දැවී තැවුණු සිත් නිවී පහන් වන
දිනක් උදා වූවා
කලක් සිතේ පිළි සිඳුණු දොළක් ගැන
මතක අළුත් වූවා
සඳක් නැගී තල් වැට ඉහළින් වෙඩි
හඬත් ඇසෙන් නැතිවා
මළත් කමක් නෑ මලක් අරන් මම
නාගදීපේ ආවා

නාගදීපයට ඉහළ අහස් කුස රන්වන් පැහැය ගනී
එදා දෙසූ දම් එදා වගේමයි තාමත් සුවඳ දැනේ

දැවී තැවුණු සිත් නිවී පහන් වන
දිනක් උදා වූවා
කලක් සිතේ පිළි සිඳුණු දොළක් ගැන
මතක අළුත් වූවා
සඳක් නැගී තල් වැට ඉහළින් වෙඩි
හඬත් ඇසෙන් නැතිවා
මළත් කමක් නෑ මලක් අරන් මම
නාගදීපේ ආවා

පරවි තටුවකින් සිසිල් පැන් දොවා
සුදු මල් ගෙන ආවා
අනේ හිමියනේ සාධු නාද මිස
වෙඩි හඬ නොඇසේවා

දැවී තැවුණු සිත් නිවී පහන් වන
දිනක් උදා වූවා
කලක් සිතේ පිළි සිඳුණු දොළක් ගැන
මතක අළුත් වූවා
සඳක් නැගී තල් වැට ඉහළින් වෙඩි
හඬත් ඇසෙන් නැතිවා
මළත් කමක් නෑ මලක් අරන් මම
නාගදීපේ ආවා

ගින්න මිහිමත හිර කරන්
පොළොව මීදුම දෙන තරම්
දන්නවද මගෙ රත්තරං
සුසුම් හිත රිදවන තරම්

ගින්න මිහිමත හිර කරන්
පොළොව මීදුම දෙන තරම්
දන්නවද මගෙ රත්තරං
සුසුම් හිත රිදවන තරම්

පින්න දෙපයට යට කරන්
ඉන්න තුරු හිස මල් දරන්
දන්නවද මගෙ රත්තරං
කඳුළු හංගන හැටි හොරෙන්

අහස් ගැබ තරු ඇස් ඇරන්
ඉන්නේ මුළු රෑ නිදි වරන්
දන්නවද ඔබ රත්තරන්
ඔබව මට සිහිවෙන තරම්

යන්න දී ඈතට මගෙන්
ඉන්න හැටි හිත තද කරන්
දන්නෙ නෑ ඔබ රත්තරං
ආදරේ විඳවන තරං

ගින්න මිහිමත හිර කරන්
පොළොව මීදුම දෙන තරම්
දන්නවද මගෙ රත්තරං
සුසුම් හිත රිදවන තරම්

කිරිල්ලියක් හැඩ වෙනවා කන්නාඩිය ගාව
කුරුළු හඬක් සැරින් සැරේ තාර පාර ගාව
වරෙන් කියා නොකීවාට සැරින් සැරේ විසිල් ඇසෙනවා
කිරිල්ලි මහා කලබලයක් කන්නාඩිය ගාව

කිරිල්ලියක් හැඩ වෙනවා කන්නාඩිය ගාව
කුරුළු හඬක් සැරින් සැරේ තාර පාර ගාව
වරෙන් කියා නොකීවාට සැරින් සැරේ විසිල් ඇසෙනවා
කිරිල්ලි මහා කලබලයක් කන්නාඩිය ගාව

කුරුල්ලන්ට තහනම් නෑ ඉගිල්ලෙන්න ආකාසේ
අත් තටු සිඳ ගන්න හදයි කිරිල්ලියක් හොර රහසේ
වසන්ත මල් හිනා උනා විතරයි මේ ගේ ඇතුලේ
කුරුල්ලො ගේ වට කරගෙන කලබල කරනා විගසේ

කිරිල්ලියක් හැඩ වෙනවා කන්නාඩිය ගාව
කුරුළු හඬක් සැරින් සැරේ තාර පාර ගාව
වරෙන් කියා නොකීවාට සැරින් සැරේ විසිල් ඇසෙනවා
කිරිල්ලි මහා කලබලයක් කන්නාඩිය ගාව

අනන්තයක් සොයන පැතුම් අතරමගදි බිම වැටේවි
වසන්තයට ඇසෙන ගීත නුඹේ සිතේ නතර වේවි
දුරින් ඉඳන් විසිල් ගගහ පින්නි නැතිව පේවි පේවි
නුඹ හොඳ නම් ගෙදර ඇවිත් අහන්න කියලා කියාවි

