There are 45 posts filed in Sunil Edirisinghe (this is page 5 of 5).
මල්ලියෙ නරක මිතුරන් පිළිගන්ට එපා…
නංගියෙ නොහොබිනාකම් හුරුවෙන්ට එපා…
බෝගම්බර සිපිරි ගෙදරට එන්ට එපා…
හතුරෙකුටවත් මට වන් දුකවෙන්ට එපා…
දළදා මැදුරෙ තේවා හඩ රැව් දෙනවා…
කල පව් මතක්‌ වී දෑසම තෙත් වෙනවා…
සියක්‌ වාරයක්‌ මැරි මැරි උපදිනවා…
තිබහට වතුර වෙනුවට කදුලැලි බොනවා…
ලැබුවේ අවවාද නොහොබින ආලකය…
දුදනන් නිසා විය හෙනහුරු මාරකය…
මං පෙර ගියේ වරදින් පිරි පාරකය…
ඒ ගිය මගේ… අවසානය පෝරකය…
Official Video
එක යායේ කකා වැටී
එකා වගේ එකට හිටී
එක පවුලේ උපන් ලෙසේ
කල අරක්සා…
නාස් ලණුව දමනවාද
කරත්ත්‍යක බදිනවාලු
අපට හිටිය ලපටි කැකුළු
නාබර වස්සා…
ගෙට ආකල ටිකිටි ලියා…
උඹ වේවිලු කඹර ගොයා…
ළිදට ගියත් අවසරයක්
ගන්නට වේවී…
දළ ගලවා
අතේ තියා…
නුඹ නටවයි
ඒ ළමයා
පනවාලා දරුණු දණ්ඩ බන්න නීති…
වලට වැටුනු එකා යකා
වලටම ඇද ගනු මිසකා
වලෙන් උඩ ට එන්නට අත දෙන්නට කැමති…
නෑදෑ හිතවතෙක් නැති
ඒ ගැන හිතුවොත් යෙහෙකි
කසාදෙ නම්
කසාය හරි තිත්ත බෙහෙතකි..
එක යායේ කකා වැටී
එකා වගේ එකට හිටී
එක පවුලේ උපන් ලෙසේ
කල අරක්සා…
නාස් ලණුව දමනවාද
කරත්ත්‍යක බදිනවාලු
අපට හිටිය ලපටි කැකුළු
නාබර වස්සා…
අවපස අහසක
තරු ලකුණක් සේ…
අපමන සයුරක
තුරු දසුනක් සේ…
දිගු දිවි ගමනේ…
ඉම ඔබ රැදුනේ…
අවපස අහසක
තරු ලකුණක් සේ…
අපමන සයුරක
තුරු දසුනක් සේ…
දිගු දිවි ගමනේ…
ඉම ඔබ රැදුනේ…
මාවත අවහිර නිමවා…
දළ රළ පෙල සැතපෙනවා…
සැල මුතු සෙනෙහස
මද පවනක් වී
ගැඹරේ නිම මුමුණනවා…
අවපස අහසක
තරු ලකුණක් සේ…
අපමන සයුරක
තුරු දසුනක් සේ…
දිගු දිවි ගමනේ…
ඉම ඔබ රැදුනේ…
දෝතක අසනිය ගවසා…
ඔඹ පෙර මග හිනැහෙනවා…
විකසිත සිහිනේ
සුභ කවියක් වී…
දෙනෙතේ සිත ලියවෙනවා…
අවපස අහසක
තරු ලකුණක් සේ…
අපමන සයුරක
තුරු දසුනක් සේ…
දිගු දිවි ගමනේ…
ඉම ඔබ රැදුනේ…
චන්ද්‍ර මණ්ඩලේ සැතපුන
පුංචි සාවියේ…
මන්ද කියාපං නොකියා…
හැංගිලා ගියේ…
පහන නිවුන සේ පාලුයි
ලැයිම් කාමරේ…
මන්ද නුඹ ගියේ කියපං
පුංචි සාවියේ…
ලාබ රත්තරං දිලිසෙන
පාලු වීදියේ…
ගෑණු ලමයි පියාබලා
ඉස්සරත් ගියේ…
උන්ට සෙයිලමේ මගතොට
පාර වැරදුනේ…
අන්න ඒ නිසයි මට දුක
රත්තරං දුවේ…
චන්ද්‍ර මණ්ඩලේ සැතපුන
පුංචි සාවියේ…
මන්ද කියාපං නොකියා…
හැංගිලා ගියේ…
මාල බැදන් සුදු යකඩින්
රෝස මල් වනේ…
මාල ගිරව් ගේ දොරකඩ
සිංදු කිව්වෙලේ…
හීනෙනුත් හිතුනේ නෑ මට
මොකද කාරනේ…
පාර මතක නම් තාමත්
ගේ ලගයි දුවේ…
චන්ද්‍ර මණ්ඩලේ සැතපුන
පුංචි සාවියේ…
මන්ද කියාපං නොකියා…
හැංගිලා ගියේ…
පහන නිවුන සේ පාලුයි
ලැයිම් කාමරේ…
මන්ද නුඹ ගියේ කියපං
පුංචි සාවියේ…
අද දීගෙක ගිය නුඹ මට
බුලත් අතක් දීලා…
යන්න පිටත් වූ මොහොතේ
මගේ දෙපා වැදලා..
එතෙක් සිනා වී සිටි මා
කොහෙදෝ තනි වීලා…
නෙතේ කදුලු සිරකරගෙන
සිටියෙමි ඉවසාලා…
පුංචි නංගියේ..මගේ
පුංචි නංගියේ…
පුංචි නංගියේ..මගේ
පුංචි නංගියේ…
අද දීගෙක ගිය නුඹ මට
බුලත් අතක් දීලා…
යන්න පිටත් වූ මොහොතේ
මගේ දෙපා වැදලා..
එතෙක් සිනාවෙන් සිටි මා
කොහෙදෝ තනි වීලා…
නෙතේ කදුලු සිරකරගෙන
සිටියෙමි ඉවසාලා…
පුංචි නංගියේ..මගේ
පුංචි නංගියේ…
පුංචි නංගියේ..මගේ
පුංචි නංගියේ…
මා සිටියත් ඉවසාගෙන
නෙතේ කදුලු නොසලා…
අප දෙන්නා දිහා බලා
උන් අම්මා දැකලා…
ඇගේ නෙතින් කඩා හැලුනු
කදුලු මතක්වීලා..
කවුරුත් නැති තැනකට වී
හැඩුවෙමු තනිවීලා…
පුංචි නංගියේ..මගේ
පුංචි නංගියේ…
පුංචි නංගියේ..මගේ
පුංචි නංගියේ…
අද දීගෙක ගිය නුඹ මට
බුලත් අතක් දීලා…
යන්න පිටත් වූ මොහොතේ
මගේ දෙපා වැදලා..
එතෙක් සිනාවෙන් සිටි මා
කොහෙදෝ තනි වීලා…
නෙතේ කදුලු සිරකරගෙන
සිටියෙමි ඉවසාලා…
පුංචි නංගියේ..මගේ
පුංචි නංගියේ…
පුංචි නංගියේ..මගේ
පුංචි නංගියේ…
පුංචි නංගියේ..මගේ
පුංචි නංගියේ…
පුංචි නංගියේ..මගේ…
පුංචි නංගියේ…..
