විසිරුණු මල්පෙති දෝතට ගත් කුමරි
ඒ පෙති එක් කර මලක් සොයන බොලඳී
සරදම් නොකරමි ආදරයෙන් කියමී
විසිරුණු පෙති යලි මලක් නොවෙයි නැගණී

විසිරුණු මල්පෙති දෝතට ගත් කුමරි
ඒ පෙති එක් කර මලක් සොයන බොලඳී
සරදම් නොකරමි ආදරයෙන් කියමී
විසිරුණු පෙති යලි මලක් නොවෙයි නැගණී

වෙරළ සොයා රළ පෙළ දිව ආවත්
වෙරළට කිසිදා දියඹ දකිනු හැකිදෝ
බඳට පියාපත් යුවලක් ලැබුනත්
අහස දෙකෙලවර නුඹට දිනනු හැකිදෝ

විසිරුණු මල්පෙති දෝතට ගත් කුමරි
ඒ පෙති එක් කර මලක් සොයන බොලඳී
සරදම් නොකරමි ආදරයෙන් කියමී
විසිරුණු පෙති යලි මලක් නොවෙයි නැගණී

බඹරුන් පසුපස මල් දිව නොගියත්
අවමන් වින්දේ මල් කුලයම නොවෙදෝ
මෙදහම් නුවණින් නුඹ නොදුටුවොතින්
නුඹේ සුසුම් ගිනි බොල් අහසම නොවෙදෝ

විසිරුණු මල්පෙති දෝතට ගත් කුමරි
ඒ පෙති එක් කර මලක් සොයන බොලඳී
සරදම් නොකරමි ආදරයෙන් කියමී
විසිරුණු පෙති යලි මලක් නොවෙයි නැගණී

ඔබ නැති මේ රෑ පුරා සිතුවිලි දැවුණා
සඳ වැලපී ඒ නිසාදෝ දුක මට කීවා
දුක දැනිලා මසිත හඬලා
මා හීන බොඳවී ගියා
ඔබ නැති මේ රෑ පුරා සිතුවිලි දැවුණා

ඔබ කී කතා දෙසවන් පුරා
ඇසුනා මෙදා රිදවා පැතුම් පාරවා
සිත බිඳිලා සෙනෙහෙ නැතිදා
රෑ පුරා සිත මගේ ඔබ නිසයි වැලපුනේ කුමරියේ

ඔබ නැති මේ රෑ පුරා සිතුවිලි දැවුණා
සඳ වැලපී ඒ නිසාදෝ දුක මට කීවා
දුක දැනිලා මසිත හඬලා
මා හීන බොඳවී ගියා
ඔබ නැති මේ රෑ පුරා සිතුවිලි දැවුණා

පෙම් ගී ගයා සතුටින් එදා
උන්නා සදා හැර මා නොයන් කී නිසා
මා හැරදා නමුදු ගියදා වේදනා ම‍ට ලොවේ
ඔබ නිසයි හිමිවුණේ ජීවිතේ

ඔබ නැති මේ රෑ පුරා සිතුවිලි දැවුණා
සඳ වැලපී ඒ නිසාදෝ දුක මට කීවා
දුක දැනිලා මසිත හඬලා
මා හීන බොඳවී ගියා
ඔබ නැති මේ රෑ පුරා සිතුවිලි දැවුණා

හිත අස්සට හීන ගොඩක් ගෙනල්ලා දුන්නු
ඔය ඇස් දෙක අමතක කර හිඳින්නෙ කොහොම
සුළඟ වගෙ මා අතහැර දුරක යන්නට
වරද මගෙ රත්තරනෙ කියලා දෙන්න

කඳුලක් කඳුලක් ගානෙ පෙම දියකරලා
සුසුමක් ගානෙ හදවත දුක් ගිනි අවුලා
අමතක කරලන්නට බෑ මට නම් කිසිදා
ආදරේ කියා දුන්න ආදරි ඔයා

දැවුණත් දැවුණත් මියගිය පෙම සිහිකරලා
සුවඳක්වත් නෑ මතකයෙ අදනම් රැඳිලා
අමතක කරලන්නට බෑ මටනම් කිසිදා
ජීවිතේ කියා දුන්නු ආදරී ඔයා

හිත අස්සට හීන ගොඩක් ගෙනල්ලා දුන්නු
ඔය ඇස් දෙක අමතක කර හිඳින්නෙ කොහොම
සුළඟ වගෙ මා අතහැර දුරක යන්නට
වරද මගෙ රත්තරනෙ කියලා දෙන්න

රොන් පොදක් වෙන්නම්
හිනැහෙන මල් මිටක් මැද්දේ
රන් පතක් වෙන්නම්
දිදුලන විල් තෙරක් මැද්දේ
නිම්නයක් වෙන්නම්
සුව දෙන කඳු පෙළක් මැද්දේ
පෙම්වතෙක් වෙන්නම්
සනසන නිල් දෙනෙත් මැද්දේ

කන් කළුයි ඔබෙ සිනා
සිත් පිනයි ඔබෙ කතා
මේ නිමාව දුන්නේ
කාගේ කවුරුදෝ
නෙත් වශී කරයි ඔයා
පෙම් ලොවක් මවයි මනා
සත්තකින්ම දෙව් දුවක්ද සැංගෙනා

රොන් පොදක් වෙන්නම්
හිනැහෙන මල් මිටක් මැද්දේ
රන් පතක් වෙන්නම්
දිදුලන විල් තෙරක් මැද්දේ
නිම්නයක් වෙන්නම්
සුව දෙන කඳු පෙළක් මැද්දේ
පෙම්වතෙක් වෙන්නම්
සනසන නිල් දෙනෙත් මැද්දේ

සාගරේ කළඹා
මුතු ඇට මාලයක් තනනා
පාවෙලා යමිනා
තරුකැට පේළියක් ගෙනෙනා
සැනසෙනා ලෙසිනා
සඳ මත මල් උයන් මවනා
යම් දිනක් මැවෙනා
ඔබ මට ආදරෙයි කියනා

රොන් පොදක් වෙන්නම්
හිනැහෙන මල් මිටක් මැද්දේ
රන් පතක් වෙන්නම්
දිදුලන විල් තෙරක් මැද්දේ
නිම්නයක් වෙන්නම්
සුව දෙන කඳු පෙළක් මැද්දේ
පෙම්වතෙක් වෙන්නම්
සනසන නිල් දෙනෙත් මැද්දේ