දියාලුවෝ වේලි තනා ඇල පුරවා දිය හරවා
රන්වන් රන් වී ඇට වලින් අ‍ටු පුරවා නම්
රුක් වඩුවෝ ලී කපලා යතු ගාලා හැඩ ගහලා
මල්කම් ලියකම් ඇඳ පු‍ටු රුවට තනා නම්

දියාලුවෝ වේලි තනා ඇල පුරවා දිය හරවා
රන්වන් රන් වී ඇට වලින් අ‍ටු පුරවා නම්
රුක් වඩුවෝ ලී කපලා යතු ගාලා හැඩ ගහලා
මල්කම් ලියකම් ඇඳ පු‍ටු රුවට තනා නම්

ලෝකුරුවෝ ගිනියම් කොට යකඩ තලා පන පොවලා
මුවහත ඇති අවි ආයුද නිම කරවා නම්
සසර පුරා සරණ තුරා දුවන පනින දඟලන හිත
දමනය කර සුවපත් වේ නුවණක් ඇත්නම්

ලෝකුරුවෝ ගිනියම් කොට යකඩ තලා පන පොවලා
මුවහත ඇති අවි ආයුද නිම කරවා නම්
සසර පුරා සරණ තුරා දුවන පනින දඟලන හිත
දමනය කර සුවපත් වේ නුවණක් ඇත්නම්

සසර පුරා සරණ තුරා දුවන පනින දඟලන හිත
දමනය කර සුවපත් වේ නුවණක් ඇත්නම්

දෙතොල නොකී දේ දෙනෙතේ කියැවෙනවා
වසන් කරන සිත මුහුනේ ලියැවෙනවා
නංගිගෙ පාමුල ඉර හඳ තියලා
ආදර හිත ළඟ කවුරුද මුවා වුනේ

හැඩරුව බලලා කැඩපත වෙහෙසන්නේ
පුංචි හිතේ පොඩි මධුමල් පිපිලාදෝ
හැඩරුව බලලා කැඩපත වෙහෙසන්නේ
පුංචි හිතේ පොඩි මධුමල් පිපිලාදෝ
ගෙදර බුදුන් මුව උදානයක් වූ
නංගිගෙ හිත ළඟ කවුරුද මුවා වුනේ

දෙතොල නොකී දේ දෙනෙතේ කියැවෙනවා
වසන් කරන සිත මුහුනේ ලියැවෙනවා
නංගිගෙ පාමුල ඉර හඳ තියලා
ආදර හිත ළඟ කවුරුද මුවා වුනේ

බාල බොළඳියේ ඉස්සර හුරතල් වූ
කවට සිනා කෙළි සඟවා තැබුවාදෝ
බාල බොළඳියේ ඉස්සර හුරතල් වූ
කවට සිනා කෙළි සඟවා තැබුවාදෝ
වසන්තයට පෙර කැකුලට ළං වී
නංගිගෙ හිත ළඟ කවුරුද මුවා වුනේ

දෙතොල නොකී දේ දෙනෙතේ කියැවෙනවා
වසන් කරන සිත මුහුනේ ලියැවෙනවා
නංගිගෙ පාමුල ඉර හඳ තියලා
ආදර හිත ළඟ කවුරුද මුවා වුනේ

දම්පියාව නෙත් පියාන බලන් සිටිම්දෝ
දිනේය ජන නෙත් අයාන බලා සිටිනුදෝ
මෙත් බෝසත් තිදස පුරේ තවමත් නිදිදෝ
මහාවීර මහ පොළවේ ජනිත නොවනුදෝ

අබුද්දස්ස යුගය ඇවිත් ලබුත් තිත්ත වෙති
ගඩොල් බුදුන් යකඩ බුදුන් වෙහෙරේ විහරති
දහම් පදය පොත් ගුල් තුළ ඉකිබිඳ වැලපෙති
දම්දීපය දම් අමාව බත් වෙනුවට කතී

දියසෙන් රජු ආවෙත් නැත එයින් තැවුණි සිත
දෙදහස් පන්සිය වසරක් ඉවසන්නද අප
පන් දහසක් කල්ගිය තැන දම්දීපය නැත
තිදස පුරෙන් බිමට බසිනු මෙත් මහ බෝසත

තිදස පුරෙන් බිමට අවුත් බිහිවනු බෝසතුනේ
තව දෙදහස් පන්සියයක් ඉඳිනු බැරිය ඉතිනේ
තිදස පුරෙන් බිමට අවුත් බිහිවනු බෝසතුනේ
තව දෙදහස් පන්සියයක් ඉඳිනු බැරිය ඉතිනේ

දස මසක් මා කුස තුළ උන් පුතුනේ
දැන් ඉතින් අප වෙන්ව යා යුතුවේ
වීසි කරමි වන ලැහැබට දෑස පියාගෙන
නයි පොලොඟුන් ගෙන් මවක ලබාවා
වග වලසුන් ගෙන් පියෙකු ලබාවා….

දැඩි වී වග වළසුන් අතරේ
වළසෙකු වී අවුදින් පුතුනේ
වීසිකරන්නට දරුවන් තනනා
ලෝකය කා වනසන් පුතුනේ…..

සැතපී නයි පොළඟුන් දරණේ
පොළඟෙකු වී අවුදින් පුතුනේ
අහක දමන්නට දරුවන් වදනා
ලෝකය කා වනසන් පුතුනේ…..

දස මසක් මා කුස තුළ උන් පුතුනේ
දැන් ඉතින් අප වෙන්ව යා යුතුවේ
වීසි කරමි වන ලැහැබට දෑස පියාගෙන
නයි පොලොඟුන් ගෙන් මවක ලබාවා
වග වලසුන් ගෙන් පියෙකු ලබාවා….