හිරිගඩු නංවන ලස්සන රුව ඇති
හදවත ගැස්සෙන ස්නේහ රුව ඇති
ගත සිත පුබුදන කෝඩු බැලුම් ඇති
අහංකාර නුඹ හීන කුමාරී … හීන කුමාරි

මුරණ්ඩුකම් ළඟ බොළඳයි කොලු හිත
කීකරු මගෙ සිත චංචල වී ඇත
ඔචිචමි කරමින් හිනැහෙන නුඹෙ නෙතු
කියාදියන් මට …. කියාදියන් මට

වතගොත ඇහුවට කියන්න දන්නැති
හිත මත ඇවිදින පියවර හුරු නැති
මා ලඟ නැවතෙනු කිව්වට දන්නැති
අහංකාර නුඹ …. අහංකාර නුඹ

හිරිගඩු නංවන ලස්සන රුව ඇති
හදවත ගැස්සෙන ස්නේහ රුව ඇති
ගත සිත පුබුදන කෝඩු බැලුම් ඇති
අහංකාර නුඹ හීන කුමාරී … හීන කුමාරි

හිනැහෙනා අත් බනු දෙඅත් මත දොඩන පෙම්බස් රැය පුරා
එමතු නොව මගේ ඉසිඹු අල්ලා කෙටෙන පණිව්ඩ හඳපුරා
ඔබට මතකද මාත් සමඟත් ඔහොම හිටියා සිත් පුරා
ඔහොම හිටියා සිත් පුරා

දෙනෙත් ගෙන මා දෙවුර සතපා ගිය ගමන් දුර ගව් ගනන්
පුරුද්දක්වී හදට ගොඩවූ දැනෙයි යන විට පසුකරන්
යකඩ කඳවුව ඉබේ නලියයි සුදෝ කෝ දැන් හස නුඹෙන්
සුදෝ කෝ දැන් හස නුඹෙන්

පෙරදවස මා ඔබ දකින්නට නිතර එන හැටි මැවෙනවා
දැනුදු දැන් දැන් එතැයි සිතමින් දෑස් නිරතුරු කෙවෙනවා
නමුදු සිහිනෙකවත් නොයෙන්නට නින්ඳ මට පිටුපානවා
නින්ඳ මට පිටුපානවා

හිනැහෙනා අත් බනු දෙඅත් මත දොඩන පෙම්බස් රැය පුරා
එමතු නොව මගේ ඉසිඹු අල්ලා කෙටෙන පණිව්ඩ හඳපුරා
ඔබට මතකද මාත් සමඟත් ඔහොම හිටියා සිත් පුරා
ඔහොම හිටියා සිත් පුරා

බුදු පුතේ වෙසක් සඳ වාගෙයි අපේ බුදුගෙයි පහන
මගේ හිතේ කඳුළු දිය වෙනවා රහසින් හැමදාම
ඔබ වැරදි කළත් සමාව දෙන වෙසක් පෝය දාට
සිල් ගන්නේ නුඹේ පියත් වැලිකඩ හිරගෙයි දොර ගාව

අවවාද කරනවා අකුරටත් යවනවා
රජ කරවන්නට පුතාව මහ පොළොවේ හැපෙනවා
නුඹ වැරදි කරනවා මං සමාව දෙනවා
රත්තරන් පුතේ තාත්තා හැමදාම හඬනවා

බුදු පුතේ වෙසක් සඳ වාගෙයි අපේ බුදුගෙයි පහන
මගේ හිතේ කඳුළු දිය වෙනවා රහසින් හැමදාම
ඔබ වැරදි කළත් සමාව දෙන වෙසක් පෝය දාට
සිල් ගන්නේ නුඹේ පියත් වැලිකඩ හිරගෙයි දොර ගාව

සිහිවන්න බුදු ගුණ කියවන්න බණ පොත
මිනිසෙකුගේ තියෙන වටිනාකම දැනෙයි පුතුටම
බුදු පුතෙක් වුනේ ඔබ රත්තරන් පියෙකුට
මතු මතුත් දෙන්නෙපා වරදට පුතුනි ඔය හිත

බුදු පුතේ වෙසක් සඳ වාගෙයි අපේ බුදුගෙයි පහන
මගේ හිතේ කඳුළු දිය වෙනවා රහසින් හැමදාම
ඔබ වැරදි කළත් සමාව දෙන වෙසක් පෝය දාට
සිල් ගන්නේ නුඹේ පියත් වැලිකඩ හිරගෙයි දොර ගාව

