සුදු සඳ එළිය දෝතක් අරන්
පිනි අහුරු සේ මම ඉසින්නම්
මුදු මදහාස ඉතිරෙයි මුවින්
මට සඳක් කෝ ලොවේ ඔබ තරම්

සුදු සඳ එළිය දෝතක් අරන්
පිනි අහුරු සේ මම ඉසින්නම්
මුදු මදහාස ඉතිරෙයි මුවින්
මට සඳක් කෝ ලොවේ ඔබ තරම්

රාහු මුව වැටුණු පිය වත සදේ
වේදනා තවම ඇති මතකයේ
වේදනා තවම ඇති මතකයේ
බාල සඳ ගාව …. එදා පිටුපෑව
තාරකාවන්ට කියා දෙමු බණ ජීවිතේ

සුදු සඳ එළිය දෝතක් අරන්
පිනි අහුරු සේ මම ඉසින්නම්
මුදු මදහාස ඉතිරෙයි මුවින්
මට සඳක් කෝ ලොවේ ඔබ තරම්

රුවද නිල් අහස සඳටයි ඉතින්
පාට බොල් පොළව මට වැඩි තරම්
පාට බොල් පොළව මට වැඩි තරම්
සීත කළු රැක … පාළු දැනුනාම
මසෙකට නැති වාරයක් නැති පොළව දකිනා නම්

සුදු සඳ එළිය දෝතක් අරන්
පිනි අහුරු සේ මම ඉසින්නම්
මුදු මදහාස ඉතිරෙයි මුවින්
මට සඳක් කෝ ලොවේ ඔබ තරම්

සුදු රල ගල් කුල මත හැපී හැපී පෙම් බැන්ද
සවසක අප සයුරු තෙරක සිහිලස වින්ද
මතකය සිහිනෙක යලි කිසි දිනෙක නොවින්ද
ජීවිතයට මට අමතක නොවෙයි කිරින්ද
නොවෙයි කිරින්ද …

මාගම් පුර වන්දනාවේ කොලොම්පුරේ සිට
නෑ පිරිවර සමගින් ඔබ පැමිණිය දවසක
මාගම් පුර වන්දනාවේ කොලොම්පුරේ සිට
නෑ පිරිවර සමගින් ඔබ පැමිණිය දවසක
අහම්බෙන්ම මම දුටුවා ලස්සන ඇස් දෙක
වාඩිවෙලා ඔබ සිටිද්දී ගල් තලාව උඩ

සුදු රල ගල් කුල මත හැපී හැපී පෙම් බැන්ද
සවසක අප සයුරු තෙරක සිහිලස වින්ද
මතකය සිහිනෙක යලි කිසි දිනෙක නොවින්ද
ජීවිතයට මට අමතක නොවෙයි කිරින්ද
නොවෙයි කිරින්ද …

එක දවසක එක සවසක සැගවී ගිය ඔබ
ඊට පසුව හමුඋනේ නෑ කවදාවත් මට
එක දවසක එක සවසක සැගවී ගිය ඔබ
ඊට පසුව හමුඋනේ නෑ කවදාවත් මට
මම නොදනිමි ඔබ කොහෙද කාගේ කවුරුද
යලි නිරතුරු ඔබ දකින්න එන්නයි මගේ සිත
කිරින්දේ එනවද….

සුදු රල ගල් කුල මත හැපී හැපී පෙම් බැන්ද
සවසක අප සයුරු තෙරක සිහිලස වින්ද
මතකය සිහිනෙක යලි කිසි දිනෙක නොවින්ද
ජීවිතයට මට අමතක නොවෙයි කිරින්ද
නොවෙයි කිරින්ද …

තව ටික කාලෙකින් මම මියැදේවි පුතේ
මාව ගිහින් දාන්නෙපා වැඩිහිටි නිවසේ
කොලොම්පුරේ නුඹේ ගෙදර පහල කාමරේ
මාව තියා ගන්න බැරිද රත්තරන් පුතේ

ලොකු දුවගේ ගෙදරටවී හිටියා බොහො කල්
එහෙ ඉන්නා හැම දෙනාට මාව ලොකු බරක්
මැරෙන්න මොහොතකට කලින් උඹේ ළඟ ටිකක්
තියා ගන්න පුලුවන්නම් පුතේ ලොකු පිනක්

තව ටික කාලෙකින් මම මියැදේවි පුතේ
මාව ගිහින් දාන්නෙපා වැඩිහිටි නිවසේ
කොලොම්පුරේ නුඹේ ගෙදර පහල කාමරේ
මාව තියා ගන්න බැරිද රත්තරන් පුතේ

අපි ඔක්කොම එකට හිටිය කාලෙ මතකද
මං කැවුවම විතරයි පුතු කෑවේ බත් ටික
සංකාව වගෙයි පුතේ ඔයා නොදැක්කම
ගමට එන්න පුතාගෙ සුදු මූන බලන්න

තව ටික කාලෙකින් මම මියැදේවි පුතේ
මාව ගිහින් දාන්නෙපා වැඩිහිටි නිවසේ
කොලොම්පුරේ නුඹේ ගෙදර පහල කාමරේ
මාව තියා ගන්න බැරිද රත්තරන් පුතේ

තනුව අහිමි පෙම් කවියකි නුඹේ ආදරේ
නුඹ රළක් මිසක් මහ මුහුදක් නොවුණි මා සිතේ
සුවඳ දැනේ තවමත් ඔබෙ ලෙන්ගතු ගීතේ
රන් සමනලියේ මුතු කඳුළින් සී පද ලීවේ
තනුව අහිමි පෙම් කවියකි නුඹේ ආදරේ

මලක් සේම නුඹේ සිතත් සුවඳ ඇත තියා
නෙළා සිප ගතිමි මල් මත කටු නැතේ සිතා
මලක් සේම නුඹේ සිතත් සුවඳ ඇත තියා
නෙළා සිප ගතිමි මල් මත කටු නැතේ සිතා
වියළි දෙතොල් පට උණු කඳුළකින් තෙම තෙමා
තනුව අහිමි පෙම් කවියට කියමි නෙතු හෙලා
කියමි නෙතු සලා… කියමි නෙතු සලා

තනුව අහිමි පෙම් කවියකි නුඹේ ආදරේ
නුඹ රළක් මිසක් මහ මුහුදක් නොවුණි මා සිතේ
සුවඳ දැනේ තවමත් ඔබෙ ලෙන්ගතු ගීතේ
රන් සමනලියේ මුතු කඳුළින් සී පද ලීවේ
තනුව අහිමි පෙම් කවියකි නුඹේ ආදරේ

පුරුදු සුවඳ ආවත් මං යනෙන මඟ දිගේ
අන්සතු මල් නෙළන්න බෑ කවි සිතට මගේ
පුරුදු සුවඳ ආවත් මං යනෙන මඟ දිගේ
අන්සතු මල් නෙළන්න බෑ කවි සිතට මගේ
හිත අඳුර අරන් ආවත් දුක හිතෙන හීනයේ
කොපුල් තලා මත සුවඳයි දුන්නු හාදුවේ
දුන්නු හාදුවේ… දුන්නු හාදුවේ

තනුව අහිමි පෙම් කවියකි නුඹේ ආදරේ
නුඹ රළක් මිසක් මහ මුහුදක් නොවුණි මා සිතේ
සුවඳ දැනේ තවමත් ඔබෙ ලෙන්ගතු ගීතේ
රන් සමනලියේ මුතු කඳුළින් සී පද ලීවේ
තනුව අහිමි පෙම් කවියකි නුඹේ ආදරේ