සොදුරිය කාලය කොතරම් නපුරුද
කාලය කොතරම් නපුරුයි ද
අද කාලයත් එක්ක වෙනස් වෙලා මචං
හුගක් දේවල් අද
ඉස්සර මම සයිකලේ පැද්දේ
වෙල මැද
අද වෙල නෑ හදලා උසාවියක් ඒක උඩ
අම්මයි මායි ඉස්සර යනවා කැලේ හයික්
දැන් කැලේ නෑ මායිම් ඇදලා ඉඩම් වලට ෆයිට්
කාලයත් පස්සේ එද්දී ගමට බැහැලා වලින් ෆ්ලයිට්
කොල්ලන්ට මාර සික්, කස් උන්ගේ පොකට් මාර ටයිට්
කාලයත් එක්ක වෙනස් වෙලා තමයි රට
රට කොයි පැත්තට ඒක තමා මට මචං සැක
කේමදාස සර්ගේ මේ සිංදුව මම දැක
හිතුනු දේවල් මම ලිව්වේ ගුලිවෙලා කොනක ඇද

කාලය කොතරම් නපුරුයි ද
ඇදිරිය වැටිලා එලි වෙද්දී මේක හරි යයි ද
අපි වගේ දැන් කාලේ ලමයි ගුටි කයි ද
කාලා ගුටි හොටු පෙරන් මුං බුදියයි ද

වැසි වැහැලා නාය ගිහිං මේක කෙලවෙලා
අනවසරෙන් බං ගෙවල් දැන් ඉදිවෙලා
අව්වේ සැරට අපේ රට යයි කරවෙලා
වැස්සක් වැස්සම ගං වතුර අපි හිරවෙලා
නිදාගන්න හිතෙනවා මට දැන් ගුලි වෙලා
හීන පේනවා මං කුරුල්ලෙක් වගේ මං ඉගිලිලා
ලස්සන රටක් මේක අපි පුතේ කෙලවලා
කාලයත් එක්ක මෙන්න මේ දේවල් දැන් වෙනස් වෙලා

සොදුරිය කාලය කොතරම් නපුරුද

මචං පෙරියමුල්ල හන්දියේ මාව බස්සන්න
සල්ලි නැතුව හොර පාරෙන් මාත් ගියා පන්න පන්න
ඉතුරු එපා මල්ලී ඒවා තියාගන්න
පුලුවන් උනොත් ආයෙත් එන්නම් දවසක බලලා යන්න
අතේ සල්ලි නැති කාලේ ලැග්ගා කඩපිල් ගානේ
විදවද්දී කරුමේ සතුටක් නෑ පෙනතෙක් මානේ
මම ඇදපු චිත්‍ර පාට කලේ මගේම කදුලෙන්
ඇන්ටා සදහටම ගියා බන් එන්නම් කියලා වරුවෙන්

කටුවපිටියේ තනි රැක්කේ මිනියක් තව මිනියකට
පන දුන්න යාලුවෝ සාප කල රැවටීලා කතිරෙකට
මල බතත් ඉව්වේ පල්ලියේ අපේ කරුමෙකට
එයාලා දැන් සාන්තුවරු සමරම හැම නත්තලෙම
චින්ති ලියමු නාරි අපි ආයෙත් හැමිල්ටන් ඇල ගාව
දුර ගියත් අපේ මිතුරා මැරෙනකම් ඌ අපි ගාව
ප්ලේන්ටිය ගහලා හදපු සිංදු කොතරම් සොදුරුයි ද
ආස උනත් ගන්න බැරි කාලය කොතරම් නපුරුයි ද

සොදුරිය කාලය කොතරම් නපුරුද

හිටියා එකා පිට එකා වැටිලා අපි අපි
එකා පරයමින් එකා ගියා තනතුරු තැවි
තව එකෙක් හීන වලින් පුරවද්දී උගෙ ගති
මතින් උඩගු ගතින් දැඩිව දිව්වා රට අපේ කටින්
හෙළ යුද්දේ ඉවරයි දැන් ඇහෙන්නෑ දකුනේ විලාප
රජා ඇන ගැහුවා සෙනග මැද ආස නැති කලාව
තමන් තර වෙන්න කැහැ රට කලේ මරාල
ඇය පිපෙන මලක් නොතියා පෑගුවා පරාග

කට කකිය කකිය කියූ කවියක
රාමුවක් කොහෙද උඩින් වඩම්මපු අවියක
ඉන පටියක් ගෙලට තද කැල දැරියක
රාජෝ හරනං රාජෝ හරනං වැඩි කුටියට
අපේ සිගිති පැටියා ලොකු උනා හිතපතුලෙන් ද
බීම බටය නොවෙයි කූඩු හැදුවේ බට පතුරෙන් ය
එදා වගේම මගේ රට නම් තාම එකතැන් ය
වෙනස් නොවෙන මේ කාලය හෙටත් නපුරුයි ද

සොදුරිය කාලය කොතරම් නපුරුද