අරුණ උදයේ පිපුන මලසේ පිබිද මැළිකම් දුරලලා
මුහුණ දොවලා මිදුල පිසලා දෙගුරු කුල දෙවි නැමදලා
ගමන නාලිය වැනිය ඈ පිය නගා ළිඳ වෙත දියට යයි
ලිපෙහි ගිනි දළු ලෙසට යුහුසුළු ඇගේ ඉරියව් කඩිසරයි
අරුණ උදයේ පිපුන මලසේ පිබිද මැළිකම් දුරලලා
මුහුණ දොවලා මිදුල පිසලා දෙගුරු කුල දෙවි නැමදලා
සිහල ආරිය සිරිත මේ ලිය සියළු තැන්හිම රකිනවා
පිනට දහමට කැමති ඈ නිති ගමේ හඳ මෙන් දිළෙනවා
අරුණ උදයේ පිපුන මලසේ පිබිද මැළිකම් දුරලලා
මුහුණ දොවලා මිදුල පිසලා දෙගුරු කුල දෙවි නැමදලා
වවයි මල් වතු වියයි පොල් අතු ගොතයි බිරළු හැඩ දමා
කොටයි වී ටික පලයි දර ගොඩ උයා දෙන්නෙත් ඈ තමා
අරුණ උදයේ පිපුන මලසේ පිබිද මැළිකම් දුරලලා
මුහුණ දොවලා මිදුල පිසලා දෙගුරු කුල දෙවි නැමදලා
Leave a Reply