දඟකාර හසපාන හැඩකාරියක් සේ
කිමිදෙන්න සඳ කැන්විලේ
හංස ගමනේ සිත සැලේවී
සැතපෙන හද මංතලේ
දඟකාර හසපාන හැඩකාරියක් සේ
කිමිදෙන්න සඳ කැන්විලේ

පෙම්වන්තයින් සේ හමුවන්න නිසිසේ
සිතකින් බැඳී ඉන්නෙමී
හඳ අරණේ දොර හැරී ඔබට ඉඩැති මල්සර අතරේ
බැල්මක් රැදිලා ආරාධනා ඔබටමයි

දඟකාර හසපාන හැඩකාරියක් සේ
කිමිදෙන්න සඳ කැන්විලේ
හංස ගමනේ සිත සැලේවී
සැතපෙන හද මංතලේ
දඟකාර හසපාන හැඩකාරියක් සේ
කිමිදෙන්න සඳ කැන්විලේ

මධුමල් පිපේවී විහඟුන් ගයාවී
පිපි මල් පරමල් නොවේවී
කවියක් සේ දැවටිලා ඔබ වෙත එන්නම් සුවඳක දැවටී
සුළඟේ පාවී හද සනසනු හංස ලතාවී

දඟකාර හසපාන හැඩකාරියක් සේ
කිමිදෙන්න සඳ කැන්විලේ
හංස ගමනේ සිත සැලේවී
සැතපෙන හද මංතලේ
දඟකාර හසපාන හැඩකාරියක් සේ
කිමිදෙන්න සඳ කැන්විලේ

දේදුන්නක් වී නිල් අහසට ඔබ එන්න
මල් වැස්සක් වෙන්නම් ආදරයෙන් මං
ඔබ අරගෙන යන්න
මට එක දවසක් හරි එක දවසක් හරි
බැරිනම් ඔබෙ වෙන්න
මහ පොතක් පිරෙන තුරු ලියා තියන්නම්
මතු දවසක හරි ඔබට බලාගන්න
ඔව් ඔබට බලාගන්න

හොරැහින් බලනා හැටි මගහැර යන්න ඔයා
මැනවින් හඳුනාගෙන මම ඉමි අහක බලා
පුළුවන් වුනොතින් මට ඔබගේ වෙන්න සදා
මේ සිහිනය මනරම් දොවොලක් වේවි එදා
මේ සිහිනය මනරම්
සිහිනය මනරම් දොවොලක් වේවි එදා

දේදුන්නක් වී නිල් අහසට ඔබ එන්න
මල් වැස්සක් වෙන්නම් ආදරයෙන් මං
ඔබ අරගෙන යන්න
මට එක දවසක් හරි එක දවසක් හරි
බැරිනම් ඔබෙ වෙන්න
මහ පොතක් පිරෙන තුරු ලියා තියන්නම්
මතු දවසක හරි ඔබට බලාගන්න
ඔව් ඔබට බලාගන්න

අදහන්නට බෑ එක දවසක් හමුවුවා
සිත ගන්නට බැහැ වෙනතක යන්න හැරිලා
හරි ආශාවෙන් ඇති මගෙ හදවත ලියලා
මුලු ලෝකෙම මගෙ ලඟ ඔබ හිටියම කියලා
මුලු ලෝකෙම මගෙ ලඟ
මුලු ලෝකෙම මගෙ ලඟ ඔබ හිටියම කියලා

දේදුන්නක් වී නිල් අහසට ඔබ එන්න
මල් වැස්සක් වෙන්නම් ආදරයෙන් මං
ඔබ අරගෙන යන්න
මට එක දවසක් හරි එක දවසක් හරි
බැරිනම් ඔබෙ වෙන්න
මහ පොතක් පිරෙන තුරු ලියා තියන්නම්
මතු දවසක හරි ඔබට බලාගන්න
ඔව් ඔබට බලාගන්න

දෙනුවන් හඩාවී මා සිත දැවේවී
සෙවනැල්ල සේ දැවටිලා වෙන්වයාවී

සුලඟක් සේ ඔබ හමුවී එනන්ට
හැකිවේ නම්
ඉමිහිරි අතීතයෙ බුඳුවක් පවසා
යළි එන්නම්

මගෙන් ඈතක පාවී ඔබෙ සිත
දුර යාවි නම්
රඳවා ගන්නට මා ලඟ ඔය සිත
පුරමි පැතුම්

කිරි වෙහෙරට ඉහලින් දග කරන සඳවති
වැඩසිටි කන්දට ඔය අත වැනුවා දැන් ඇති
මැණික් ගග දිගට පෙම් කවි පිරෙයි මිහිරැති
අද මගේ වෙලා මා ලග නවතින්න සඳවති

