මෙවලම් මොකටද මෙතරම් පැළදුවෙ සමනළියේ
උස් අඩි පාවහන් යුගල යයි විසිවී ලොල්ලේ
මල් පෙති වල පාට ගෑවෙ ඇති සියුමැලි දෙතොලේ
කොළඹ ගිහින් ඉගෙන ගත්තේ ඔවද මගෙ කෙල්ලේ

දෙදරා ගිය ආදරයේ තහංදි බැමි පවුරු
රෝස මලක සඟවාගෙන රොන් ගෙනයති බඹරු
හඬන්න මට ඉඩ දුන්නට නලියන නෙත් කවුළු
කදුළු බිංදු මේ හැටි ඇයි මට විතරක් නපුරු

මෙවලම් මොකටද මෙතරම් පැළදුවෙ සමනළියේ
උස් අඩි පාවහන් යුගල යයි විසිවී ලොල්ලේ
මල් පෙති වල පාට ගෑවෙ ඇති සියුමැලි දෙතොලේ
කොළඹ ගිහින් ඉගෙන ගත්තේ ඔවද මගෙ කෙල්ලේ

ඉකි බිදිනා රෑ තුන්යම සිත් මල අඩ නින්දේ
සඳ මඩලට තරු යායට නොදැනයි අත වැනුවේ
උගතමනා ශිල්පය රැක ගත්තට පෙම්වතියේ
නුඹ අතිනුයි නිර්මල පෙම් යහන කඩා වැටුනේ

මෙවලම් මොකටද මෙතරම් පැළදුවෙ සමනළියේ
උස් අඩි පාවහන් යුගල යයි විසිවී ලොල්ලේ
මල් පෙති වල පාට ගෑවෙ ඇති සියුමැලි දෙතොලේ
කොළඹ ගිහින් ඉගෙන ගත්තේ ඔවද මගෙ කෙල්ලේ

මේ කඳුළු තොටුපලයි සමුගෙන යන්න මට බැරි..
මේ කඳුළු තොටුපලින් සමුගෙන යන්න ඇයි බැරි
මේ කඳුළු තොටුපලයි සමුගෙන යන්න මට බැරි..
මේ කඳුළු තොටුපලින් සමුගෙන යන්න ඇයි බැරි

මගෙ ලඟට වෙලා ඔබ පෙම්බස් මුමුණයි සොඳුරු..
ඔය ඇගිලි තුඩින් හිස පිරිමැද නිවාවි කඳුළු..
මගෙ දෙනෙත් වසමි සිතිවිල්ලක ඔබ එන අයුරු..
ඔබ තමයි මසිත සුවපත්කල ගීතය මියුරු..

මේ කඳුළු තොටුපලයි සමුගෙන යන්න මට බැරි..
මේ කඳුළු තොටුපලින් සමුගෙන යන්න ඇයි බැරි
මේ කඳුළු තොටුපලයි සමුගෙන යන්න මට බැරි..
මේ කඳුළු තොටුපලින් සමුගෙන යන්න ඇයි බැරි

අපි ඉගිල යමුද සොඳුර ඉතින් බිදිමින් පවුරු..
පෙම්පුවත ලියමු දිනක අපිත් බදිමින් මැදුරු..
දොර කවුළු වැසූ රන් කූඩුවේ ඉන්නම් සිරවූ..
මව් සෙනෙහෙ පිරුනු කැදැල්ලකින් යන්නේ කවුරු…

මේ කඳුළු තොටුපලයි සමුගෙන යන්න මට බැරි..
මේ කඳුළු තොටුපලින් සමුගෙන යන්න ඇයි බැරි
මේ කඳුළු තොටුපලයි සමුගෙන යන්න මට බැරි..
මේ කඳුළු තොටුපලින් සමුගෙන යන්න ඇයි බැරි

මේ ගීය ගැයුවෙ මා උනත්
ඒ ගීයෙ පද නුඹේ
මා හීන ලොවක රඳවලා
කොතනකද ඔබ ගියේ

දේඳුන්න සේම පායලා
ලස්සන අහස් තලේ
ඒ රුව මකා දමා
වැහිකළු එලා තියේ

මා දන්න කියනා හැමතැනක්
ඒ සිනා හඬ ඇසේ
මේ කඳුළු අරන් යනවාද
පාවෙන වලාකුලේ

මේ ගීය ගැයුවෙ මා උනත්
ඒ ගීයෙ පද නුඹේ
මා හීන ලොවක රඳවලා
කොතනකද ඔබ ගියේ

මේ ගීය ගැයුවෙ මා උනත්
ඒ ගීයෙ පද නුඹේ
මා හීන ලොවක රඳවලා
කොතනකද ඔබ ගියේ

මටත් තිබුණා ප්‍රේමයක්
තාම ඉඳහිට මතක දළුලන ප්‍රේමයක්
කාලයේ දුර ගෙවා ආ මුත්
හිතේ ගැඹුරේ නිදා නොනිදන
මටත් තිබුණා ප්‍රේමයක්

කුළුදුලේ හිත හීන හැඩ කළ
මතකයේ සිවු කොනම දඟ කළ
නිදි නැතිව රැය ගණන් එළි කළ
මටත් තිබුණා ප්‍රේමයක්
කුළුදුලේ පිපි ප්‍රේමයක්

මටත් තිබුණා ප්‍රේමයක්
තාම ඉඳහිට මතක දළුලන ප්‍රේමයක්
කාලයේ දුර ගෙවා ආ මුත්
හිතේ ගැඹුරේ නිදා නොනිදන
මටත් තිබුණා ප්‍රේමයක්

