සිහින දොරින් පාවෙලා
මදෙස සදෙස බල බලා
රෑන් කිවිති විහිදලා
තුසිත සිදව්වේ දුර ඈත දනව්වේ මගේ
කිදුරු කුමරියේ
මියැසිය නෙක වර්ණවත්ය මද අඳුරේ
තරුකැට එක එක මිහිමත වැටුනාවේ
සිසි පැහැයෙන් මතක කිරිසිඳුගෙන් ලැබුන
සුයාමයට රිවි කිරණය රැලි අතරේ
භවයක ලස්සන දැක අප නිවුනාවේ
හෝරාවක් ඉන්නට බෑ දුර නුඹගේ
මධුරාදී මතක සිතුවිලි කිතිකවන
දෑතේ පැටලී සුසිනිදු පිනි වාගේ
Leave a Reply