පාලොස්වක සඳ දැක්කට හිත පිරෙන්නේ නෑ
ඒ ලස්සන පුංචි රුවට හිත මකන්න බෑ
ආල කතන්දර කිව්වත් හිනාවෙන්නේ නෑ
අනේ නගෝ පෙම්බර හිත නවත්තන්න බෑ

හමුවෙනවා හමුවී අප හිනැහෙනවා
සංසාරේ කොතැනක හෝ සෙනෙහස ලියලනවා
පෙම්වතෙකුට පෙම්වතියක් එතනදී හමුවෙනවා
පිළිගන්වමි මගේ ආදරේ
පිළිගන්නකෝ සැබෑ ආදරේ

පාලොස්වක සඳ දැක්කට හිත පිරෙන්නේ නෑ
ඒ ලස්සන පුංචි රුවට හිත මකන්න බෑ
ආල කතන්දර කිව්වත් හිනාවෙන්නේ නෑ
අනේ නගෝ පෙම්බර හිත නවත්තන්න බෑ

සඳ එනවා තරු කැට ළඟ සැතපෙනවා
සඳපානේ කොතැනක හෝ සාරිය වැජඹෙනවා
තරු යායේ තරු කැකුලියෝ තාලේට රඟ දෙනවා
අහසක් වගේ පුළුල් ආදරේ රහසක් වගේ රකිමි ආදරේ

පාලොස්වක සඳ දැක්කට
පිළිගන්වමි මගේ ආදරේ
පිළිගන්නකෝ සැබෑ ආදරේ

පටන් ගන්න හැදුවත් යළි ජිවිතේ
මතක් වෙන්නේ ඔබවයි සිය දහස් වරේ
දුරස් වෙන්න කීවත් හැමදා වගේ
හිතේ ඉන්නේ ඔබමයි මේ මොහොතේදිත්
මේ හිතේ ආදරේ මියැදෙන්නේ නෑ
මා වෙන කෙනෙක් නම් පතන්නේ නෑ
මේ හිතේ ආදරේ මියැදෙන්නේ නෑ
මා වෙන කෙනෙක් නම් පතන්නේ නෑ

රැවටූවත් සිත මගේ වැරදි නම් නොකියමි
මගේ මේ රිදුම් සතුටක් වේවා
පතන්නේ මා සදා දෙවියන් වැඳ පුදා
නිරතුරුම ඔබ රැකදේවා
මේ හිතේ ආදරේ මියැදෙන්නේ නෑ
මා වෙන කෙනෙක් නම් පතන්නේ නෑ
මේ හිතේ ආදරේ මියැදෙන්නේ නෑ
මා වෙන කෙනෙක් නම් පතන්නේ නෑ

ළඟ නැතත් පෙර වගේ අදත් මම පතනෙමි
දුක් සෝ සුසුම් නොම වේවා
හඬන්නේ මා ඔයා එක සිතින් පැතූ නිසා
මතු භවයේ හෝ මගේ වේවා
මේ හිතේ ආදරේ මියැදෙන්නේ නෑ
මා වෙන කෙනෙක් නම් පතන්නේ නෑ
මේ හිතේ ආදරේ මියැදෙන්නේ නෑ
මා වෙන කෙනෙක් නම් පතන්නේ නෑ
මේ හිතේ ආදරේ මියැදෙන්නේ නෑ
මා වෙන කෙනෙක් නම් පතන්නේ නෑ

නවම් මහේ ගෙට ගෙනා නැවුම් කලේ බිඳිලා
පිපාසයෙන් ඉන්න වේවි
නැවුම් කලේ බිඳිලා
නවම් මහේ ගෙට ගෙනා නැවුම් කලේ බිඳිලා

කලේ අඬන්නේ මොකටද කඳුළු සලන්නේ
බිඳුණු කලේ ගෙයි තියාන මොකද කරන්නේ
මොකද කරන්නේ ඇත්තට මොකද කරන්නේ
පිපාසයත් ඉවසන්නට බැරිය බොලන්නේ
කාගෙන්දෝ දිය දෝතක් ඉල්ලා ගන්නේ
තිබහට ඉල්ලා ගන්නේ

