සුදු නැන්දා ඇයි ගෙයි දොර වැහුවේ
මාමණ්ඩි මට ඇයි මඟහැරියේ
හීන් හඬට ඉකි බිඳුම් ඇහෙන්නේ
හීන් නඟා ඇයි ගේ මුල්ලේ

සුදු නැන්දා ඇයි ගෙයි දොර වැහුවේ
මාමණ්ඩි මට ඇයි මඟහැරියේ
හීන් හඬට ඉකි බිඳුම් ඇහෙන්නේ
හීන් නඟා ඇයි ගේ මුල්ලේ

වෙනදා ඉදිකඩ අද මට හරස් වෙලා
වයිරා දොරකඩ නොබලයි ඉව අල්ලා
රිදී පොටක් හංගාගෙන ආවා
හීන් නගේ නුඹ නෑ දන්නේ

සුදු නැන්දා ඇයි ගෙයි දොර වැහුවේ
මාමණ්ඩි මට ඇයි මඟහැරියේ
හීන් හඬට ඉකි බිඳුම් ඇහෙන්නේ
හීන් නඟා ඇයි ගේ මුල්ලේ

තටු පොරවා ගෙන සැළයා කූඩුවෙලා
කනප්පුවෙන් පැන හෙප්පුව බිම වැටිලා
පහන් පැළට අද පරමල් වැඩලා
ගලේ විහාරෙත් ගොලුවීලා

සුදු නැන්දා ඇයි ගෙයි දොර වැහුවේ
මාමණ්ඩි මට ඇයි මඟහැරියේ
හීන් හඬට ඉකි බිඳුම් ඇහෙන්නේ
හීන් නඟා ඇයි ගේ මුල්ලේ

ශාන්තිනී තෙමා වැටේ නළල කුන්කුමම්
කුන්කමම් තෙමා අහසේ හඬන චන්දිරන්
පාං පැලට ගිනි ඇවිලී අන්න නැගෙන දුම්
ශාන්තිනී අප දෙවියන් ඇති තැනකට යං

කඳුළු උඩට තිරුවංගල් එළිය වැටීමෙන්
නු‍ඹේ මුහුණ කියාගන්න බැරි කවියකි දැන්
බියේ සැලෙන ඔය දෑතේ වළළු ඔය තරම්
බරද කියාපන් කෙල්ලේ බරද කියාපන්

සියල් සිතින් දෑ කුලගොත් ඔබ ආපසු ගන්න
මහත්වරුනි ශාන්තිනී විතරක් මට දෙන්න
තිරුක්කුරල් පොත අරින්න දෑස පියාගන්න
මහත්වරුනි මා නෙළු මල මට සිඹින්න දෙන්න

සීතල සඳ එළියේ
පීදුන සුවඳ මලේ
නෑඹුල් සුවය පැතූ
බඹරෝ නුඹ නාඩන්
බඹරෝ නුඹ නාඩන්

සීතල සඳ එළියේ
පීදුන සුවඳ මලේ
නෑඹුල් සුවය පැතූ
බඹරෝ නුඹ නාඩන්
බඹරෝ නුඹ නාඩන්

සදළු තලාවේ මුනින් තලා වී
ඈත බලාගෙන කඳුළු සලන්නී
පරසතු මල් මකරන්ද සුවඳ මැද
බඹරෝ නුඹ නාඩන්
බඹරෝ නුඹ නාඩන්

සීතල සඳ එළියේ
පීදුන සුවඳ මලේ
නෑඹුල් සුවය පැතූ
බඹරෝ නුඹ නාඩන්
බඹරෝ නුඹ නාඩන්

සදා හරිත වන රේඛා මැද්දේ
මලානිකව ගලනා සඳ එළියේ
රෑ සිහිනෙන් මුව ගෑ අඳුනක් දැක
බඹරෝ නුඹ නාඩන්
බඹරෝ නුඹ නාඩන්

සීතල සඳ එළියේ
පීදුන සුවඳ මලේ
නෑඹුල් සුවය පැතූ
බඹරෝ නුඹ නාඩන්
බඹරෝ නුඹ නාඩන්

සෙනෙහෙ සිතින් සැනසිල්ලෙන් සිතුවිල්ලෙන්
වෙමිනි එකම මවකගෙ දරුවන්
නුවන් පියෙන තුරා ඉඳිමු අපි හසරැල්ලෙන්

එකම අහසකිනි කාටත් සෙවණ සදන්නේ
පොළොව සැවොම සම සිතකිනි උසුලා ඉන්නේ
එවන් පොළව මැද යුද වැද උරුම සොයන්නේ
තරඟ වැදී නොමිනිස්කම් ඇයි මිනිසුන්නේ

බෙදුම් පවුරු සීමා මැද පිල් බැඳගන්නේ
තමන් සුව පතා අනුනට තැවුල් සදන්නේ
කෙනෙක් නසන මං සළසා කෙනෙක් දිනන්නේ
ජීවත් වෙන ටික ඇයි මේ සටන් වඳින්නේ

සේද සිහින සුදු දුන්හිඳ ඔබ
උස සීත නමුණුකුළ ගිරි හිස
මම මූණ බලාගෙන මේ විදියට
මතු ජාති ජාතියෙත් උපදින්නද…..

නීල නුවන් නිල් තරු එළියට
පෙම් ගීත ගයන මළ හිරුදෝ මම
පාරමිතාවෙන් යළි උපදින
බැස යන්නද ජීවිත පියගැටපෙළ……

මාළිගාව ළඟ පය පාමුල සුදු නෙළුමද
මම සඳකඩ පහනක නාද නගන
සඳ සඳළුව මත ඉමි
පාද සළඹ ගීයට පෙම් බැඳ…….