ඔබ තරමට මා නැලවු
ඔබ තරමට මා හැඬවු
වෙන කෙනෙක් නොමැත දියතේ
රස හැඟුම් පෙලට පන දී
ජීවන නාලිය පරිදි
පෙර වෙලී සිටිය සුරතේ
ඔබ තරමට මා නැලවු
කළුවර කුටියක තිනිවී
කල්පනා ලොවක මැදිවී
කිම දෙනෙත් පියා ඉන්නේ
ඔබ වරකි හද පෙලන්නේ
මා දහස් වර තැවෙන්නේ
සියො ළගම සලිත වන්නේ
ඔබ තරමට මා නැලවු
ඔබ තරමට මා හැඬවු
වෙන කෙනෙක් නොමැත දියතේ
රස හැඟුම් පෙලට පන දී
ජීවන නාලිය පරිදි
පෙර වෙලී සිටිය සුරතේ
ඔබ තරමට මා නැලවු
අතවනන යට ගියාවේ
සුව සමය තවම සිහිවේ
අමතක කරන්නට හැකි දෝ
අප ආ මඟ ඇති මනරම්
සිහිවටන මැකිය හැකි නම්
එය මට කියන්න බැරිදෝ
ඔබ තරමට මා නැලවු
ඔබ තරමට මා හැඬවු
වෙන කෙනෙක් නොමැත දියතේ
රස හැඟුම් පෙලට පන දී
ජීවන නාලිය පරිදි
පෙර වෙලී සිටිය සුරතේ
ඔබ තරමට මා නැලවු
Leave a Reply