මීවිත පිරුනා මැදියම් රෑ
ඔබ නැති පාලුව දැනුනා ඉවසුම් නෑ
නෙතු ළඟ සීතල මැවුනා
කදුලක් තාලෙට හැලුනා
මා හද හැඩුවා ඔබ දන්නෑ
නෙතු ළඟ සීතල මැවුනා
කදුලක් තාලෙට හැලුනා
මා හද හැඩුවා ඔබ දන්නෑ
සියොළඟ පෙනුනා තුරුලට වී
සද ගිනි ගත්තා උනුසුම් වී
මතකය පමණයි ඈ මියදී
මේ තනි යහනේ මා තනි වී
නෙතු ළඟ සීතල මැවුනා
කදුලක් තාලෙට හැලුනා
මා හද හැඩුවා ඔබ දන්නෑ
නෙතු ළඟ සීතල මැවුනා
කදුලක් තාලෙට හැලුනා
මා හද හැඩුවා ඔබ දන්නෑ
මීවිත පිරුනා මැදියම් රෑ
ඔබ නැති පාලුව දැනුනා ඉවසුම් නෑ
නෙතු ළඟ සීතල මැවුනා
කදුලක් තාලෙට හැලුනා
මා හද හැඩුවා ඔබ දන්නෑ
නෙතු ළඟ සීතල මැවුනා
කදුලක් තාලෙට හැලුනා
මා හද හැඩුවා ඔබ දන්නෑ
වාවනු බැහැ හිත ගිනි ගත්දී
මට උනුසුම විතරයි ඔබ ඉද්දී
සුදු පාටින් ඇයි ඔබ සැරසී
ඔය නිල් නෙතු නිහඬයි අද පියවී
නෙතු ළඟ…
Leave a Reply