නෙත් සරින් නෙතු වලට ඉඟි කළ
සුසුම් සරකින් පවා රිදවුණ
වෙන්ව යන බව කිසිත් නොසිතූ
මටත් තිබුණා ප්‍රේමයක්
අදත් නොමැරුනු ප්‍රේමයක්

මටත් තිබුණා ප්‍රේමයක්
තාම ඉඳහිට මතක දළුලන ප්‍රේමයක්
කාලයේ දුර ගෙවා ආ මුත්
හිතේ ගැඹුරේ නිදා නොනිදන
මටත් තිබුණා ප්‍රේමයක්

මංගල දිනයේ උදයේ දෙව් මන්දිරේ
අතගන්න බෑ කියා
අවමන් කළේ ඇයි

මංගල දිනයේ උදයේ දෙව් මන්දිරේ
අතගන්න බෑ කියා
අවමන් කළේ ඇයි

මංගල රියෙන් බැස ආ ඔය දැස කදුළැල් පුරා
දුර ඈත කව්රුන් හෝ ඔය නෙතු බලා සිටියා
ඊයේ දුටුව ඒ ලස්සන මුහුණේ
පෑයු පුන්සඳ මැලවී ගියා

මංගල දිනයේ උදයේ දෙව් මන්දිරේ
අතගන්න බෑ කියා
අවමන් කළේ ඇයි

දෙගුරුන් නිසා බැදි සෙනෙහේ නාමෙන්
ඔබ හා අතිනත ගන්න කියා
අන්සතු ළඳක් බව නොදනිමි මා නම්
පෙරදා දනී නම් සමුගනිමි මා

මනමාලකම් පාන උන්මාදිනි
මේ නෙත් දෙකේ පැටලිලා
රහසේම නොදොඩාම ඉන්නට එපා
පෙම් හීනයේ සැරි සරා…ආ…
පෙම් හීනයේ සැරි සරා…

මේ පාළු හැන්දෑවේ සුළගක් වෙලා
මා සිත හොර පටලලා දැවටිලා
මුමුනන්න හදනා නිස් කරනා
මට ඕනේ අහන්නට කල්පනා

මේ සීත වැහි කාලේ තුරුලේ හොවා
ඉන්නට හිතයි අව්ළුවා නුගි නුරා
දහවල් හීන දැකලාම දැන් ඇති වෙලා
තව ඉන්න බෑ තනි වෙලා කල්පනා

මනමාලකම් පාන උන්මාදිනි
මේ නෙත් දෙකේ පැටලිලා
රහසේම නොදොඩාම ඉන්නට එපා
පෙම් හීනයේ සැරි සරා…ආ…
පෙම් හීනයේ සැරි සරා…

මනමාලකම් පාන උන්මාදිනි
මේ නෙත් දෙකේ පැටලිලා
රහසේම නොදොඩාම ඉන්නට එපා
පෙම් හීනයේ සැරි සරා…ආ…
පෙම් හීනයේ සැරි සරා…

මහද ගගන තලේ සොදුරු සඳ සම්පත නුඹයි
මහද මිහිතලේ ලකල තුරු සම්පත නුඹයි
මහද තුරු හිසේ ප්‍රථම මල් සම්පත නුඹයි
මල් සම්පත නුඹයි

රුදුරු වන පුරා කටු රැඳී තුරු මත මල් පිපුණු
මියුරු පල දරාගෙන එනතුරු ඉවසාගෙන සිටිනු

රුදුරු වන පුරා කටු රැඳී තුරු මත මල් පිපුණු
මියුරු පල දරාගෙන එනතුරු ඉවසාගෙන සිටිනු

මහද ගගන තලේ සොදුරු සඳ සම්පත නුඹයි
මහද මිහිතලේ ලකල තුරු සම්පත නුඹයි
මහද තුරු හිසේ ප්‍රථම මල් සම්පත නුඹයි
මල් සම්පත නුඹයි

කඳුලු ඉවසලා බැරි තැන සොයමි සිනහ ලකුණු
මහද සනසලා මගේ පෙම් සම්පත වඩිනු

මහද ගගන තලේ සොදුරු සඳ සම්පත නුඹයි
මහද මිහිතලේ ලකල තුරු සම්පත නුඹයි
මහද තුරු හිසේ ප්‍රථම මල් සම්පත නුඹයි
මල් සම්පත නුඹයි

මගේ ආදරේ තරම්
දන්නවා නම්
ඇයි කඳුළු ඇස් දෙකේ ඔය තරම්
මම දුන්නු පෙම් හැඟුම්
නෑ යළි අරන් නොහඬන්න
මා ආදරෙයි රත්තරන්

අහම්බෙන් ඇවිත් ළංවෙලා
වෙනස් කලා මගේ ජීවිතේ
දුරස් උනොත් ඔබ නොසිතනා ලෙසින්
මියැදේවී මා ඔබ නැති උනොත් සොවින්….

මගේ ආදරේ තරම්
දන්නවා නම්
ඇයි කඳුළු ඇස් දෙකේ ඔය තරම්
මම දුන්නු පෙම් හැඟුම්
නෑ යළි අරන් නොහඬන්න
මා ආදරෙයි රත්තරන්

හීන ඇස් වලින් බල බලා
මතක් කළා මට ආදරේ
දුරස් උනොත් ඔබ නොසිතනා ලෙසින්
මියැදේවී මා ඔබ නැති උනොත් සොවින්….

මගේ ආදරේ තරම්
දන්නවා නම්
ඇයි කඳුළු ඇස් දෙකේ ඔය තරම්
මම දුන්නු පෙම් හැඟුම්
නෑ යළි අරන් නොහඬන්න
මා ආදරෙයි රත්තරන්