මා පැළදුව ඔය මංගල මුදුව
අපේ ආදරයේ මතක සැමරුම
සඟවාගෙන ඔබේ අතැගිලි අතර
ඇයි ඉතිරි කරේ අමිහිරි කඳුල
මල් සුවඳ කියා දුන් ඔය දෑසේ
ලස්සනටම යයි තරු කැට අහසේ
වෙන්වෙලා ගියත් ඔබ හොර රහසේ
මට මතක් වුණා අපේ ඉතිහාසේ
ආදරයට හුරු පුරුදු කල ගති
පව් කරන්න ඇති ඔබට මට බැඳී
ගිණි ඇවිළෙන සිරි යහන නැ පලි
මේ කුලගෙය දැන් පාලු සොහොනකි
Leave a Reply