නවම් මහේ ගෙට ගෙනා නැවුම් කලේ බිඳිලා
පිපාසයෙන් ඉන්න වේවි
නැවුම් කලේ බිඳිලා
නවම් මහේ ගෙට ගෙනා නැවුම් කලේ බිඳිලා

පවස නිවාගන්නයි ගෙට කලේ ගෙනාවේ
බිඳුණු කලේ මට සිනාසුණාවේ
සිනාසුණාවේ තව සිනාසුණාවේ
දියට යනෙන කල ගෙඩි වල කැකිරි සිනාවේ
ඉවසාපන් මගේ හිත තව රිදුණාවේ

නවම් මහේ ගෙට ගෙනා නැවුම් කලේ බිඳිලා
පිපාසයෙන් ඉන්න වේවි
නැවුම් කලේ බිඳිලා
නවම් මහේ ගෙට ගෙනා නැවුම් කලේ බිඳිලා

නිහඩ වෙලා ඉන්නේ ඇයි කියන්න රන් කඳ
කඳුළු සලා හඬන්නේ ඇයි හිනැහෙනා නෙත
අඳුරු වෙලා සඳ පායපු මගේ ලෝකය
නපුරු වෙලා බින්දේ කවුරුද අපේ ලොව

වැරදි කලේ නෑ කිසිදා ඔයාට මගේ පණ
වැරදි කියා රිදවන්නේ ඇයි පිරිසිදු සිත
සසල වෙලා මගේ පෙම් සිත ඔයාගේ පාමුල
වැඳ වැටෙන්නේ රැක ගන්නයි අපි දෙන්නගේ පෙම

නිහඩ වෙලා ඉන්නේ ඇයි කියන්න රන් කඳ
කඳුළු සලා හඬන්නේ ඇයි හිනැහෙනා නෙත
අඳුරු වෙලා සඳ පායපු මගේ ලෝකය
නපුරු වෙලා බින්දේ කවුරුද අපේ ලොව

කුරුළු කූඩුවක් හදන්න එක මොහොතින් බැරි
කුරුළු කූඩුවක් කඩන්න එක මොහොතක් ඇති
සිතට පියාපත් ලැබුනම පියාඹන්න හැකි
මොනදේ ලැබුනත් ඔයාව දාලායන්න බැරි

නිහඩ වෙලා ඉන්නේ ඇයි කියන්න රන් කඳ
කඳුළු සලා හඬන්නේ ඇයි හිනැහෙනා නෙත
අඳුරු වෙලා සඳ පායපු මගේ ලෝකය
නපුරු වෙලා බින්දේ කවුරුද අපේ ලොව

නොලැබ ඔබේ ආදරේ ගෙවෙන මොහොතක් දිගේ
තුන් කල්පයක් වගේ හිත දවනවා මගේ
සුවඳ පෙරදා ඔබේ කොහෙද සැඟවී ගියේ
සිහිසුන් වෙලා වගේ මම තවම පාළුවේ
නොලැබ ඔබේ ආදරේ

ඇස් මගේ හඬවා ගියත් මතකයන් ඇවිදින්
වෛර කෙරුවේ නෑ තවත් ඔබට තුන් හිතකින්
සරදම් කොතෙක් කළත් රිදුවම් මතක් වුණත්
පෙර වාගේමයි අදත්
මම ආදරෙයි තවත්
මම ආදරෙයි තවත්

වාවන්නට බෑ තවත් වියෝගෙක කඳුලැල්
හුස්ම නැති වීලා ගියත් සැනසුමක් මට දැන්
හඬවා දුරස් වුණත් වෙනතක් බලා ගියත්
අමනාප නෑ තවත් ඔබ එන්න ආයෙමත්
ඔබ එන්න ආයෙමත්

නොලැබ ඔබේ ආදරේ ගෙවෙන මොහොතක් දිගේ
තුන් කල්පයක් වගේ හිත දවනවා මගේ
සුවඳ පෙරදා ඔබේ කොහෙද සැඟවී ගියේ
සිහිසුන් වෙලා වගේ මම තවම පාළුවේ
නොලැබ ඔබේ ආදරේ