කිරිල්ලියක් හැඩ වෙනවා කන්නාඩිය ගාව
කුරුළු හඬක් සැරින් සැරේ තාර පාර ගාව
වරෙන් කියා නොකීවාට සැරින් සැරේ විසිල් ඇසෙනවා
කිරිල්ලි මහා කලබලයක් කන්නාඩිය ගාව

පටන් ගන්න හැදුවත් යළි ජිවිතේ
මතක් වෙන්නේ ඔබවයි සිය දහස් වරේ
දුරස් වෙන්න කීවත් හැමදා වගේ
හිතේ ඉන්නේ ඔබමයි මේ මොහොතේදිත්

මේ හිතේ ආදරේ මියැදෙන්නේ නෑ
මා වෙන කෙනෙක් නම් පතන්නේ නෑ
මේ හිතේ ආදරේ මියැදෙන්නේ නෑ
මා වෙන කෙනෙක් නම් පතන්නේ නෑ

රැවටූවත් සිත මගේ වැරදි නම් නොකියමි
මගේ මේ රිදුම් සතුටක් වේවා
පතන්නේ මා සදා දෙවියන් වැඳ පුදා
නිරතුරුම ඔබ රැකදේවා

මේ හිතේ ආදරේ මියැදෙන්නේ නෑ
මා වෙන කෙනෙක් නම් පතන්නේ නෑ
මේ හිතේ ආදරේ මියැදෙන්නේ නෑ
මා වෙන කෙනෙක් නම් පතන්නේ නෑ

ළඟ නැතත් පෙර වගේ අදත් මම පතනෙමි
දුක් සෝ සුසුම් නොම වේවා
හඬන්නේ මා ඔයා එක සිතින් පැතූ නිසා
මතු භවයේ හෝ මගේ වේවා

මේ හිතේ ආදරේ මියැදෙන්නේ නෑ
මා වෙන කෙනෙක් නම් පතන්නේ නෑ
මේ හිතේ ආදරේ මියැදෙන්නේ නෑ
මා වෙන කෙනෙක් නම් පතන්නේ නෑ

මායිම් ගමේ වීරමනී නුඹ කාටද අයිතී
ඒ පැත්තට ගියොත් හැබැයි තුවක්කුවට අයිතී
සාමේ තියන් යුධ කෙරැවට සාමය නෑ පිබිදී
බොරැවක් නොව අපි ඔක්කම එකම තැනක පැටලී

යාපනයේ පුස්තකාලයටත් සිංහල පොත් එපාද
තල් ගස් වල කරටි නැතිව තල් කිරි රස තවම නැතිද
ජිවිතයේ උරැමය මරණය බෙල්ලෙ බැඳන් ඉඳීද
යාපනයට ඇවිත් යන්න අපිටත් පිං ලැබෙයිද
අපිටත් පිං ලැබෙයිද

පිට කොටුවේ බෝ ගහ යටට එන්නට නුඹ බයයිද
කතරගමට බාර වෙන්න නුඹට ටිකක් එන්න බැරිද
වවුනියාවේ යන්න කෝච්චියට මරදානෙන් නගින්න
කොළඹ පැත්තේ ඇවිත් යන්න නුඹටත් පිං ලැබේද
නුඹටත් පිං ලැබේද

මායිම් ගමේ වීරමනී නුඹ කාටද අයිතී
ඒ පැත්තට ගියොත් හැබැයි තුවක්කුවට අයිතී
සාමේ තියන් යුධ කෙරැවට සාමය නෑ පිබිදී
බොරැවක් නොව අපි ඔක්කම එකම තැනක පැටලී

කඳුළු තරු කැට ඉකි බිඳී
පෙරුමිදමි ලිගිහී
ඔබෙ සෙනෙහස අහිමි වූ දා
කඳුළු මුතු පිපිරි
ළසෝ ගිනි ඇවිලී

දුකක් දුන්නට පවක් වෙන්නෑ
මගේ පෙම්වතියේ
ඔයා දුන් සෙනෙහසේ සුවඳට
ආදරෙයි මං පණ වගේ

කඳුළු තරු කැට ඉකි බිඳී
පෙරුමිදමි ලිගිහී
ඔබෙ සෙනෙහස අහිමි වූ දා
කඳුළු මුතු පිපිරි
ළසෝ ගිනි ඇවිලී

මළානික සඳ අවුත් තනියට
අපේ රන් හීනේ
සොඳුරු සිත්තම් කඳුළු නටඹුන්
හැඬෙව්වා හද ආදරේ

කඳුළු තරු කැට ඉකි බිඳී
පෙරුමිදමි ලිගිහී
ඔබෙ සෙනෙහස අහිමි වූ දා
කඳුළු මුතු පිපිරි
ළසෝ ගිනි ඇවිලී