තුරුපත් හිස් මුදුනින් සෙත් පතයි නැමී නැමී
සියපත් සිය දහසක් මල් පිපෙයි සුවඳැති
තිස්සෙම සිත දුරයයි ඇස්දෙකට නිදි නැති
අද මගෙත් එක්ක මගේ ගෙදර යමුද සඳවති

කිරි වෙහෙරට ඉහලින් දග කරන සඳවති
වැඩසිටි කන්දට ඔය අත වැනුවා දැන් ඇති
මැණික් ගග දිගට පෙම් කවි පිරෙයි මිහිරැති
අද මගේ වෙලා මා ලග නවතින්න සඳවති

මල් පහන් පැලට අඩුවක් නැති කදුලු වැහි දීදි
සිත් නිරන්තරව ඔය පස් මහා බැලුම් බැලු හැටි
සතර වරිගයම නැතුවත් අපට අපි ඇති
අද මගේ වෙලා මගේ ගෙදර යමුද සඳවති

කිරි වෙහෙරට ඉහලින් දග කරන සඳවති
වැඩසිටි කන්දට ඔය අත වැනුවා දැන් ඇති
මැණික් ගග දිගට පෙම් කවි පිරෙයි මිහිරැති
අද මගේ වෙලා මා ලග නවතින්න සඳවති

ඉර මඩලට පෙම් කලාද
පුංච් කිරිල්ලී
ඈත ඈත පියඹුවාද
ගිහින් තටු දැවී ගියාද හිතුවක්කාරී

ඉර මඩලට පෙම් කලාද
පුංච් කිරිල්ලී
ඈත ඈත පියඹුවාද
ගිහින් තටු දැවී ගියාද හිතුවක්කාරී

මලට තහංචි වන බඹරුන්ට තහංචි
ආදරයේ මල් සුවඳට කොහිද තහංචි
ඒකයි අපි උඹට කැමති පුංචි කිරිල්ලී

ඉර මඩලට පෙම් කලාද
පුංච් කිරිල්ලී
ඈත ඈත පියඹුවාද
ගිහින් තටු දැවී ගියාද හිතුවක්කාරී

ඉර මඩලට පෙම් කලාද
පුංච් කිරිල්ලී
ඈත ඈත පියඹුවාද
ගිහින් තටු දැවී ගියාද හිතුවක්කාරී

විලට තහංචි නිල් දිය කඳට තහංචි
ආදරයේ රළ නගන්න කොහිද තහංචි
නුඹට ආදරෙයි අපෙ හිත රිදුනු කිරිල්ලී

ඉර මඩලට පෙම් කලාද
පුංච් කිරිල්ලී
ඈත ඈත පියඹුවාද
ගිහින් තටු දැවී ගියාද හිතුවක්කාරී

ඉර මඩලට පෙම් කලාද
පුංච් කිරිල්ලී
ඈත ඈත පියඹුවාද
ගිහින් තටු දැවී ගියාද හිතුවක්කාරී

කඳුළු ගලා ගංඟා සේ
මා හඬනා හෝරාවේ
ඔබ කොහෙදෝ මා ළඳුනේ
සමුගන්නේ ඇයි මෙලෙසේ
පිදු මා සිත මල් ගෙන සුන්කරදා
ඔබ කොයිබද සැඟව ගියේ
ඇයි ඒ මල නැවත නොදෙන්නට
මා රිදවා ගියේ

දෙනුවන් හඬාවී ඔබගේ මුසාවෙන්
කොතරම් කියාදී මට කන් නොදී
දෙසිතක් සොයා ඔබ මට ශාප වී
කඳුළු ගලා ….

රැ තුන්යාමේ මා නම් දැවී යයි
පෙරකල පවක්දෝ පලදී තියේ
තනියෙන් හිදින්නම් සංසාරයේ

කඳුළු ගලා ගංඟා සේ
මා හඬනා හෝරාවේ
ඔබ කොහෙදෝ මා ළඳුනේ
සමුගන්නේ ඇයි මෙලෙසේ
පිදු මා සිත මල් ගෙන සුන්කරදා
ඔබ කොයිබද සැඟව ගියේ
ඇයි ඒ මල නැවත නොදෙන්නට
මා රිදවා ගියේ