන් කලතා මා දමනය කළ
ප්රේමියෙ ප්රමිලා….
කුමන රුවත් නෑ ඔබවන් රුවැති
කුමන සුවත් සුව නෑ ඔබ නොමැතී
බමන මතින් මෙන් ඔබටම ගැති වී
මරණින් මතුව ද ඔබටම ගැති වී
ප්රේමියෙ ප්රමිලා…
කුමන රුවත් නෑ ඔබවන් රුවැති
කුමන සුවත් සුව නෑ ඔබ නොමැතී
බමන මතින් මෙන් ඔබටම ගැති වී
මරණින් මතුව ද ඔබටම ගැති වී
ප්රේමියෙ ප්රමිලා…
පායනා
පුන් සද පැරදෙනා
ඔය සුදු මුව කොහෙන්ද සුකුමාලි
හැඩවෙනා
දුටු මන පොලබනා
කොළඹින් ආවද මේ රූ රාජිණී
ගැස්සෙන වරලස විහිදෙන
ලස්සන ඔබෙ දෙස බලමින
අන්ද මන්ද වුනි මගෙ මන රූසිරි නෙත්
ගැස්සෙන වරලස විහිදෙන
ලස්සන ඔබෙ දෙස බලමින
අන්ද මන්ද වුනි මගෙ මන රූසිරි නෙත්
ගැස්සෙනා
ලැම පැද්දෙනා
ඔබ කොයි සිට ආවද
ලලනාවී
මසිත තද වෙනා
දැහැනින් මුදවනා
ඔය රුව දුටු විට
දගකාර ගැටිස්සී
යන එන මගතොට විමසන
මග දෙස යන ඔබ නොබලන
කරුණු කියනු මැන සුරතල් අංගනාවීයේ
යන එන මගතොට විමසන
මග දෙස යන ඔබ නොබලන
කරුණු කියනු මැන සුරතල් අංගනාවීයේ
[Killer B]
ගැස්සෙන විදිහ දැක්කම මචං
ඒ කාලෙට මෙ යකඩ යකා නටනවා මචං
වනන වැනිලි දැක්කා නම්
Sure එකටම උඹත් full හින්දුස්තාන්
පායනා
පුන් සද පැරදෙනා
ඔය සුදු මුව කොහෙන්ද සුකුමාලි
හැඩවෙනා
දුටු මන පොලබනා
කොළඹින් ආවද මේ රූ රාජිණී
ගැස්සෙන වරලස විහිදෙන
ලස්සන ඔබෙ දෙස බලමින
අන්ද මන්ද වුනි මගෙ මන රූසිරි නෙත්
ගැස්සෙන වරලස විහිදෙන
ලස්සන ඔබෙ දෙස බලමින
අන්ද මන්ද වුනි මගෙ මන රූසිරි නෙත්
පායනා
පුන් සද පැරදෙනා
ඔය සුදු මුව කොහෙන්ද සුකුමාලි
හැඩවෙනා
දුටු මන පොලබනා
කොළඹින් ආවද මේ රූ රාජිණී